Indexatie

Wat is indexering?

Indexatie is een systeem of techniek die door organisaties of overheden wordt gebruikt om prijzen en vermogenswaarden met elkaar te verbinden. Dit wordt gedaan door aanpassingen aan de waarde van een goed, de prijs van een dienst of een andere gespecificeerde waarde te koppelen aan een vooraf bepaalde prijs of samengestelde index. Indexatie vereist het identificeren van een prijsindex en het bepalen of het koppelen van de waarde aan de prijsindex de doelen van de organisatie zal bereiken. Indexatie wordt het meest gebruikt bij lonen in een omgeving met hoge inflatie. Indexatie wordt ook wel escaleren genoemd.

Indexatie begrijpen

Het indexeren van een bepaalde prijs of betaling naar andere prijzen kan twee hoofddoelen dienen. Het kan worden gebruikt om een ​​stabiele relatieve prijs tussen twee of meer goederen of diensten te handhaven of om een ​​stabiele werkelijke prijs van een goed of dienst te handhaven in verhouding tot de koopkracht van een munteenheid. Indexatie is een vooraf gespecificeerd proces, wat betekent dat alle betrokken partijen doorgaans weten hoe de koppeling werkt.

In het eerste en eenvoudigere geval wordt dit gedaan door de gewenste doelverhouding van twee prijzen te specificeren en de ene prijs aan te passen wanneer de andere verandert om de verhouding te behouden. Een ijskraam kan bijvoorbeeld de verkoopprijs van ijshoorntjes indexeren aan de groothandelsprijs die ze voor ijs betalen om een ​​gestage winstmarge te behouden door de prijs van geschonken hoorntjes constant te houden in verhouding tot de kosten van bulkijs. room. Op die manier, als de groothandelsprijs van de input verdubbelt, neemt ook de outputprijs toe en blijft het bedrijf winstgevend.

In het tweede geval is een prijs of activawaarde gekoppeld aan een prijsniveau van een mandje goederen, dat doorgaans op een bepaald tijdstip gelijk wordt gesteld aan 100. Prijsindexen worden gewoonlijk gepubliceerd door officiële overheidsinstanties, vaak met het specifieke doel dat ze gemakkelijk kunnen worden gebruikt bij de indexering van prijzen, lonen en overboekingen. 

Bedrijven kunnen deze vorm van indexering gebruiken om de salarisstijgingen van een werknemer af te stemmen op het inflatiecijfer, wat betekent dat een stijging van het consumentenprijsniveau gedurende een bepaalde periode zal leiden tot een salarisverhoging. Deze specifieke vorm van indexering wordt een verhoging van de kosten van levensonderhoud (COLA) genoemd. 

In het bovenstaande voorbeeld kan het gebruik van indexatie in theorie de impact van inflatie op de levensstandaard van een werknemer verzachten. Zonder dit soort indexering zouden de meeste werknemers elk jaar in feite een reële loonsverlaging krijgen, aangezien inflatie de koopkracht van hun nominale lonen vermindert. Er zijn nog steeds mogelijkheden om door economische veranderingen enige ongelijkheid tussen salarissen en inflatie af te dwingen.

Overheden zouden indexatie op dezelfde manier kunnen gebruiken als een manier om de negatieve effecten die inflatie kan hebben op de ontvangers van overdrachtsbetalingen en rechten, mogelijk te verzachten. Sociale uitkeringen worden bijvoorbeeld geïndexeerd op basis van de jaarlijkse stijging van de consumentenprijsindex.

Naast indexering in de tijd, kunnen prijzen en lonen worden geïndexeerd over verschillende geografische gebieden. Omdat bijvoorbeeld de huren en kosten van levensonderhoud van plaats tot plaats verschillen, moet een bedrijf met werknemers in meerdere staten of steden mogelijk compensatie in verschillende gebieden koppelen aan lokale prijzen. Dit kan worden gedaan door de lonen te indexeren op de lonen die door andere bedrijven in die gebieden worden betaald, of door een index te gebruiken zoals de regionale prijspariteiten die zijn gepubliceerd door het Bureau of Economic Analysis. 

Diverse activa en waarden kunnen worden geïndexeerd. Sommige landen passen mogelijk indexering toe op bepaalde soorten belastingbetalingen in verschillende perioden. Het kan bijvoorbeeld worden toegepast op onderlinge schuldfondsen die gedurende een bepaalde minimumperiode zijn aangehouden voordat ze werden verkocht. In dat geval wordt de oorspronkelijke aankoopprijs gecorrigeerd voor inflatie bij het berekenen van vermogenswinst op lange termijn die zal worden belast wanneer die schuldfondsen worden verkocht. Dit kan leiden tot een korting op belastingen na de transactie voor de verkoper van dergelijke activa.

Indexatie kan ook worden toegepast op pensioenfondsen om deelnemers gerust te stellen dat hun vermogen gelijke tred zal houden met de inflatie. Op die manier erodeert de waarde van die activa niet naarmate de tijd verstrijkt.

Levensverzekeringsmaatschappijen kunnen hun klanten polissen aanbieden met voorwaarden voor indexering, die een uitbetaling kunnen beloven die wordt gecorrigeerd voor inflatie. De premies voor dergelijke plannen kunnen echter hoger zijn met jaarlijkse verhogingen. Een dergelijk product kan zorgen baren over het feit dat consumenten te veel aan premies uitgeven, vooral in perioden waarin de inflatie minimaal is en onder het stijgingspercentage dat voor indexatie in rekening wordt gebracht.