Discretionair vermogensbeheer

Wat is discretionair vermogensbeheer?

Discretionair vermogensbeheer is een vorm van beleggingsbeheer waarbij aan- en verkoopbeslissingen worden genomen door een portefeuillebeheerder of beleggingsadviseur voor rekening van de cliënt. De term “discretionair” verwijst naar het feit dat investeringsbeslissingen worden genomen naar goeddunken van de vermogensbeheerder. Dit betekent dat de cliënt het grootste vertrouwen moet hebben in de capaciteiten van de vermogensbeheerder.

Discretionair vermogensbeheer kan alleen worden aangeboden door personen met uitgebreide ervaring in de beleggingssector en een hoog opleidingsniveau, waarbij veel beleggingsbeheerders een of meer professionele benamingen hebben, zoals Chartered Financial Analyst (CFA), Chartered Alternative Investment Analyst Chartered Alternative Investment Analyst ( CAIA), Chartered Market Technician (CMT) of Financial Risk Manager (FRM).

Inzicht in discretionair vermogensbeheer

Diensten en transacties onder discretionair investeringsbeheer zijn afgestemd op vermogende particulieren (HNWI) en institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen, aangezien discretionaire rekeningen hogere minimale investeringsvereisten hebben, vaak vanaf $ 250.000.

De strategie van de beleggingsbeheerder kan bestaan ​​uit het kopen van een verscheidenheid aan effecten op de markt, zolang dit in overeenstemming is met het risicoprofiel en de financiële doelstellingen van de cliënt. Zo kunnen discretionaire vermogensbeheerders effecten kopen zoals aandelen, obligaties, ETF’s en financiële derivaten.

Hoe discretionair vermogensbeheer werkt

Discretionaire beleggingsbeheerders demonstreren hun strategieën met behulp van een systematische benadering die het gemakkelijker maakt om resultaten te rapporteren en om beleggingsstrategieën op een specifieke manier uit te oefenen. Investeringen zijn niet maatwerk of afgestemd op een klant; Er wordt veeleer geïnvesteerd in overeenstemming met de strategieën van de klant. Met andere woorden, klanten worden gegroepeerd op basis van hun gemarkeerde doelen en risicotolerantie. Elke groep krijgt dan dezelfde beleggingsportefeuille die wordt gecreëerd uit de pool van geld die door de klanten is gestort. De daadwerkelijke klantrekening wordt gescheiden en het geïnvesteerde geld wordt gewogen naar de kapitaalinvesteringen van de individuen.

Overweeg bijvoorbeeld een portefeuille met een startkapitaal van $ 10 miljoen. Van een vermogend persoon die $ 1 miljoen heeft bijgedragen, wordt gezegd dat hij 10% in de portefeuille heeft geïnvesteerd, terwijl een ander die $ 300.000 heeft bijgedragen een investering van 3% in de portefeuille heeft.

Voordelen van discretionair beheer

Discretionair vermogensbeheer biedt klanten verschillende voordelen. Het bevrijdt klanten van de last van het nemen van dagelijkse investeringsbeslissingen, die aantoonbaar beter kunnen worden genomen door een gekwalificeerde portefeuillebeheerder die is afgestemd op de grillen van de markt. Door het investeringsproces aan een competente manager te delegeren, kan de klant zich concentreren op andere zaken die er toe doen.

Discretionair vermogensbeheer brengt ook het belang van de beleggingsbeheerder op één lijn met dat van de klant, aangezien beheerders doorgaans een percentage van het geadministreerde vermogen aanrekenen als hun beheervergoeding. Dus als de portefeuille groeit onder het rentmeesterschap van de beleggingsbeheerder, wordt de beheerder gecompenseerd door een hoger bedrag in dollars als beheervergoeding te ontvangen. Dit vermindert de verleiding van de adviseur om de rekening te ” churnen ” om meer commissies te genereren, wat een grote fout is van het op transacties gebaseerde investeringsmodel.

Discretionair beleggingsbeheer kan er ook voor zorgen dat de cliënt toegang heeft tot betere beleggingsmogelijkheden via de portefeuillebeheerder. De cliënt kan ook betere prijzen ontvangen voor uitgevoerde transacties, aangezien de portefeuillebeheerder een enkele koop- of verkooporder voor meerdere cliënten kan plaatsen. Voor klanten met discretionaire rekeningen kunnen portefeuillebeheerders snel en efficiënt handelen op basis van beschikbare informatie, door de positie van al hun rekeningen te verkopen in één enkele, kosteneffectieve transactie. Evenzo is de portefeuillemanager beter gepositioneerd om koopkansen te grijpen wanneer de markten dalen en een aandeel van goede kwaliteit tijdelijk in waarde daalt.

Risico’s van discretionair beheer

Aan de andere kant kunnen het minimale rekeningsaldo en de hoge kosten een grote belemmering vormen voor veel beleggers, vooral voor degenen die net beginnen. Een nieuwe investeerder met een klein bedrag om te investeren, zou niet kunnen profiteren van deze manier van investeren.

Vanuit het oogpunt van de cliënt moet er vertrouwen zijn in de bekwaamheid, integriteit en betrouwbaarheid van de portfoliomanager. Het is daarom de plicht van klanten om een ​​gepast due diligence onderzoek uit te voeren bij potentiële portefeuillebeheerders voordat ze hun spaargeld aan hen toevertrouwen. Het risico bestaat dat u geld toevertrouwt aan een portefeuillebeheerder die gewetenloos is of weinig aandacht schenkt aan de gestelde doelen van een klant.