24 juni 2021 6:43

Gecorrigeerde verzekeringstechnische winst

Wat is gecorrigeerde verzekeringstechnische winst?

Gecorrigeerde verzekeringstechnische winst is de winst die een verzekeringsmaatschappij verdient na uitbetaling van verzekeringsclaims  en -kosten. Verzekeringsmaatschappijen verdienen inkomsten door nieuwe verzekeringen af ​​te sluiten en inkomen te verwerven uit hun financiële beleggingen. Van deze inkomsten worden afgetrokken kosten die verband houden met het runnen van het bedrijf en betalingen voor eventuele claims die worden ingediend door polishouders. De rest is de gecorrigeerde technische winst. Deze term is specifiek voor de verzekeringssector. 

Inzicht in gecorrigeerde verzekeringstechnische winst

De gecorrigeerde verzekeringstechnische winst is een maatstaf voor het succes van een verzekeringsmaatschappij. Het is belangrijk voor een verzekeringsmaatschappij  om hun financiële beleggingen met succes te beheren, zodat ze kunnen uitbetalen op de verzekeringspolissen die ze hebben verkocht. Als ze prudente acceptatieprocedures en verantwoordelijk asset-liability management (ALM) toepassen, zouden ze winst moeten kunnen genereren. Als ze polissen onderschrijven, zouden ze hun activa niet moeten of niet afstemmen op hun toekomstige verzekeringsverplichtingen, dan zullen ze niet zo winstgevend zijn.

Belangrijkste leerpunten

  • Aangepaste verzekeringstechnische winst verwijst naar de winst van een verzekeringsmaatschappij na aftrek van verzekeringsclaims en andere kosten.
  • Verzekeringsmaatschappijen genereren inkomsten door verzekeringspolissen af ​​te sluiten, premies in rekening te brengen en inkomsten te genereren uit financiële instrumenten.
  • Beheer van activa en passiva is vaak de belangrijkste bepalende factor voor de winst van een bedrijf, aangezien verzekeringsmaatschappijen de looptijd van de activa moeten afstemmen op de verwachte verplichtingen.
  • Levensverzekeringsmaatschappijen hebben doorgaans verplichtingen met een langere looptijd in vergelijking met schadeverzekeraars (schade- en ongevallenverzekeraars) en zijn daardoor blootgesteld aan een groter renterisico.

Asset-liability management is het proces waarbij activa en kasstromen worden beheerd om aan bedrijfsverplichtingen te voldoen, waardoor het risico van verlies van het bedrijf als gevolg van het niet op tijd betalen van een verplichting wordt verminderd. Als activa  en  passiva  correct worden afgehandeld, kan het bedrijf de winst vergroten. Het concept van asset-liability management richt zich op de timing van contanten, omdat bedrijfsmanagers moeten weten wanneer verplichtingen moeten worden betaald. Het betreft ook de beschikbaarheid van activa om de verplichtingen te betalen en wanneer de activa of inkomsten kunnen worden omgezet in contanten.

Levensverzekeringen vs. schadeverzekeringen

Er zijn twee soorten verzekeringsmaatschappijen: leven  en niet-leven. Levensverzekeraars moeten vaak voldoen aan een bekende verplichting met onbekende timing in de vorm van een uitbetaling in één keer. Levensverzekeraars bieden ook lijfrentes aan  die voorwaardelijk kunnen zijn voor levens- of niet-levensverzekeringen, rekeningen met gegarandeerde rente (GIC’s) of fondsen met een stabiele waarde.

Bij  lijfrenteverzekeringen zijn de aansprakelijkheidsvereisten de inkomensverplichtingen voor de duur van de lijfrente. Aan de andere kant zijn GIC’s en producten met een stabiele waarde onderhevig aan renterisico’s, die het overschot kunnen uithollen en ervoor kunnen zorgen dat activa en passiva niet met elkaar overeenstemmen. Verplichtingen van levensverzekeraars hebben doorgaans een langere looptijd. Dienovereenkomstig worden activa met een langere looptijd en tegen inflatie beschermde activa geselecteerd om overeen te stemmen met die van de verplichting (obligaties met een langere looptijd en onroerend goed, aandelen en risicokapitaal), hoewel de productlijnen en hun vereisten variëren.

Schadeverzekeraars, ook wel bekend als  eigendom en ongevallen, hebben te maken met verplichtingen (schadeclaims) van veel kortere duur vanwege de typische acceptatiecyclus van drie tot vijf jaar , die de behoefte aan liquiditeit van het bedrijf neigt te stimuleren. Om die reden speelt het renterisico voor een schadeverzekeringsmaatschappij doorgaans minder aandacht dan voor een levensverzekeraar. De aansprakelijkheidsstructuur zal echter per bedrijf verschillen, aangezien deze een functie is van de productlijn en het claim- en afwikkelingsproces.