Flash-prijs
Wat is een Flash-prijs?
De flash-prijs biedt zo dicht mogelijk bij real-time prijsinformatie, met dien verstande dat er altijd een vertraging is tussen prijsnoteringen en de werkelijke verhandelde prijs.
Belangrijkste leerpunten
- De flitskoers biedt zo dicht mogelijk bij realtime prijsinformatie, maar beleggers moeten zich realiseren dat er altijd vertragingen bestaan tussen prijsnoteringen en de werkelijke verhandelde prijs.
- Flash-prijzen worden onmiddellijk bijgewerkt voor mensen met toegang tot flash-koersen.
Hoe een Flash-prijs werkt
Flash-prijzen zijn ontstaan met de komst van geautomatiseerde aandelenhandel in het midden van de jaren negentig. Computeralgoritmen en sites voor online beleggen waren belangrijk in de hausse in de daghandel die het beleggen in aandelen aan het einde van de twintigste eeuw een nieuwe vorm gaf. Vóór deze revolutionaire veranderingen plaatsten aandelenhandelaren transacties via de telefoon bij een effectenmakelaar, en de vertragingstijden in de prijzen waren veel groter dan die mogelijk werden gemaakt door de komst van geautomatiseerde handel.
Door de nieuwe geautomatiseerde handelsplatforms konden meer mensen dan voorheen deelnemen aan de aandelenmarkt. In combinatie met online handelen kwam de beschikbaarheid van geavanceerde grafiek- en analysetools. Het internet opende een nieuwe wereld van online handelen, zodat veel meer investeerders konden deelnemen, wat betekende dat er grotere volumes moesten worden verhandeld. Vóór 1996 bleven de aandelenkoersen op de beurskoers 15 tot 20 minuten achter bij de feitelijke transactie. Real-time tickers werden in 1996 geïntroduceerd en speelden een sleutelrol in de toegenomen populariteit van daytrading.
Het volgen van de toegenomen volumes werd een voortdurende technologische uitdaging. Door de snelle transacties ontstond de behoefte aan computers om prioriteiten te stellen via algoritmen, waarbij prijzen prominenter boven andere worden weergegeven. De belangrijkste variabelen voor het stellen van prioriteiten waren ongebruikelijk hoge volumes, dramatische prijsschommelingen en recent nieuws. Ironisch genoeg dragen de geautomatiseerde prioriteitsregels bij aan de verhoogde zichtbaarheid van een aandeel.
Door bijvoorbeeld bepaalde aandelen te verheffen tot de real-time flash- prijsmarkeringstape, wordt directer de aandacht op dat aandeel gevestigd, met de mogelijkheid van verhoogde volatiliteit.
De Flash-prijs en Flash-crashes
In het begin van de jaren 2000 bundelden technische aandelenanalisten en softwareontwikkelaars hun krachten om op zoek te gaan naar een nieuw concurrentievoordeel op basis van snelle handel. Dankzij deze nieuwe snelle computergebaseerde handelsmogelijkheid konden transacties sneller worden uitgevoerd dan mogelijk was voor de vele andere beleggers die geen realtime gegevens hadden. In plaats van te vertrouwen op menselijke technische analyse, kwam machinegebaseerde analyse op de voorgrond.
Een gevolg van deze nieuwe high-speed trading vermogen was de flash crash van 6 mei, 2010, toen een snelle verkoopgolf in effecten vond plaats in een kwestie van minuten. De Dow Jones Industrial Average verloor in korte tijd meer dan 1.000 punten.
Een flitscrash gebeurt zo snel dat het de circuits op grote beurzen zoals de NYSE kan overweldigen. De handel wordt stopgezet, terwijl koop- en verkooporders op een meer geordende manier worden afgestemd voordat de handel wordt hervat. Deze systeembrede computergestuurde flitscrashes kunnen wijdverbreide paniek bij beleggers veroorzaken, zoals te zien was in de flitsstop van 22 augustus 2013, die de handel drie uur lang stopte.