Active Share Study
Wat is de Active Share-studie?
De active share-studie was een academische studie die in 2006 werd uitgevoerd door onderzoekers van de Yale School of Management. In de studie werd onderzocht hoeveel de participatie van een beleggingsfonds verschilde van de benchmark. Het verschil wordt de active share genoemd. De studie bracht een positieve correlatie aan het licht tussen de waarde van de actieve aandelen van een fonds en de prestatie van het fonds ten opzichte van zijn benchmark; hoe groter het verschil tussen het fonds actief samenstelling en de benchmark, hoe groter de active share.
Belangrijkste leerpunten:
- De active share-studie was een academische studie die in 2006 werd uitgevoerd door onderzoekers van de Yale School of Management.
- De studie onderzocht hoeveel de participatie van een beleggingsfonds verschilt van zijn benchmark, en het verschil is het actieve aandeel.
- Hoe groter het verschil tussen de activasamenstelling van het fonds en zijn benchmark, hoe groter de active share.
Inzicht in de Active Share-studie
Het onderzoek ‘Hoe actief is uw fondsbeheerder? Een nieuwe maatstaf die prestaties voorspelt ”, werd uitgevoerd door de financiële hoogleraren Antti Petajisto en Martijn Cremers. Petajisto en Cremers bevestigden een positieve correlatie tussen de waarde van het actieve aandeel van een fonds en de prestaties van het fonds ten opzichte van zijn benchmark.
Actief aandeel is het deel van de portefeuillebelangen van een fonds dat afwijkt van de referentie-index. Het actieve aandeel van een beleggingsfonds varieert van nul (puur indexfonds ) tot 100% (geen overlap met de benchmark). Actief beheer wordt traditioneel gemeten aan de hand van tracking error, waarmee de volatiliteit van het portefeuillerendement wordt gemeten ten opzichte van een referentie-index. De methode van Petajisto en Cremers gebruikten active share in combinatie met tracking error om een alomvattend beeld te geven van hoe actief een fonds is in de dimensies van zowel het bezit als het rendement.
Active Share maakt ‘Closet Index Funds’ bekend
Uit de active share-studie bleek provocerend dat een derde van de actief beheerde beleggingsfondsen ‘ closet-indexers’ waren. Closet-indexfondsen zijn actief beheerde fondsen die nauw aansluiten bij de posities van hun benchmarks, terwijl ze nog steeds vergoedingen voor actief beheer in rekening brengen.
Door de methode om een actief fonds te meten met behulp van zowel tracking error als active share, kunnen fondsen worden gekenmerkt door hoeveel en welk type actief beheer ze uitoefenen. Fondsen met een hoge active share en een lage tracking error zijn gediversifieerde aandelenselectie (bijv. T. Rowe Price Small Cap); een laag active share en een hoge tracking error zijn factorweddenschappen (bijv. Investment Co. of America); hoge active share en hoge tracking error zijn geconcentreerde aandelenselectie (bijv. Fidelity Low Price); lage active share en lage tracking error zijn closet indexers (bijv. Fidelity Magellan); en nul active-share en nul tracking error zijn pure indexfondsen (bijv. Vanguard 500).
De bevindingen van de studie
De studie bevestigde de conventionele wijsheid dat kleinere fondsen actiever worden beheerd, terwijl een aanzienlijk aantal grote fondsen, met name die fondsen met meer dan $ 1 miljard aan beheerd vermogen (AUM), kastindexers zijn.
De auteurs van het onderzoek verklaarden dat actief beheer, gemeten met active share, de prestaties van het fonds voorspelt. Fondsen met het hoogste active share presteerden aanzienlijk beter dan hun benchmarks, zowel voor als na kosten, en hun rendement was van jaar tot jaar consistent. Fondsen met het laagste active share presteerden ondermaats na aftrek van kosten.