Bruto Nationaal Product (BNP)
Wat is het Bruto Nationaal Product (BNP)?
Het bruto nationaal product (BNP) is een schatting van de totale waarde van alle eindproducten en diensten die in een bepaalde periode zijn geproduceerd met de productiemiddelen die eigendom zijn van de inwoners van een land. Het BNP wordt gewoonlijk berekend door de som te nemen van persoonlijke consumptie-uitgaven, particuliere binnenlandse investeringen, overheidsuitgaven, netto-export en enig inkomen dat ingezetenen hebben verdiend met buitenlandse investeringen, minus het inkomen dat buitenlandse ingezetenen in de binnenlandse economie hebben verdiend. De netto-uitvoer vertegenwoordigt het verschil tussen wat een land uitvoert minus de invoer van goederen en diensten.
Het BNP is gerelateerd aan een andere belangrijke economische maatstaf, het bruto binnenlands product (BBP), die rekening houdt met alle output die binnen de grenzen van een land wordt geproduceerd, ongeacht wie de productiemiddelen bezit. Het BNP begint met het BBP, voegt de inkomsten uit investeringen vaningezetenenuit buitenlandse investeringen toe en trekt de inkomsten uit investeringen van buitenlandse ingezetenen af die in een land zijn verdiend.(Zie voor gerelateerde informatie “Inzicht in het BBP versus het BNP “)
Belangrijkste leerpunten
- Het BNP meet de output van de inwoners van een land, ongeacht de locatie van de feitelijke onderliggende economische activiteit.
- Inkomsten uit buitenlandse investeringen door de inwoners van een land tellen mee in het BNP, en buitenlandse investeringen binnen de grenzen van een land niet. Dit in tegenstelling tot het bbp, dat de economische output en het inkomen meet op basis van de locatie in plaats van op basis van nationaliteit.
- Het BNP en het BBP kunnen verschillende waarden hebben, en een groot verschil tussen het BNP en het BBP van een land kan duiden op een grote mate van integratie in de wereldeconomie.
Inzicht in het bruto nationaal product
Het BNP meet de totale geldwaarde van de output die door de inwoners van een land wordt geproduceerd. Daarom moet alle output die door buitenlandse ingezetenen binnen de landsgrenzen wordt geproduceerd, worden uitgesloten bij de berekeningen van het BNP, terwijl alle output die door de ingezetenen van het land buiten de landsgrenzen wordt geproduceerd, moet worden meegeteld.1 Het BNP omvat geen intermediaire goederen en diensten om dubbeltellingen te voorkomen, aangezien deze al zijn opgenomen in de waarde van eindgoederen en diensten.
De VS gebruikten het BNP tot 1991 als belangrijkste maatstaf voor de economische activiteit. Na dat punt begon het het BBP in plaats daarvan te gebruiken om twee belangrijke redenen. Ten eerste omdat het BBP nauwer overeenkomt met andere Amerikaanse economische gegevens die van belang zijn voor beleidsmakers, zoals werkgelegenheid en industriële productie, die net als het BBP de activiteit in de grenzen van de VS meten en nationaliteiten negeren. Ten tweede was de overschakeling naar het BBP bedoeld om vergelijkingen tussen landen mogelijk te maken, omdat de meeste andere landen destijds voornamelijk gebruik maakten van het BBP.
Het verschil tussen het BNP en het BBP
BNP en BBP zijn zeer nauw verwante concepten, en de belangrijkste verschillen tussen beide komen voort uit het feit dat er mogelijk bedrijven zijn die eigendom zijn van buitenlandse ingezetenen die goederen in het land produceren, en bedrijven die eigendom zijn van binnenlandse ingezetenen die goederen produceren voor de rest van de wereld. en het verdiende inkomen teruggeven aan binnenlandse ingezetenen. Er zijn bijvoorbeeld een aantal buitenlandse bedrijven die goederen en diensten produceren in de Verenigde Staten en alle verdiende inkomsten overdragen aan hun buitenlandse ingezetenen. Evenzo produceren veel Amerikaanse bedrijven goederen en diensten buiten de Amerikaanse grenzen en verdienen ze winst voor inwoners van de VS. Als het inkomen dat door binnenlandse bedrijven buiten de Verenigde Staten wordt verdiend hoger is dan het inkomen dat binnen de Verenigde Staten wordt verdiend door bedrijven die eigendom zijn van buitenlandse ingezetenen, is het Amerikaanse BNP hoger dan het BBP.
Het berekenen van zowel het BNP als het BBP kan verschillende resultaten opleveren in termen van totale output. In 2019 bedroeg het Amerikaanse bbp bijvoorbeeld $ 21,75 biljoen, terwijl het BNP $ 22,03 biljoen was.5 Hoewel het BBP de meest gevolgde maatstaf is voor de economische activiteit van een land, is het nog steeds de moeite waard om naar het BNP te kijken, omdat grote verschillen tussen het BNP en het BBP erop kunnen wijzen dat een land zich meer bezighoudt met directe buitenlandse investeringen op de een of andere manier gepaard gaan.
Veel Gestelde Vragen
Wat is het bruto nationaal product?
Het bruto nationaal product is een maatstaf voor het meten van de economische output van een land. Het bruto nationaal product is de waarde van alle producten en diensten die worden geproduceerd door de burgers van een land, zowel in eigen land als internationaal, minus het inkomen dat wordt verdiend door buitenlandse ingezetenen. Als een land bijvoorbeeld productiefaciliteiten had in een buurland en in zijn thuisland, zou het bruto nationaal product verantwoordelijk zijn voor beide productieoutputs.
Wat is het verschil tussen bruto nationaal product en bruto binnenlands product?
Het bruto nationaal product is verantwoordelijk voor de producties van zijn burgers, zowel binnen als buiten de grenzen. Dit cijfer trekt vervolgens het inkomen van buitenlandse ingezetenen in het land af. Het bruto binnenlands product daarentegen meet de productie van goederen en diensten die binnen de grenzen van een land worden gemaakt door zowel burgers als buitenlandse ingezetenen in het algemeen.
Wat is een voorbeeld van het bruto nationaal product?
Overweeg een land met een bruto nationaal product dat hoger is dan het bruto binnenlands product. Dit geeft aan dat zijn burgers, bedrijven en bedrijven via hun buitenlandse activiteiten voor een netto-instroom naar het land zorgen. Bijgevolg kan dit hogere bruto nationaal product erop wijzen dat een land zijn internationale financiële activiteiten, handel of productie verhoogt.