24 juni 2021 11:08

Covered Interest Arbitrage

Wat is gedekte rentearbitrage?

Gedekte rentearbitrage is een strategie waarbij een belegger een termijncontract gebruikt om zich in te dekken tegen wisselkoersrisico’s. Gedekte rentearbitrage is de praktijk waarbij gunstige renteverschillen worden gebruikt om te beleggen in een valuta met een hogere opbrengst, en het valutarisico wordt afgedekt door middel van een valutatermijncontract.

Gedekte rente-arbitrage is alleen mogelijk als de kosten voor het afdekken van het wisselkoersrisico lager zijn dan het extra rendement dat wordt gegenereerd door te investeren in een valuta met een hogere opbrengst – vandaar het woord arbitrage.  Het kan in contrast staan ​​met ongedekte rentearbitrage.

Belangrijkste leerpunten

  • Gedekte rentearbitrage maakt gebruik van een strategie van arbitrage van de renteverschillen tussen spot- en termijncontracten om het renterisico op valutamarkten af ​​te dekken.
  • Deze vorm van arbitrage is complex en biedt een laag rendement per transactie. Maar handelsvolumes kunnen het rendement opdrijven.
  • Deze mogelijkheden zijn gebaseerd op het principe van gedekte rentepariteit.

Basisprincipes van gedekte rente-arbitrage

Het rendement op gedekte rentearbitrage is doorgaans klein, vooral op markten die concurrerend zijn of met een relatief lage informatieasymmetrie. Een deel van de reden hiervoor is de komst van moderne communicatietechnologie. Onderzoek wijst uit dat de gedekte rentearbitrage significant hoger was tussen GBP en USD tijdens de goudstandaardperiode als gevolg van langzamere informatiestromen.

Hoewel de procentuele winst klein is geworden, zijn ze groot wanneer rekening wordt gehouden met het volume. Een winst van vier cent voor $ 100 is niet veel, maar ziet er veel beter uit als er miljoenen dollars mee gemoeid zijn. Het nadeel van dit type strategie is de complexiteit die gepaard gaat met het gelijktijdig uitvoeren van transacties tussen verschillende valuta’s.

Dergelijke arbitragemogelijkheden zijn ongebruikelijk, aangezien marktdeelnemers zich haasten om een ​​arbitragemogelijkheid te benutten als die er is, en de resulterende vraag zal de onbalans snel herstellen. Een belegger die deze strategie onderneemt, maakt gelijktijdige spot- en termijnmarkttransacties, met als algemeen doel het behalen van risicoloze winst door de combinatie van valutaparen.

Voorbeeld van gedekte rente-arbitrage

Merk op dat termijnwisselkoersen zijn gebaseerd op renteverschillen tussen twee valuta’s. Als een eenvoudig voorbeeld: stel dat valuta X en valuta Y tegen pariteit worden verhandeld op de spotmarkt (dwz X = Y), terwijl de eenjarige rente voor X 2% is en die voor Y 4%. Daarom is de termijnkoers voor één jaar voor dit valutapaar X = 1,0196 Y (zonder in te gaan op de exacte wiskunde, wordt de termijnkoers berekend als [spotkoers] maal [1,04 / 1,02]).

Het verschil tussen de termijnkoers en de contante koers staat bekend als ‘swap-punten’, wat in dit geval 196 bedraagt ​​(1,0196 – 1,0000). Over het algemeen wordt een valuta met een lagere rente verhandeld tegen een termijnpremie naar een valuta met een hogere rente. Zoals te zien is in het bovenstaande voorbeeld, handelen X en Y tegen pariteit op de spotmarkt, maar op de eenjarige termijnmarkt haalt elke eenheid van X 1,0196 Y op (voor de eenvoud worden bied- / laatspreads genegeerd).

Gedekte rentearbitrage zou in dit geval alleen mogelijk zijn als de kosten van afdekking lager zijn dan het renteverschil. Laten we aannemen dat de swap-punten die nodig zijn om X over een jaar op de termijnmarkt te kopen, slechts 125 zijn (in plaats van de 196 punten die worden bepaald door renteverschillen). Dit betekent dat de eenjarige termijnrente voor X en Y X = 1,0125 Y is.

Een slimme belegger zou deze arbitragemogelijkheid daarom als volgt kunnen benutten:

  • Leen 500.000 valuta X @ 2% per jaar, wat betekent dat de totale aflossingsverplichting van de lening na een jaar 510.000 X zou zijn.
  • Zet de 500.000 X om in Y (omdat deze een hogere rente over één jaar biedt) tegen de contante koers van 1,00.
  • Vergrendel het tarief van 4% op het stortingsbedrag van 500.000 Y en ga tegelijkertijd een termijncontract aan dat het volledige looptijdbedrag van de storting (dat neerkomt op 520.000 Y) omzet in valuta X tegen de eenjarige termijnkoers van X = 1,0125 Y.
  • Na een jaar het termijncontract afwikkelen tegen het gecontracteerde tarief van 1,0125, wat de investeerder 513.580 X zou opleveren.
  • Het geleende bedrag van 510.000 X terugbetalen en het verschil van 3.580 X in uw zak steken.