24 juni 2021 9:19

Oproepvoorziening

Wat is een gespreksvoorziening?

Een call-voorziening is een bepaling in het contract voor een obligatie – of andere vastrentende instrumenten – die de emittent in staat stelt de schuld terug te kopen en te beëindigen.

Gebeurtenissen die tot een oproepvoorziening leiden, zijn onder meer dat de onderliggende waarde een vooraf ingestelde prijs bereikt en een bepaalde verjaardag of andere datum wordt bereikt. De obligatie-indenture zal de gebeurtenissen beschrijven die de oproep van de investering kunnen veroorzaken. Een contract is een wettelijk contract tussen de emittent en de obligatiehouder.

Als de obligatie wordt opgevraagd, ontvangen beleggers de opgebouwde rente die binnen de voorziening is gedefinieerd tot de datum van herroeping. De investeerder ontvangt ook het rendement van zijn geïnvesteerde hoofdsom. Ook hebben sommige schuldbewijzen een vrij opvraagbare voorziening. Met deze optie kunnen ze op elk moment worden gebeld. 

Belangrijkste leerpunten

  • Een call-voorziening is een voorziening op een obligatie of ander vastrentend instrument waarmee de emittent zijn obligaties kan terugkopen en beëindigen.
  • De call-voorziening kan worden geactiveerd door een vooraf ingestelde prijs en kan een bepaalde periode hebben waarin de emittent de obligatie kan opvragen.
  • Obligaties met een call-voorziening betalen beleggers een hogere rente dan een niet-opvraagbare obligatie.
  • Een oproepvoorziening helpt bedrijven om hun schuld te herfinancieren tegen een lagere rente.

Een kort overzicht van obligaties

Bedrijven geven obligaties uit om kapitaal aan te trekken voor de financiering van hun activiteiten, zoals het kopen van apparatuur of het lanceren van een nieuw product of dienst. Ze kunnen ook een nieuwe uitgifte doen om oudere opvraagbare obligaties op te schorten als de huidige marktrente gunstiger is. Wanneer een belegger een obligatie koopt, ook wel schuldpapier genoemd, leent hij het bedrijfsgeld uit, net zoals een bank geld leent.

Een belegger koopt een obligatie voor de nominale waarde, ook wel de nominale waarde genoemd. Deze prijs is meestal in stappen van $ 100 of $ 1000. Aangezien de obligatiehouder de schuld echter op de secundaire markt mag doorverkopen, kan de betaalde prijs hoger of lager zijn dan de nominale waarde.

In ruil daarvoor betaalt het bedrijf de obligatiehouder een rentetarief – bekend als de couponrente – gedurende de looptijd van de obligatie. De obligatiehouder ontvangt regelmatig couponbetalingen. Sommige obligaties bieden jaarlijkse rendementen, terwijl andere halfjaarlijks, driemaandelijks of zelfs maandelijks rendement opleveren voor de belegger. Op de vervaldag betaalt het bedrijf de oorspronkelijke hoofdsom of de nominale waarde van de obligatie terug.

Het verschil met opvraagbare obligaties

Net als het briefje over een nieuwe auto is een bedrijfsobligatie een schuld die moet worden terugbetaald aan de obligatiehouders – de kredietgever – op een bepaalde datum – de vervaldatum. Als er echter een call-voorziening aan de obligatie wordt toegevoegd, kan de onderneming de schuld vervroegd aflossen – ook wel aflossing genoemd. Net als bij uw autolening, vermijdt u door het afbetalen van de schuld van vroege bedrijven extra rente- of couponbetalingen. Met andere woorden, de call-voorziening biedt het bedrijf flexibiliteit om schulden vervroegd af te lossen.

Een call-voorziening wordt beschreven binnen de obligatie-indenture. Het contract schetst de kenmerken van de obligatie, inclusief de vervaldatum, het rentetarief en details van elke toepasselijke call-voorziening en de triggerende gebeurtenissen.

Een opvraagbare obligatie is in wezen een obligatie waaraan een ingebedde calloptie is verbonden. Net als zijn neef in het optiecontract, geeft deze obligatieoptie de emittent het recht – maar niet de verplichting – om de claim uit te oefenen. Het bedrijf kan de obligatie terugkopen op basis van de voorwaarden van de overeenkomst. De indenture zal bepalen of oproepen slechts een deel van de obligaties die bij een uitgifte horen, of de hele uitgifte kunnen terugbetalen. Bij het aflossen van slechts een deel van de uitgifte worden obligatiehouders gekozen via een willekeurig selectieproces.

Voordelen van gespreksvoorziening voor de uitgevende instelling

Wanneer een obligatie wordt afgeroepen, profiteert de emittent meestal meer dan de belegger. De emittent oefent doorgaans afroepbepalingen op obligaties uit wanneer de algemene marktrente gedaald is. In een omgeving met dalende rente kan de emittent de schuld terugvorderen en opnieuw uitgeven tegen een lagere rentevoet. Met andere woorden, het bedrijf kan zijn schuld herfinancieren wanneer de rentetarieven lager zijn dan het tarief dat op de opvraagbare obligatie wordt betaald.

Als de algemene rentetarieven niet zijn gedaald of de marktrente stijgen, is de onderneming niet verplicht om de voorziening uit te oefenen. In plaats daarvan blijft het bedrijf rentebetalingen doen op de obligatie. Als de rentetarieven aanzienlijk zijn gestegen, profiteert de emittent bovendien van de lagere rentevoet die aan de obligatie is verbonden. Obligatiehouders mogen het schuldbewijs op de secundaire markt verkopen, maar zullen minder dan de nominale waarde ontvangen vanwege de betaling van een lagere couponrente.

Call Provision Voordelen en risico’s voor investeerders

Een belegger die een obligatie koopt, creëert een langetermijnbron van rente-inkomsten door middel van regelmatige couponbetalingen. Aangezien de obligatie echter opvraagbaar is – binnen de voorwaarden van de overeenkomst – verliest de belegger de langetermijnrente-inkomsten als de voorziening wordt uitgeoefend. Hoewel de belegger niets van de oorspronkelijk belegde hoofdsom verliest, zijn toekomstige rentebetalingen niet langer verschuldigd.

Beleggers kunnen ook worden geconfronteerd met herbeleggingsrisico’s met opvraagbare obligaties. Mocht het bedrijf de hoofdsom opvragen en teruggeven, dan moet de belegger het geld herinvesteren in een andere obligatie. Wanneer de huidige rentetarieven zijn gedaald, is het onwaarschijnlijk dat ze een andere, gelijkwaardige investering zullen vinden om het hogere tarief van de oudere, zogenaamde schuld, te betalen.

Beleggers zijn zich bewust van het herbeleggingsrisico en eisen daarom hogere couponrentetarieven voor opvraagbare obligaties dan obligaties zonder een call-voorziening. De hogere tarieven helpen beleggers te compenseren voor herbeleggingsrisico. Dus in een renteklimaat met dalende marktrente, moet de belegger afwegen of het hogere betaalde tarief het herbeleggingsrisico compenseert als de obligatie wordt opgevraagd.

Voordelen

  • Obligaties met call-voorzieningen betalen een hogere couponrente dan niet-opvraagbare obligaties.

  • Dankzij de call-voorziening kunnen bedrijven hun schuld herfinancieren wanneer de rente daalt.

Nadelen

  • De uitoefening van de call-voorziening vindt plaats wanneer de rente daalt, waardoor beleggers met herbeleggingsrisico worden getroffen. 

  • In een omgeving met stijgende rentetarieven kan de obligatie een rentetarief onder de markt uitbetalen.

Andere overwegingen met betrekking tot gespreksvoorzieningen

Veel gemeentelijke obligaties  kunnen call-kenmerken hebben op basis van een bepaalde periode, zoals vijf of tien jaar. Gemeentelijke obligaties worden uitgegeven door nationale en lokale overheden om projecten te financieren zoals het bouwen van luchthavens en infrastructuur zoals rioolverbeteringen.

Bedrijven kunnen een zinkend fonds oprichten – een rekening die in de loop van de jaren wordt gefinancierd – waarvan de opbrengsten bestemd zijn om obligaties vervroegd af te lossen. Tijdens de aflossing van een sinking-fund mag de emittent de obligaties alleen terugkopen volgens een vast schema en kan hij beperkt zijn wat betreft het aantal teruggekochte obligaties.

Voorbeeld uit de praktijk van een oproepprovisie

Laten we zeggen dat Exxon Mobil Corp. ( XOM ) besluit om $ 20 miljoen te lenen door een opvraagbare obligatie uit te geven. Elke obligatie heeft een nominale waarde van $ 1.000 en betaalt een rente van 5% met een vervaldatum over 10 jaar. Als gevolg hiervan betaalt Exxon elk jaar $ 1.000.000 aan rente aan zijn obligatiehouders (0,05 x $ 20 miljoen = $ 1.000.000).

Vijf jaar na de uitgifte van de obligatie daalt de marktrente tot 2%. De daling is voor Exxon aanleiding om de call-voorziening in de obligaties uit te oefenen. Het bedrijf geeft een nieuwe obligatie uit van $ 20 miljoen tegen het huidige tarief van 2% en gebruikt de opbrengst om de totale hoofdsom van de opvraagbare obligatie af te betalen. Exxon heeft zijn schuld tegen een lager tarief geherfinancierd en betaalt investeerders nu $ 400.000 aan jaarlijkse rente op basis van de couponrente van 2%.

Exxon bespaart $ 600.000 aan rente, terwijl de oorspronkelijke obligatiehouders nu moeten worstelen om een ​​rendement te vinden dat vergelijkbaar is met de 5% die wordt geboden door de opvraagbare obligatie.