24 juni 2021 13:16

11 ETF-tekortkomingen die beleggers niet mogen negeren

Exchange-traded funds (ETF’s) kunnen een geweldig investeringsinstrument zijn voor zowel kleine als grote beleggers. Deze populaire fondsen, die vergelijkbaar zijn met onderlinge fondsen, maar als aandelen worden verhandeld, zijn een populaire keuze geworden onder beleggers die de diversiteit van hun portefeuilles willen verbreden zonder de tijd en moeite te vergroten die ze moeten besteden aan het beheren en toewijzen van hun investeringen.

Er zijn echter enkele nadelen waar beleggers rekening mee moeten houden voordat ze in de wereld van ETF’s stappen.

Belangrijkste leerpunten

  • ETF’s zijn ongelooflijk populaire beleggingen geworden voor zowel actieve als passieve beleggers.
  • Hoewel ETF’s tegen lage kosten toegang bieden tot een verscheidenheid aan activaklassen, industriesectoren en internationale markten, brengen ze enkele unieke risico’s met zich mee.
  • Het begrijpen van de bijzonderheden van ETF-beleggen is belangrijk, zodat u niet overrompeld wordt als er iets gebeurt.

Handelskosten

Een van de grootste voordelen van ETF’s is dat ze handelen als aandelen. Een ETF belegt in een portefeuille van afzonderlijke bedrijven, doorgaans verbonden door een gemeenschappelijke sector of thema. Beleggers kopen simpelweg de ETF om in één keer de vruchten te plukken van beleggen in die grotere portefeuille.

Als gevolg van het op aandelen lijkende karakter van ETF’s kunnen beleggers tijdens markturen kopen en verkopen, en geavanceerde orders op de aankoop plaatsen, zoals limieten en stops. Omgekeerd wordt een typische aankoop van een beleggingsfonds gedaan nadat de markt is gesloten, zodra de intrinsieke waarde van het fonds is berekend.

Elke keer dat u een aandeel koopt of verkoopt, betaalt u commissie. Dit is ook het geval als het gaat om het kopen en verkopen van ETF’s. Afhankelijk van hoe vaak u in een ETF handelt, kunnen handelskosten snel oplopen en de prestaties van uw belegging verminderen. Onbelaste onderlinge fondsen worden daarentegen verkocht zonder commissie of verkoopkosten, waardoor ze in dit opzicht voordelig zijn in vergelijking met ETF’s. Het is belangrijk om op de hoogte te zijn van handelskosten wanneer u een belegging in ETF’s vergelijkt met een vergelijkbare belegging in een beleggingsfonds.

Als u een keuze maakt tussen vergelijkbare ETF’s en beleggingsfondsen, moet u rekening houden met de verschillende vergoedingsstructuren van elk, inclusief de handelskosten. En vergeet niet dat het actief handelen in ETF’s, net als bij aandelen, uw beleggingsprestaties aanzienlijk kan verminderen doordat de commissies zich snel opstapelen.

De specifieke kenmerken van ETF-handelskosten zijn grotendeels afhankelijk van de fondsen zelf, evenals van de fondsaanbieders. De meeste ETF’s rekenen minder dan $ 10 aan kosten per bestelling. In veel gevallen laten providers zoals Vanguard en Schwab vaste klanten toe om ETF’s zonder vergoeding te kopen en verkopen.1  Aangezien ETF’s in populariteit zijn blijven groeien, is er ook een stijging van provisievrije fondsen.

Het is ook belangrijk dat beleggers zich bewust zijn van de kostenratio van een ETF. De kostenratio is een maatstaf voor het percentage van de totale activa van een fonds dat nodig is om verschillende bedrijfskosten per jaar te dekken. Hoewel dit niet precies hetzelfde is als een vergoeding die een belegger aan het fonds betaalt, heeft het een soortgelijk effect: hoe hoger de kostenratio, hoe lager het totale rendement voor beleggers zal zijn. ETF’s staan ​​erom bekend dat ze zeer lage kostenverhoudingen hebben in vergelijking met veel andere investeringsvehikels. Voor beleggers die meerdere ETF’s vergelijken, is dit zeker iets om op te letten.

Onderliggende schommelingen en risico’s

ETF’s worden, net als onderlinge fondsen, vaak geprezen om de diversificatie die ze beleggers bieden. Het is echter belangrijk op te merken dat het feit dat een ETF meer dan één onderliggende positie bevat, niet betekent dat deze niet kan worden beïnvloed door volatiliteit. Het potentieel voor grote schommelingen zal voornamelijk afhangen van de omvang van het fonds. Een ETF die een brede marktindex volgt, zoals de S&P 500, is waarschijnlijk minder volatiel dan een ETF die een specifieke industrie of sector volgt, zoals een ETF voor oliediensten.

Daarom is het van vitaal belang om u bewust te zijn van de focus van het fonds en welke soorten beleggingen het omvat. Naarmate ETF’s steeds specifieker worden, samen met de stolling en popularisering van de industrie, is dit zelfs nog zorgwekkender geworden.

In het geval van internationale of wereldwijde ETF’s zijn de fundamenten van het land dat de ETF volgt belangrijk, evenals de kredietwaardigheid van de valuta in dat land. Economische en sociale instabiliteit zullen ook een grote rol spelen bij het bepalen van het succes van elke ETF die in een bepaald land of een bepaalde regio investeert. Met deze factoren moet rekening worden gehouden bij het nemen van beslissingen over de levensvatbaarheid van een ETF.

De regel hier is om te weten wat de ETF volgt en om de onderliggende risico’s die eraan verbonden zijn te begrijpen. Laat u niet in slaap sussen door te denken dat, omdat sommige ETF’s een lage volatiliteit bieden, al deze fondsen hetzelfde zijn.

Gebrek aan liquiditeit

De grootste factor in een ETF, aandeel  of iets anders dat openbaar wordt verhandeld, is liquiditeit. Liquiditeit betekent dat wanneer u iets koopt, er voldoende handelsrente is om er relatief snel uit te komen zonder de prijs te veranderen.

Als een ETF dun wordt verhandeld, kunnen er problemen zijn om uit de belegging te komen, afhankelijk van de grootte van uw positie in verhouding tot het gemiddelde handelsvolume. Het grootste teken van een illiquide belegging zijn de grote spreads tussen bied- en laatprijzen. U moet ervoor zorgen dat een ETF liquide is voordat u het koopt, en de beste manier om dit te doen is door de spreads en de marktbewegingen gedurende een week of maand te bestuderen.

De regel hier is om ervoor te zorgen dat de ETF waarin u geïnteresseerd bent geen grote spreads heeft tussen de bied- en laatkoersen.

Uitkeringen van vermogenswinst

In sommige gevallen zal een ETF meerwaarden uitkeren aan aandeelhouders. Dit is niet altijd wenselijk voor ETF-houders, aangezien aandeelhouders verantwoordelijk zijn voor het betalen van de vermogenswinstbelasting. Het is meestal beter als het fonds de meerwaarden behoudt en ze belegt, in plaats van ze uit te keren en een belastingverplichting voor de belegger te creëren. Beleggers zullen die uitkeringen van vermogenswinst meestal opnieuw willen investeren en om dit te doen, zullen ze terug moeten naar hun makelaars om meer aandelen te kopen, wat nieuwe vergoedingen met zich meebrengt.

Omdat verschillende ETF’s op verschillende manieren omgaan met uitkeringen van vermogenswinst, kan het voor beleggers een uitdaging zijn om op de hoogte te blijven van de fondsen waaraan ze deelnemen. Het is ook cruciaal voor een belegger om te leren over de manier waarop een ETF omgaat met uitkeringen van vermogenswinst voordat hij daarin belegt. fonds.

Hoe te investeren in ETF’s

Een ETF kopen met een vast bedrag is eenvoudig. Stel dat $ 10.000 is wat u in een bepaalde ETF wilt investeren. U berekent hoeveel aandelen u kunt kopen en wat de kosten van de commissie zijn en u krijgt een bepaald aantal aandelen voor uw geld.

Er is echter ook de beproefde manier van kleine investeerders om een ​​positie op te bouwen: het  gemiddelde van de dollarkosten. Met deze methode neemt u dezelfde $ 10.000 en investeert u deze in maandelijkse stappen van bijvoorbeeld $ 1.000. Het wordt dollarkosten-middeling genoemd, omdat u in sommige maanden voor die $ 1.000 minder aandelen zult kopen omdat de prijs hoger is. In andere maanden zullen de aandelenkoersen lager zijn en kunt u meer aandelen kopen.

Het grote probleem met deze strategie is natuurlijk dat ETF’s worden verhandeld als aandelen; Daarom moet u elke keer dat u $ 1.000 van die specifieke ETF wilt kopen, uw makelaar een commissie betalen om dit te doen. Als gevolg hiervan kan het duurder worden om een ​​positie op te bouwen in een ETF met maandelijkse investeringen. Om deze reden geeft het verhandelen van een ETF de voorkeur aan de forfaitaire sombenadering.

De regel hier is om te proberen in één keer een forfaitair bedrag te investeren om de makelaarskosten te verlagen.

Hefboomwerking van ETF’s

Als het gaat om risico-overwegingen, kiezen veel beleggers voor ETF’s omdat ze vinden dat ze minder risicovol zijn dan andere beleggingsvormen. We hebben hierboven al aandacht besteed aan volatiliteitskwesties, maar het is belangrijk om te erkennen dat bepaalde klassen ETF’s inherent aanzienlijk riskanter zijn als beleggingen in vergelijking met andere.

Hefboom-ETF’s zijn een goed voorbeeld. Deze ETF’s hebben de neiging om waardeverval te ervaren naarmate de tijd verstrijkt en als gevolg van dagelijkse resets. Dit kan zelfs gebeuren als een onderliggende index floreert. Veel analisten waarschuwen beleggers om helemaal geen ETF’s met hefboomwerking te kopen. De beleggers die deze benadering wel volgen, moeten hun beleggingen zorgvuldig in de gaten houden en zich bewust zijn van de risico’s.

ETF’s versus ETN’s

Omdat ze er op de pagina hetzelfde uitzien, worden ETF’s en exchange-traded notes (ETN’s) vaak met elkaar verward. Beleggers moeten echter niet vergeten dat dit zeer verschillende investeringsvehikels zijn. ETN’s hebben een duidelijke strategie: ze volgen ook een onderliggende index van grondstoffen of aandelen, en ze hebben onder andere ook een kostenratio.

Niettemin hebben ETN’s de neiging om een ​​andere reeks risico’s te hebben dan ETF’s. ETN’s lopen het risico van de solvabiliteit van een uitgevende onderneming. Als een uitgevende bank voor een ETN failliet gaat, hebben beleggers vaak pech. Het is een ander risico dan dat van ETF’s, en het is iets waar beleggers die graag mee willen doen aan de ETF-trend zich misschien niet bewust zijn.

Verlies van controle over belastbaar inkomen

Een belegger die aandelen koopt in een pool van verschillende individuele aandelen, heeft meer flexibiliteit dan iemand die dezelfde groep aandelen in een ETF koopt. Een manier waarop dit nadelig is voor de ETF-belegger, is zijn of haar vermogen om het oogsten van belastingverliezen te beheersen. Als de prijs van een aandeel daalt, kan een belegger aandelen met verlies verkopen, waardoor de totale vermogenswinst en het belastbaar inkomen tot op zekere hoogte worden verminderd. Die beleggers die via een ETF dezelfde aandelen aanhouden, hebben niet dezelfde luxe; de ETF bepaalt wanneer zijn portefeuille moet worden aangepast, en de belegger moet veel aandelen kopen of verkopen in plaats van individuele namen.

Prijs versus onderliggende waarde

Net als bij aandelen kan de prijs van een ETF soms verschillen van de onderliggende waarde van die ETF. Dit kan leiden tot situaties waarin een belegger daadwerkelijk een premie betaalt die hoger ligt dan de kosten van de onderliggende aandelen of grondstoffen in een ETF-portefeuille, alleen om die ETF te kopen. Dit is ongebruikelijk en wordt doorgaans in de loop van de tijd gecorrigeerd, maar het is belangrijk om te beseffen dat het een risico is dat men neemt bij het kopen of verkopen van een ETF.

Kwesties van controle

Een van dezelfde redenen waarom ETF’s veel beleggers aanspreken, kan ook worden gezien als een beperking van de sector. Beleggers hebben doorgaans geen zeggenschap over de individuele aandelen in de onderliggende index van een ETF. Dit betekent dat een belegger die een bepaald bedrijf of een bepaalde bedrijfstak wil vermijden om een ​​reden zoals morele conflicten, niet hetzelfde controleniveau heeft als een belegger die zich concentreert op individuele aandelen. Een ETF-belegger hoeft niet de tijd te nemen om de individuele aandelen in de portefeuille te selecteren; aan de andere kant kan de belegger aandelen niet uitsluiten zonder zijn of haar investering in de hele ETF te elimineren.

ETF-prestatieverwachtingen

Hoewel het geen fout is in dezelfde zin als sommige van de eerder genoemde items, moeten beleggers ETF-investeringen gaan doen met een goed idee van wat ze van de prestaties kunnen verwachten.

ETF’s zijn meestal gekoppeld aan een benchmarking-index, wat betekent dat ze vaak zijn ontworpen om niet beter te presteren dan die index. Beleggers die op zoek zijn naar dit soort outperformance (die natuurlijk ook extra risico’s met zich meebrengt), moeten wellicht naar andere mogelijkheden kijken.

Het komt neer op

Nu u de risico’s van ETF’s kent, kunt u betere investeringsbeslissingen nemen. ETF’s hebben een spectaculaire groei in populariteit gekend en in veel gevallen is deze populariteit welverdiend. Maar, zoals alle goede dingen, hebben ETF’s ook hun nadelen.

Om goede investeringsbeslissingen te nemen, moet u alle feiten over een bepaald investeringsvehikel kennen, en ETF’s zijn niet anders. Als u de nadelen kent, kunt u potentiële valkuilen vermijden en, als alles goed gaat, in de richting van nette winsten.