Gedecentraliseerde markt
Wat is een gedecentraliseerde markt?
In een gedecentraliseerde markt stelt technologie investeerders in staat rechtstreeks met elkaar om te gaan in plaats van vanuit een gecentraliseerde beurs te opereren. Virtuele markten die gedecentraliseerde valuta of cryptocurrencies gebruiken, zijn voorbeelden van gedecentraliseerde markten.
Hoe werken gedecentraliseerde markten?
Een gedecentraliseerde markt maakt gebruik van verschillende digitale apparaten om in realtime te communiceren en bied- / laatprijzen weer te geven. Op deze manier hoeven kopers, verkopers en dealers niet op dezelfde plaats te zijn gevestigd om effecten te verhandelen.
Belangrijkste leerpunten
- Een gedecentraliseerde markt bevat digitale technologie, waardoor kopers en verkopers van effecten rechtstreeks met elkaar kunnen handelen in plaats van elkaar te ontmoeten op een traditionele beurs.
- Een bekend voorbeeld van een gedecentraliseerde markt is onroerend goed, waar kopers rechtstreeks met verkopers omgaan.
- Een nieuwer voorbeeld zijn de virtuele markten en het blockchain-systeem, die cryptocurrency gebruiken.
Voorbeelden van gedecentraliseerde markten
Forex markt
De valutamarkt (forex) is een voorbeeld van een gedecentraliseerde markt omdat er niet één fysieke locatie is waar investeerders naar toe gaan om valuta te kopen en verkopen. Forextraders kunnen het internet gebruiken om de koersen van valuta’s van verschillende dealers over de hele wereld te bekijken.
Vastgoed
Onroerend goed wordt traditioneel verkocht via een gedecentraliseerde markt, waarin kopers en verkopers hun transacties voltooien zonder het proces eerst door een verrekenkantoor te leiden.
Soorten effecten
Sommige obligaties en gesecuritiseerde producten kunnen ook via gedecentraliseerde markten worden aangeschaft.
De virtuele markten
De komst van blockchain-technologie en cryptocurrency hebben meer kansen gecreëerd waarin gedecentraliseerde markten kunnen opereren. Meestal zijn virtuele markten niet gereguleerd, wat volgens hun voorstanders een goede zaak is. De technologie en media – zoals gedecentraliseerde valuta – van een virtuele marktplaats geven investeerders een gevoel van veiligheid en vertrouwen in hun transacties.
De groei van markten die de gedecentraliseerde valuta gebruiken voor financiële transacties heeft geleid tot discussies over manieren om mogelijke regelgeving in te voeren. Mocht dit gebeuren, dan kunnen fans van virtuele markten dit zien als een afname van hun waargenomen huidige voordelen van anonimiteit en directe controle over hun transacties.
Wat is gedecentraliseerde valuta?
Gedecentraliseerde valuta, peer-to-peer geld en digitale valuta verwijzen allemaal naar bankvrije methoden om rijkdom of eigendom van andere goederen over te dragen zonder een derde partij nodig te hebben. De meeste gecentraliseerde en sommige gedecentraliseerde markten gebruiken fiatvaluta – of fysiek geld uitgegeven door een centrale bank, zoals Amerikaanse dollars. Gedecentraliseerde valuta wordt voornamelijk gebruikt in de virtuele markten. Twee voorbeelden van gedecentraliseerde valuta zijn bitcoin – de “munten” die op het Bitcoin-platform worden gebruikt – en ether – die op Ethereum worden gebruikt.
Voordelen en nadelen van gedecentraliseerde markten
Voordelen
- Sommigen zijn van mening dat gedecentraliseerde markten het aantal hackers aanzienlijk kunnen verminderen, omdat er niet één gegevensbron is die ze kunnen proberen te infiltreren; hoewel onlangs is gebleken dat dit niet waar is.
- Gedecentraliseerde markten kunnen transparantie tussen partijen mogelijk maken, vooral als ze technologie gebruiken die ervoor zorgt dat alle partijen onderling overeengekomen gegevens en informatie delen.
- Veel gebruikers van de gedecentraliseerde virtuele markten zien hun gebrek aan regelgevend toezicht als een voordeel – of vrijheid van externe afhandelaars.
- Het ontbreken van tussenpersonen zou kunnen leiden tot lagere transactiekosten dan op gereguleerde markten.
Nadelen
- Een nadeel van dit gebrek aan overzicht kan echter zijn dat er geen bestuursautoriteiten zijn om transacties te controleren, hulp te bieden of een wettelijk kader te bieden.
- Naarmate meer financiële transacties via gedecentraliseerde markten worden uitgevoerd, kunnen ze uitdagingen vormen voor regelgevers en rechtshandhaving. Ter vergelijking: gecentraliseerde markten bieden regelgevers een duidelijk pad om, indien nodig, actie te ondernemen met betrekking tot transacties die mogelijk verdacht zijn.