Hoe levensverzekeringen kunnen helpen bij het opbouwen van contanten

Het primaire doel van levensverzekeringen is om de definitieve uitgaven te betalen en de begunstigden te beschermen tegen inkomensverlies of schuldenlast in het geval van overlijden van een gezinslid.

Een permanente levensverzekering kan echter een contante waarde opbouwen die kan worden gebruikt voor gebruik bij pensionering of in geval van nood. Een volledige levensverzekering en een variabel universeel leven (VUL), indien op de juiste manier gefinancierd, bieden beide de middelen om contanten te verzamelen waartoe indien nodig toegang kan worden verkregen via beleidsleningen of directe opnames. We bespreken beide hieronder.

Beleid voor het hele leven

Polissen voor het hele leven behoren doorgaans tot de duurste polissen om aan te schaffen. Hoe een verzekeringsmaatschappij uw premies bepaalt, is gebaseerd op de leeftijd en gezondheid van de aanvrager, of de verzekerde tabak gebruikt en andere factoren.

Als vuistregel geldt dat jongere verzekerden lagere premies betalen dan oudere verzekerden. Een 25-jarige mannelijke niet-roker zou jaarlijks ongeveer $ 900 betalen voor een polis met een uitkering bij overlijden van $ 100.000, terwijl een 40-jarige mannelijke roker zou kunnen verwachten $ 1.800 per jaar te betalen voor de dekking. Een deel van de jaarlijkse verzekeringspremie die in rekening wordt gebracht, wordt toegepast op de pure kosten van verzekeringen, commissies en administratiekosten, terwijl het saldo wordt overgelaten aan vaste rentetarieven die worden bepaald door de uitgevende instelling.

In de eerste jaren van een levensbeleid stapelen de contante waarden zich langzaam op. Het duurt enkele jaren (vooral met historische dieptepunten) om een ​​break-evenpunt te bereiken, wanneer de totale betaalde premies gelijk zijn aan de contante afkoopwaarde van de polis. Op elk moment kan het eigen vermogen van de polis echter worden opgevraagd door middel van een lening of opname. Level-premies die op het moment van uitgifte zijn vastgesteld, kunnen ook worden verhoogd door de betaling van jaarlijkse dividenden van een onderlinge verzekeringsmaatschappij waarvan de polishouders in eigendom delen.

Bovendien bieden sommige polissen volgestorte aanvullende verzekeringsopties waarmee polishouders extra dollars kunnen bijdragen, de uitkering bij overlijden verhogen en rente verdienen. Onverminderd kunnen de contante waarden voor het hele leven oplopen tot aanzienlijke bedragen, grotendeels afhankelijk van het aantal jaren dat premies worden betaald en het interne rendement dat door de verzekeringsmaatschappij wordt geboden.

Variabele universele levensduur (VUL)

Verzekeringnemers met een risicobereidheid kunnen kiezen voor een variabele universele levensverzekering. Deze contracten maken flexibele betalingen mogelijk en bieden de beschikbaarheid van een aparte rekening waarop premies worden belegd in onderlinge fondsen.

In tegenstelling tot levensverzekeringen, zijn de contante waarden die op de afzonderlijke rekening worden belegd, noch vast, noch gedekt door de financiële kracht van de verzekeraar. Fondsen die op subrekeningen van beleggingsfondsen worden gericht, zijn eerder onderworpen aan beleggingsrisico’s. Het belangrijkste voordeel van VUL-polissen vloeit voort uit deelname aan aandelen of schuldmarkten, die na verloop van tijd beter kunnen presteren dan de door de verzekeringsmaatschappij vastgestelde vaste rentetarieven.

Vergeleken met levensverzekeringspolissen die premies met een rente van 4% kunnen crediteren, groeien de contante waarden sneller in een VUL-aandelenportefeuille die jaarlijks gemiddeld 7% rendement oplevert over de looptijd van de polis. Een 30-jarige vrouwelijke niet-roker kan $ 100 per maand bijdragen aan een heel leven of een VUL-polis gedurende 35 jaar. Het verschil in geaccumuleerde contante waarde is aanzienlijk als de VUL-subrekeningen erin slagen de vaste rente die op de premies voor het hele leven wordt gecrediteerd, te overtreffen.

Zonder rekening te houden met de polis- en verzekeringskosten, zou het verschil in geaccumuleerde waarde van reguliere $ 100 maandelijkse bijdragen over een periode van 35 jaar meer dan $ 85.000 bedragen als de VUL-portefeuille gemiddeld een rendement van 7% zou opleveren, terwijl de vaste optie gemiddeld 4% zou bedragen. Een lange tijdshorizon en gematigde risicotoleranties passen goed bij polishouders die VUL-polissen willen gebruiken als een aanvullend instrument voor het opbouwen van contanten.

Het komt neer op

Volledige levensverzekeringen en variabele universele levensverzekeringen zijn twee soorten permanente levensverzekeringen die, indien naar behoren gefinancierd, polishouders helpen contanten te verzamelen die later in het leven toegankelijk zijn. Een hele levensverzekering zal langzamer geld opbouwen. Bij lage rentetarieven kan het enkele jaren duren voordat het punt wordt bereikt waarop de totale betaalde premies gelijk zijn aan de contante afkoopwaarde van de polis. Aan de andere kant biedt variabele universele levensverzekeringen de kans om sneller contante waarde op te bouwen door polishouders bloot te stellen aan riskantere aandelen- en schuldmarkten.