Boekhoudkundige regels
Wat zijn boekhoudkundige regels?
Grondslagen voor financiële verslaggeving zijn de specifieke principes en procedures die door het managementteam van een bedrijf worden geïmplementeerd en die worden gebruikt om de jaarrekening op te stellen. Deze omvatten alle boekhoudkundige methoden, meetsystemen en procedures voor het presenteren van toelichtingen. De grondslagen voor financiële verslaggeving verschillen van de grondslagen voor financiële verslaggeving doordat de grondslagen de boekhoudregels zijn en de grondslagen de manier zijn waarop een onderneming zich aan die regels houdt.
Belangrijkste leerpunten
- Grondslagen voor financiële verslaggeving zijn procedures die een bedrijf gebruikt om financiële overzichten op te stellen. In tegenstelling tot boekhoudprincipes, die regels zijn, zijn boekhoudprincipes de normen voor het volgen van die regels.
- Boekhoudkundige principes kunnen worden gebruikt om inkomsten legaal te manipuleren.
- De keuze van een bedrijf in de grondslagen voor financiële verslaggeving zal aangeven of het management agressief of conservatief is bij het rapporteren van zijn inkomsten.
- De grondslagen voor financiële verslaggeving moeten nog steeds voldoen aan algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).
Hoe boekhoudbeleid wordt gebruikt
Grondslagen voor financiële verslaggeving zijn een reeks normen die bepalen hoe een bedrijf zijn jaarrekening opstelt. Deze grondslagen worden gebruikt om specifiek om te gaan met gecompliceerde boekhoudpraktijken, zoals afschrijvingsmethoden, opname van goodwill, voorbereiding van kosten voor onderzoek en ontwikkeling (R&D), voorraadwaardering en de consolidatie van financiële rekeningen. Dit beleid kan van bedrijf tot bedrijf verschillen, maar alle grondslagen voor financiële verslaggeving moeten in overeenstemming zijn met algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP) en / of internationale standaarden voor financiële verslaglegging (IFRS).
Boekhoudprincipes kunnen worden gezien als een raamwerk waarin een bedrijf geacht wordt te opereren. Het raamwerk is echter enigszins flexibel en het managementteam van een bedrijf kan specifieke boekhoudkundige principes kiezen die gunstig zijn voor de financiële rapportering van het bedrijf. Omdat boekhoudprincipes soms soepel zijn, is het specifieke beleid van een bedrijf erg belangrijk.
Het onderzoeken van de boekhoudkundige regels van een bedrijf kan aangeven of het management conservatief of agressief is bij het rapporteren van inkomsten. Hiermee moeten beleggers rekening houden bij het beoordelen van winstrapporten om de kwaliteit van de inkomsten te beoordelen. Ook moeten externe auditors die worden ingehuurd om de financiële overzichten van een bedrijf te beoordelen, het beleid van het bedrijf herzien om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan GAAP.
Belangrijk
Het management van het bedrijf kan boekhoudkundige principes selecteren die voordelig zijn voor hun eigen financiële rapportage, zoals het selecteren van een bepaalde voorraadwaarderingsmethode.
Voorbeeld van een boekhoudbeleid
Boekhoudkundige principes kunnen worden gebruikt om inkomsten juridisch te manipuleren. Bedrijven mogen bijvoorbeeld voorraad waarderen op basis van de gemiddelde kosten, first in first out (FIFO) of last in first out (LIFO) -boekhoudmethoden. Volgens de gemiddelde kostprijsmethode wordt, wanneer een bedrijf een product verkoopt, de gewogen gemiddelde kostprijs van alle geproduceerde of verworven voorraad in de boekhoudperiode gebruikt om de kostprijs van verkochte goederen (COGS) te bepalen.
Volgens de FIFO-voorraadkostenmethode wordt, wanneer een bedrijf een product verkoopt, de kosten van de eerst geproduceerde of verworven voorraad als verkocht beschouwd. Volgens de LIFO-methode worden, wanneer een product wordt verkocht, de kosten van de laatst geproduceerde voorraad als verkocht beschouwd. In periodes met stijgende voorraadprijzen kan een bedrijf deze grondslagen voor financiële verslaggeving gebruiken om zijn inkomsten te verhogen of te verlagen.
Een bedrijf in de maakindustrie koopt bijvoorbeeld voorraad voor $ 10 per eenheid voor de eerste helft van de maand en $ 12 per eenheid voor de tweede helft van de maand. Het bedrijf koopt uiteindelijk in totaal 10 eenheden voor $ 10 en 10 eenheden voor $ 12 en verkoopt in totaal 15 eenheden voor de hele maand.
Als het bedrijf FIFO gebruikt, zijn de kosten van verkochte goederen: (10 x $ 10) + (5 x $ 12) = $ 160. Als het de gemiddelde kosten gebruikt, zijn de kosten van verkochte goederen: (15 x $ 11) = $ 165. Als het LIFO gebruikt, zijn de kosten van verkochte goederen: (10 x $ 12) + (5 x $ 10) = $ 170. Het is daarom voordelig om de FIFO-methode te gebruiken in perioden van stijgende prijzen om de kosten van verkochte goederen te minimaliseren en de inkomsten te verhogen.