Menselijk vermogen
Wat is menselijk kapitaal?
Menselijk kapitaal is een immaterieel bezit of kwaliteit die niet op de balans van een bedrijf staat. Het kan worden geclassificeerd als de economische waarde van de ervaring en vaardigheden van een werknemer. Dit omvat activa zoals onderwijs, training, intelligentie, vaardigheden, gezondheid en andere zaken waar werkgevers waarde aan hechten, zoals loyaliteit en stiptheid.
Het concept van menselijk kapitaal erkent dat niet alle arbeid gelijk is. Maar werkgevers kunnen de kwaliteit van dat kapitaal verbeteren door in werknemers te investeren – de opleiding, ervaring en capaciteiten van werknemers hebben allemaal economische waarde voor werkgevers en voor de economie als geheel.
Menselijk kapitaal is belangrijk omdat men denkt dat het de productiviteit en daarmee de winstgevendheid verhoogt. Dus hoe meer een bedrijf in zijn werknemers investeert (dwz in hun opleiding en training), hoe productiever en winstgevender het zou kunnen zijn.
Inzicht in menselijk kapitaal
Vaak wordt gezegd dat een organisatie maar zo goed is als haar mensen. Directeuren, werknemers en leiders die het menselijk kapitaal van een organisatie vormen, zijn cruciaal voor het succes ervan.
Menselijk kapitaal wordt doorgaans beheerd door de personeelsafdeling (HR) van een organisatie . Deze afdeling houdt toezicht op de acquisitie, het beheer en de optimalisatie van personeel. De andere richtlijnen omvatten personeelsplanning en -strategie, werving, opleiding en ontwikkeling van werknemers, en rapportage en analyse.
Menselijk kapitaal heeft de neiging om te migreren, vooral in wereldeconomieën. Daarom is er vaak een verschuiving van ontwikkelingsplaatsen of landelijke gebieden naar meer ontwikkelde en stedelijke gebieden. Sommige economen noemen dit een braindrain, waardoor armere plekken armer worden en rijkere plekken rijker.
1:28
Menselijk kapitaal berekenen
Aangezien menselijk kapitaal is gebaseerd op de investering van vaardigheden en kennis van werknemers door middel van onderwijs, kunnen deze investeringen in menselijk kapitaal gemakkelijk worden berekend. HR-managers kunnen de totale winst berekenen voor en nadat er investeringen zijn gedaan. Elk rendement op investering (ROI) van menselijk kapitaal kan worden berekend door de totale winst van het bedrijf te delen door de totale investeringen in menselijk kapitaal.
Als bedrijf X bijvoorbeeld $ 2 miljoen in zijn menselijk kapitaal investeert en een totale winst van $ 15 miljoen heeft, kunnen managers de ROI van zijn menselijk kapitaal op jaarbasis (YOY) vergelijken om bij te houden hoe de winst verbetert en of heeft een relatie met de investeringen in menselijk kapitaal.
Belangrijkste leerpunten
- Menselijk kapitaal is een immaterieel bezit dat niet op de balans van een bedrijf staat en omvat zaken als de ervaring en vaardigheden van een werknemer.
- Aangezien niet alle arbeid als gelijk wordt beschouwd, kunnen werkgevers het menselijk kapitaal verbeteren door te investeren in de opleiding, opleiding en voordelen van hun werknemers.
- Menselijk kapitaal wordt gezien als een relatie met economische groei, productiviteit en winstgevendheid.
- Net als elk ander goed kan menselijk kapitaal in waarde dalen door lange periodes van werkloosheid en door het onvermogen om technologie en innovatie bij te houden.
Speciale overwegingen
Menselijk kapitaal en economische groei
Er is een sterke relatie tussen menselijk kapitaal en economische groei. Omdat mensen beschikken over een gevarieerde reeks vaardigheden en kennis, kan menselijk kapitaal zeker helpen om de economie een boost te geven. Deze relatie kan worden afgemeten aan de hoeveelheid investeringen die in de opleiding van mensen worden gestoken.
Sommige regeringen erkennen dat deze relatie tussen menselijk kapitaal en de economie bestaat, en daarom bieden ze tegen weinig of geen kosten hoger onderwijs. Mensen die hoger opgeleid zijn, krijgen vaak een hoger salaris, waardoor ze meer kunnen uitgeven.
Wordt menselijk kapitaal in waarde verminderd?
Net als al het andere is menselijk kapitaal niet immuun voor waardevermindering. Dit wordt vaak gemeten in lonen of het vermogen om op het personeelsbestand te blijven. De meest voorkomende manieren waarop menselijk kapitaal kan worden afgeschreven, zijn door werkloosheid, letsel, mentale achteruitgang of het onvermogen om innovatie bij te houden.
Overweeg een werknemer met een gespecialiseerde vaardigheid. Als hij een lange periode van werkloosheid doormaakt, kan hij deze specialisatieniveaus mogelijk niet behouden. Dat komt omdat zijn vaardigheden mogelijk niet langer in trek zijn wanneer hij eindelijk weer aan het werk gaat.
Evenzo kan het menselijk kapitaal van iemand in waarde dalen als hij geen nieuwe technologie of technieken kan of wil toepassen. Omgekeerd zal het menselijk kapitaal van iemand die ze adopteert, dat wel doen.
Een korte geschiedenis van menselijk kapitaal
Het idee van menselijk kapitaal gaat terug tot de 18e eeuw. Adam Smith verwees naar het concept in zijn boek “An Inquiry into the Nature and Oorzaken van de rijkdom van de naties”, waarin hij de rijkdom, kennis, opleiding, talenten en ervaringen voor een natie onderzocht. Adams suggereert dat het verbeteren van het menselijk kapitaal door middel van training en opleiding leidt tot een meer winstgevende onderneming, wat bijdraagt aan de collectieve welvaart van de samenleving. Volgens Smith is het daarmee een overwinning voor iedereen.
In recentere tijden werd de term gebruikt om de arbeid te beschrijven die nodig is om gefabriceerde goederen te produceren. Maar de meest moderne theorie werd gebruikt door verschillende economen, waaronder Gary Becker en Theodore Schultz, die de term in de jaren zestig bedachten om de waarde van menselijke capaciteiten weer te geven.
Schultz geloofde dat menselijk kapitaal net als elke andere vorm van kapitaal was om de kwaliteit en het productieniveau te verbeteren. Dit vereist een investering in de opleiding, training en verbeterde voordelen van de werknemers van een organisatie.
Maar niet alle economen zijn het daarmee eens. Volgens Harvard-econoom Richard Freeman was menselijk kapitaal een signaal van talent en bekwaamheid. Om een bedrijf echt productief te maken, zei hij dat het zijn werknemers moest trainen en motiveren, en moest investeren in kapitaalgoederen. Zijn conclusie was dat menselijk kapitaal geen productiefactor was.
Kritiek op theorieën over menselijk kapitaal
De theorie van het menselijk kapitaal heeft veel kritiek gekregen van veel mensen die in onderwijs en opleiding werken. In de jaren zestig werd de theorie voornamelijk aangevallen omdat ze het burgerlijke individualisme legitimeerde, dat als egoïstisch en uitbuitend werd gezien. Tot de burgerlijke klasse van mensen behoorden die van de middenklasse waarvan werd aangenomen dat ze die van de arbeidersklasse uitbuitten.
Men geloofde ook dat de theorie van het menselijk kapitaal de mensen de schuld zou geven van alle gebreken die in het systeem waren opgetreden en van het maken van kapitalisten uit arbeiders.