Consumentengoederen
Wat zijn consumptiegoederen?
Consumptiegoederen zijn producten die door de gemiddelde consument voor consumptie worden gekocht. Als alternatief genoemd eindproducten, consumptiegoederen zijn het eindresultaat van de productie en fabricage en zijn wat een consument zal zien gevuld in de winkel. Kleding, eten en sieraden zijn allemaal voorbeelden van consumptiegoederen. Basis- of grondstoffen, zoals koper, worden niet als consumptiegoederen beschouwd omdat ze moeten worden omgezet in bruikbare producten.
Belangrijkste leerpunten
- Consumptiegoederen, of eindproducten, zijn goederen die aan consumenten worden verkocht voor eigen gebruik of genot en niet als middel voor verdere economische productieactiviteiten.
- Vanuit economisch oogpunt kunnen consumptiegoederen worden geclassificeerd als duurzaam (bruikbaar voor langer dan 3 jaar), niet-duurzaam (bruikbaar voor minder dan 3 jaar) of pure diensten (onmiddellijk geconsumeerd terwijl ze worden geproduceerd).
- Voor marketingdoeleinden kunnen consumptiegoederen worden gegroepeerd in verschillende categorieën op basis van consumentengedrag, hoe consumenten ervoor winkelen en hoe vaak consumenten ervoor winkelen.
Inzicht in consumptiegoederen
Consumptiegoederen zijn goederen die aan consumenten worden verkocht voor gebruik thuis of op school of voor recreatief of persoonlijk gebruik. Er zijn drie hoofdtypen consumptiegoederen: duurzame goederen, niet-duurzame goederen en diensten.
Duurzame goederen zijn consumptiegoederen die een lange levensduur hebben (bijv. 3+ jaar) en in de loop van de tijd worden gebruikt. Voorbeelden zijn fietsen en koelkasten. Niet-duurzame goederen worden in minder dan drie jaar verbruikt en hebben een korte levensduur. Voorbeelden van niet-duurzame goederen zijn onder meer eten en drinken. Diensten omvatten autoreparaties en kapsels.
Consumptiegoederen worden ook wel eindproduct of eindproduct genoemd, omdat ze de uiteindelijke output zijn van een productief proces dat in de loop van de tijd plaatsvindt. Ondernemers en bedrijven combineren kapitaalgoederen (zoals machines in een fabriek), arbeid van arbeiders en grondstoffen (zoals land en basismetalen) om consumptiegoederen voor de verkoop te produceren. Goederen die in deze productieprocessen worden gebruikt, maar zelf niet aan consumenten worden verkocht, worden productiegoederen genoemd.
De Consumer Product Safety Act werd in 1972 geschreven om toezicht te houden op de verkoop van de meest voorkomende consumptiegoederen. De wet creëerde de Amerikaanse Consumer Product Safety Commission, een groep van vijf aangestelde functionarissen die toezicht houden op de veiligheid van producten en terugroepacties van bestaande producten doen.
Marketing van consumptiegoederen
Vanuit marketingoogpunt kunnen consumptiegoederen worden gegroepeerd in vier categorieën: gemak, winkelen, speciale en ongezochte goederen. Deze categorieën zijn gebaseerd op kooppatronen van consumenten.
Gemaksproducten zijn goederen die regelmatig worden geconsumeerd en die gemakkelijk te koop zijn. Deze goederen worden meestal verkocht door groothandels en detailhandelaren en omvatten artikelen zoals melk en tabaksproducten. Gemaksgoederen kunnen verder worden onderverdeeld in gemaksgoederen (die voldoen aan de basisbehoeften van de klant) en impulsartikelen (niet-prioritaire goederen, zoals sigaretten).
Winkelartikelen zijn artikelen waarbij een aankoop meer aandacht en planning vereist dan bij gemaksartikelen. Winkelartikelen zijn duurder en hebben meer duurzaamheid en een langere levensduur dan gemaksartikelen. Winkelartikelen zijn onder meer meubels en televisies.
Speciale consumptiegoederen zijn zeldzaam en worden vaak als luxueus beschouwd. De aankoop van speciale goederen is voorbehouden aan een elite klasse van klanten die over de financiële middelen beschikken om de aankoop uit te voeren. Marketinginspanningen zijn gericht op een nichemarkt, meestal de hogere klasse. Deze producten omvatten bont en fijne sieraden.
Ongezochte consumptiegoederen zijn gemakkelijk verkrijgbaar, maar worden door een paar leden van de beschikbare markt gekocht. Deze artikelen worden meestal niet herhaaldelijk gekocht en voorzien meestal in specifieke behoeften, zoals levensverzekeringen.
Snel bewegende consumptiegoederen
Een van de grootste groepen consumptiegoederen wordt fast moving consumer goods genoemd. Dit segment omvat niet-duurzame goederen zoals eten en drinken die snel door de keten gaan van producenten naar distributeurs en vervolgens naar consumenten. Bedrijven en detailhandelaren houden van dit segment omdat het de snelst bewegende consumentengoederen uit winkels bevat, en kansen biedt voor grote omzet in schapruimte.
ETF’s voor consumptiegoederen
De grootste ETF voor consumptiegoederen is de iShares US Consumer Goods ETF (IYK). Deze ETF, opgericht in 2000, heeft 111 aandelenposities en $ 448,79 miljoen aan beheerd vermogen (AUM) sinds april 2019. Het fonds volgt de Dow Jones US Consumer Goods Index, ook gemaakt in 2000. De belangrijkste posities zijn Procter & Gamble, Coca -Cola, Philip Morris, PepsiCo en Altria Group.
Naast de Amerikaanse Consumer Goods Index ontbreken enkele van de grootste bedrijven. Sinds april 2019 is Nestle het grootste bedrijf in consumptiegoederen ter wereld, met merken als Gerber, Toll House, Stouffer’s, Lean Cuisine en Purina.
Particulier verhandelde consumptiegoederen
De index omvat ook geen particuliere bedrijven in consumptiegoederen. Twee van de grootste particuliere bedrijven voor consumptiegoederen zijn Mars en SC Johnson. Mars staat bekend om zijn snoep- en kauwgommerken, terwijl SC Johnson een consumentengoederenbedrijf is dat zich richt op het huis met merken als OFF, Pledge, Raid, Ziploc en Windex.
Veel Gestelde Vragen
Wat zijn de soorten consumptiegoederen?
Er zijn drie hoofdtypen consumptiegoederen: duurzame goederen, niet-duurzame goederen en diensten. Duurzame goederen zijn consumptiegoederen die een lange levensduur hebben (bijv. 3+ jaar) en in de loop van de tijd worden gebruikt. Voorbeelden zijn fietsen en koelkasten. Niet-duurzame goederen worden in minder dan drie jaar verbruikt en hebben een korte levensduur. Voorbeelden van niet-duurzame goederen zijn onder meer eten en drinken. Diensten omvatten autoreparaties en kapsels.
Hoe classificeert een marketeer consumptiegoederen?
Op basis van kooppatronen van consumenten groeperen marketeers consumptiegoederen in vier categorieën: gemak, winkelen, speciale en ongezochte goederen. Gemaksartikelen zijn goederen die regelmatig worden geconsumeerd en gemakkelijk te koop zijn, zoals melk en tabaksproducten. Winkelartikelen, zoals meubels, vereisen meer aandacht en planning en zijn duurder en duurzamer dan gemaksartikelen. Speciale consumptiegoederen, zoals fijne sieraden, worden vaak als luxueus beschouwd en de aankoop hiervan is voorbehouden aan een elite klasse van shoppers die over de financiële middelen beschikken om de aankoop uit te voeren. Ten slotte zijn ongezochte consumptiegoederen direct verkrijgbaar, maar deze worden gekocht door een paar leden van de beschikbare markt.
Wat is het verschil tussen kapitaal en consumptiegoederen?
Kapitaalgoederen, zoals gebouwen, machines, uitrusting, voertuigen en gereedschappen, zijn fysieke activa die een bedrijf in het productieproces gebruikt om producten en diensten te vervaardigen die consumenten later zullen gebruiken. Kapitaalgoederen zijn geen afgewerkte goederen, maar worden gebruikt om eindproducten van te maken. Consumptiegoederen zijn goederen die door consumenten worden gebruikt en die in de toekomst niet productief kunnen worden gebruikt. Een punt om op te merken is dat hetzelfde fysieke goed een consumenten- of kapitaalgoed kan zijn, afhankelijk van hoe het goed wordt gebruikt.