24 juni 2021 13:27

Strategie verlaten

Wat is een exitstrategie?

Een exitstrategie is een noodplan dat wordt uitgevoerd door een investeerder, handelaar, durfkapitalist of bedrijfseigenaar om  een positie in een financieel actief te liquideren of om materiële bedrijfsactiva te vervreemden  zodra vooraf bepaalde criteria voor een van beide zijn vervuld of overschreden.

Een exitstrategie kan worden uitgevoerd om een ​​niet-renderende investering te verlaten of om een ​​onrendabel bedrijf te sluiten. In dit geval is het doel van de exitstrategie om verliezen te beperken.

Een exitstrategie kan ook worden uitgevoerd wanneer een investering of zakelijke onderneming haar winstdoelstelling heeft bereikt. Bijvoorbeeld, een angel investor kan in een bedrijf opstarten een exit-strategie door middel van een van plan initial public offering ( IPO ).

Andere redenen voor het uitvoeren van een exitstrategie kunnen een aanzienlijke verandering in de marktomstandigheden zijn als gevolg van een rampzalige gebeurtenis; juridische redenen, zoals vermogensplanning, aansprakelijkheidszaken of echtscheiding; of om de simpele reden dat een bedrijfseigenaar / investeerder met pensioen gaat en wil uitbetalen.

Business exit-strategieën mogen niet worden verward met  trading exit-strategieën  die op effectenmarkten worden gebruikt.

Belangrijkste leerpunten

  • Een exitstrategie is in grote lijnen een bewust plan om een ​​investering in een zakelijke onderneming of financieel actief van de hand te doen.
  • Business exit-strategieën omvatten IPO’s, overnames of buy-outs, maar kunnen ook strategische default of faillissement omvatten om een ​​falend bedrijf te verlaten.
  • Trading exit-strategieën zijn gericht op stop-loss-inspanningen om neerwaartse verliezen te voorkomen en take-profit-orders om uit gewonnen transacties te verzilveren.

Inzicht in exitstrategieën

Er moet een effectieve exitstrategie worden gepland voor elke positieve en negatieve gebeurtenis, ongeacht het type investering, handel of zakelijke onderneming. Deze planning moet een integraal onderdeel zijn van het bepalen van het risico dat aan de investering, handel of zakelijke onderneming is verbonden.

Een exitstrategie is het strategisch plan van een ondernemer om zijn eigendom in een bedrijf te verkopen aan investeerders of een ander bedrijf. Een exitstrategie geeft een bedrijfseigenaar een manier om zijn belang in een bedrijf te verminderen of te liquideren en, als het bedrijf succesvol is, een aanzienlijke winst te maken.

Als het bedrijf niet succesvol is, stelt een exitstrategie (of “exitplan”) de ondernemer in staat om verliezen te beperken. Een exitstrategie kan ook worden gebruikt door een investeerder, zoals een durfkapitalist, om zich voor te bereiden op een cash-out van een investering.

Voor handelaren en investeerders kunnen exitstrategieën en andere technieken voor geldbeheer hun handel aanzienlijk verbeteren door emoties te elimineren en risico’s te verminderen. Voordat een belegger een transactie aangaat, wordt een belegger geadviseerd om een ​​punt in te stellen waarop hij met verlies zal verkopen en een punt waarop hij met winst zal verkopen.

Geldbeheer  is een van de belangrijkste (en minst begrepen) aspecten van handelen. Veel handelaren beginnen bijvoorbeeld een transactie zonder exitstrategie en maken vaak eerder kans op vroegtijdige winsten of, erger nog, verliezen. Handelaren moeten de exits begrijpen die voor hen beschikbaar zijn en een exitstrategie creëren die verliezen minimaliseert en winsten vasthoudt.

Exit-strategieën voor een zakelijke onderneming

In het geval van een startende onderneming plannen succesvolle ondernemers een uitgebreide exitstrategie voor het geval de bedrijfsactiviteiten niet voldoen aan vooraf bepaalde mijlpalen.

Als de cashflow daalt tot een punt waarop de bedrijfsactiviteiten niet langer duurzaam zijn en een externe kapitaalinjectie niet langer haalbaar is om de bedrijfsactiviteiten te handhaven, zijn een geplande bedrijfsbeëindiging en een liquidatie van alle activa soms de beste opties om verdere verliezen te beperken.

De meeste durfkapitalisten staan ​​erop dat een zorgvuldig geplande exitstrategie wordt opgenomen in een businessplan voordat ze kapitaal inzetten. Bedrijfseigenaren of investeerders kunnen er ook voor kiezen om te stoppen als een lucratief bod voor het bedrijf wordt aangeboden door een andere partij.

Idealiter ontwikkelt een ondernemer een exitstrategie in zijn initiële businessplan voordat hij het bedrijf start. De keuze van het exitplan zal de beslissingen over bedrijfsontwikkeling beïnvloeden. Veel voorkomende soorten exitstrategieën zijn onder meer beursintroducties (IPO), strategische  acquisities en  management buy-outs (MBO).

De exitstrategie die een ondernemer kiest, hangt van veel factoren af, zoals hoeveel controle of betrokkenheid de ondernemer in het bedrijf wil behouden, of ze willen dat het bedrijf op dezelfde manier blijft opereren of dat ze bereid zijn om het te zien. verandering in de toekomst. De ondernemer wil een eerlijke prijs krijgen voor zijn eigendomsaandeel.

Een strategische acquisitie ontlast bijvoorbeeld de oprichter van zijn eigendomsverantwoordelijkheden, maar betekent ook dat hij de zeggenschap moet opgeven. IPO’s worden vaak beschouwd als de ultieme exitstrategie, omdat ze worden geassocieerd met prestige en hoge uitbetalingen. In tegenstelling hiermee wordt faillissement gezien als de minst wenselijke manier om een ​​bedrijf te verlaten.

Een belangrijk aspect van een exitstrategie is  specialisten  die bedrijfseigenaren (en kopers) kunnen helpen bij het onderzoeken van de financiële gegevens van een bedrijf om een reële waarde te bepalen. Er zijn ook transitiemanagers die als taak hebben verkopers te helpen bij hun exitstrategieën.

Verlaat strategieën voor een transactie

Bij het verhandelen van effecten, of het nu gaat om langetermijninvesteringen of intraday-transacties, is het absoluut noodzakelijk dat exitstrategieën voor zowel de winst- als de verlieszijde van een transactie worden gepland en zorgvuldig worden uitgevoerd. Alle exit-transacties moeten onmiddellijk worden geplaatst nadat een positie is ingenomen. Voor een transactie die zijn winstdoelstelling haalt, kan deze onmiddellijk worden geliquideerd of kan een trailing stop worden gebruikt in een poging meer winst te behalen.

Een winnende transactie mag in geen geval een verliezende transactie worden. Voor verliezende transacties moet een belegger vooraf een aanvaardbaar verliesbedrag bepalen en zich houden aan een beschermend stop-loss.

In de context van handelen zijn exit-strategieën uitermate belangrijk omdat ze traders helpen bij het overwinnen van emoties tijdens het handelen. Wanneer een transactie zijn richtprijs bereikt, worden veel handelaren hebzuchtig en aarzelen ze om af te sluiten om meer winst te behalen, wat uiteindelijk verandert in het verliezen van transacties. Wanneer verliezende transacties hun stop-loss bereiken, sluipt angst naar binnen en aarzelen traders om verliezende transacties te verlaten, wat nog grotere verliezen veroorzaakt.

Er zijn twee manieren om een ​​transactie te beëindigen: door verlies te nemen of door winst te maken. Handelaren gebruiken de termen  take-profit  en stop-loss-orders om te verwijzen naar het type exit dat wordt gemaakt. Soms worden deze termen door handelaren afgekort als “T / P” en “S / L”.

Stop-loss, of stops, zijn orders die bij een makelaar worden geplaatst om aandelen automatisch tegen een bepaald punt of tegen een bepaalde prijs te verkopen. Wanneer dit punt is bereikt, wordt het stop-loss onmiddellijk omgezet in een  marktorder om  te verkopen. Deze kunnen helpen verliezen te minimaliseren als de markt zich snel beweegt tegen een belegger.

Take-profit-orders zijn vergelijkbaar met stop-loss omdat ze worden omgezet in marktorders om te verkopen wanneer het limietpunt naar boven wordt bereikt. Take-profit-punten houden zich aan dezelfde regels als stop-loss-punten wat betreft uitvoering op de beurzen NYSE, Nasdaq en AMEX.