Hoe werken geldmarktrekeningen?
Banken bieden een scala aan opties voor onze dagelijkse bankbehoeften en om ons te helpen sparen. Terwijl één optie – de lopende rekening – ons de mogelijkheid geeft om stortingen te doen, meerdere geldopnames te doen, aankopen te doen, cheques uit te schrijven en overboekingen te doen, geeft de spaarrekening ons een risicoloze plek om ons geld te storten terwijl het saldo rente ophaalt. Maar is er een gulden middenweg? Er is één type rekening dat het beste van twee werelden biedt: de geldmarktrekening. Maar wat is dit type account precies en hoe werkt het?
Belangrijkste leerpunten
- Een geldmarktrekening is geen betaalrekening of spaarrekening, maar heeft bepaalde kenmerken die op beide lijken.
- Geldmarktrekeningen stellen rekeninghouders in staat opnames en overschrijvingen te doen en debetkaarttransacties te doen, zoals gewone betaalrekeningen.
- MMA’s bieden hogere rentetarieven dan traditionele spaarrekeningen.
- Rekeninghouders zijn beperkt tot zes opnames per maand en hebben een minimum vereiste saldo.
Een korte geschiedenis van geldmarktrekeningen
Banken creëerden geldmarktrekeningen (MMA’s) om meer concurrerende rentetarieven te bieden dan die van traditionele spaarrekeningen. Maar dat is niet zonder kosten. De afweging voor hogere tarieven is vaak een hogere minimale stortingseis. Bij veel MMA’s moet de rekening een minimum dagelijks saldo aanhouden om de hoogste beschikbare rente te ontvangen. Veel MMA’s hebben gelaagde spaarniveaus die hogere rentetarieven bieden voor hogere besparingen.
MMA’s werden populair in de jaren tachtig, toen de rentetarieven in de dubbele cijfers stegen, waardoor spaarders een kans kregen om hoge, risicovrije rendementen te genereren. Beleggingsdeposito’s voor MMA’s worden vaak aangehouden in vehikels zoals depositocertificaten (CD’s), overheidseffecten en commercial paper die hogere opbrengsten bieden dan doorgaans op spaarrekeningen wordt aangetroffen.
Controleren of sparen?
Er bestaat vaak enige verwarring over wat een geldmarktrekening eigenlijk is. Een MMA is geen betaalrekening of spaarrekening. Maar het heeft wel bepaalde kenmerken die op beide lijken. Geldmarktrekeningen bieden doorgaans hogere opbrengsten dan spaarrekeningen. Ze zijn in staat om een aantrekkelijker rentetarief te bieden door hogere minimumvereisten voor het saldo vast te stellen en door beperkingen op het aantal opnames dat in een bepaalde periode kan worden gedaan.
Een geldmarktrekening is geen betaalrekening of spaarrekening, maar heeft bepaalde kenmerken die vergelijkbaar zijn met beide.
Overeenkomsten met het controleren van accounts
MMA’s zijn deposito’s die zijn verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). Ze worden aangeboden door banken, kredietverenigingen en andere financiële instellingen, zoals die online opereren. Een MMA heeft verschillende voordelen die voordelen bieden die lijken op een lopende rekening.
Ten eerste bieden sommige geldmarktrekeningen betaalpassen aan. Hierdoor kunnen rekeninghouders met de kaart geld opnemen of aankopen doen bij winkeliers. Als de instelling privileges voor internetbankieren biedt, kunnen klanten ook overschrijvingen uitvoeren en rekeningen betalen op dezelfde manier als met een lopende rekening.
Besparingen Element
Hoewel het enkele elementen van een lopende rekening heeft, is het belangrijkste punt van een MMA het spaargedeelte. Dit betekent dat het rekeningsaldo rente opbrengt. In tegenstelling tot een traditionele spaarrekening genieten rekeninghouders over het algemeen een hoger tarief. Veel MMA’s bieden rente op basis van een trapsgewijs saldo – lagere saldi krijgen een lagere rente, terwijl hogere saldi worden beloond met meer rente.
Instellingen kunnen de hogere rente rechtvaardigen door een minimum saldo te stellen. Als het saldo van de rekeninghouder onder dit bedrag komt, kan de bank mogelijk de hoge rente verlagen. Banken kunnen ook kosten in rekening brengen voor het niet halen van het minimum saldo.
Net als andere spaarinstrumenten hebben geldmarktrekeningen opnamelimieten. Rekeninghouders zijn beperkt tot zes opnames per maand door Verordening D van de Federal Reserve. Als er in een maand meer dan zes opnames plaatsvinden, kan de bank een vergoeding in rekening brengen of de accountstatus wijzigen in een niet-rentedragende betaalrekening.