Class Action

Wat is een groepsactie?

Een class action is een juridische procedure waarin een of meer eisers een rechtszaak aanspannen namens een grotere groep, de zogenaamde class. Het vonnis of de schikking die uit de rechtszaak voortvloeit, heeft betrekking op alle leden van de groep of klasse, waarbij de door de verdachte betaalde straffen onder de leden van de klas worden verdeeld.

Class Action begrijpen

De klasse die wordt vertegenwoordigd in een class action-rechtszaak, kan bestaan ​​uit groepen zoals werknemers, consumenten, investeerders of patiënten. Rechtszaken worden door de bevoegde rechtbank aangewezen of gecertificeerd als class actions als ze voldoen aan bepaalde criteria die zijn vastgelegd in een rechtsregel die bekend staat als Regel 23. De criteria omvatten het bestaan ​​van een aanzienlijke groep mensen met vergelijkbare claims of gemeenschappelijk belang. Hoofdaanvrager (s) die representatief zijn voor de leden van de bredere klas en ‘rechtsvragen of feitelijke kwesties die de klas gemeen hebben’.

Voordelen van collectieve acties

Door als class te worden gecertificeerd, kunnen geschillen sneller en kosteneffectiever verlopen, met name in zaken die tegen grote bedrijven worden gevoerd. Omdat ze de kosten van gerechtelijke vervolging verlagen, kunnen collectieve vorderingen voor sommige individuele eisers de enige manier zijn om hun zaak voort te zetten.

Individuen hebben mogelijk ook een grotere kans om hun vorderingen tegen een verdachte of verdachten met succes te vervolgen. Zelfs wanneer ze in een klasse zijn vertegenwoordigd, kunnen leden ervoor kiezen om niet deel te nemen aan een eventuele schikking en hun vorderingen individueel in te dienen.

Soorten collectieve vorderingen

Soorten collectieve acties zijn onder meer effectengeschillen, burgerrechtenprocedures zoals schoolfinanciering en zaken betreffende aansprakelijkheid voor consumentenproducten. Het Congres heeft aanvullende regels opgesteld voor class action-rechtszaken in de Private Securities Litigation Reform Act (PSLRA) van 1995.

Succesvolle class action-zaken resulteren vaak in forse schikkingen voorafgaand aan het proces. De rechtszaak die de aandeelhouders van Enron hebben aangespannen na de ineenstorting van het bedrijf resulteerde in een schikking van $ 7,2 miljard. Een andere bekende class action was de productaansprakelijkheidszaak die tegen Toyota werd aangespannen wegens defecte remmen. Het resulteerde in een kostbare terugroepactie en een schikking van $ 1 miljard.

Class action-zaken inzake burgerrechten betreffen doorgaans verzoeken om voorlopige voorziening, dat wil zeggen rechtsmiddelen, in plaats van vorderingen tot betaling. Een van de bekendste class actions op het gebied van burgerrechten is de Brown vs. Board of Education-zaak die het Hooggerechtshof in 1954 besliste, waarin de segregatie op school als ongrondwettelijk werd bestempeld. Dit soort collectieve acties wordt nu geconfronteerd met zwaardere wettelijke beperkingen dan voorheen.

Advocaten voeren doorgaans class action-zaken naar aanleiding van onvoorziene omstandigheden, waarbij ze een percentage innen van eventuele vonnissen of schikkingskosten die aan eisers worden betaald. Deze praktijk is in de loop der jaren onder de loep genomen omdat in sommige gevallen de uitbetaling van juridische teams de bedragen die de eisers ontvangen, ver kan overschrijden.

Voorbeeld: Elon Musk, CEO van Tesla vs. TSLA-aandeelhouders

Tesla Inc. ( privé te nemen  voor een aandelenkoers van $ 420, wat Wall Street schokte en de aandelen van Tesla deed stijgen.

Sinds de reeks Tweets en een brief aan medewerkers waarin Musk zijn denkproces uiteenzette, is er zowel vanuit Musk als het bedrijf een stilte over het onderwerp geweest. Dat heeft geleid tot onderzoeken door de Securities and Exchange Commission (SEC) naar de situatie en tot twee  USA Today  via de tweets beweren dat het bedrijf de federale effectenwetten heeft geschonden.

In een van de twee rechtszaken, die door Kalman Issacs bij de federale rechtbank in San Francisco werden aangespannen, beweert de eiser dat Tesla en Musk ‘een plan en een gedragslijn zijn begonnen om de prijs van Tesla-aandelen kunstmatig te manipuleren om het tekort van het bedrijf volledig te decimeren verkopers. ”

De rechtszaak beweert dat de tweets het aandeel de dag ervoor $ 45,47 boven de slotkoers van het aandeel hebben gestuurd, wat short-sellers kost, of degenen die wedden dat een aandeel lager zal worden met geleende aandelen, miljarden dollars aan mark-to-market-verliezen. De rechtszaken beweren ook dat Musk niet de nodige financiering heeft verzameld om Tesla privé te houden en daarom valse verklaringen heeft afgelegd. In een afzonderlijke class action-rechtszaak die ook is aangespannen bij de federale rechtbank in San Francisco, beweert William Chamberlain dat Musk investeerders tussen 7 augustus en 10 augustus ‘wezenlijk’ heeft misleid en beweert dat de steun van investeerders voor de deal was verzekerd en dat de financiering aanwezig was.