Investeringsvehikel

Wat is een investeringsvehikel?

Een investeringsvehikel is een product dat door investeerders wordt gebruikt om een ​​positief rendement te behalen. Beleggingsvehikels kunnen een laag risico hebben, zoals depositocertificaten (CD’s) of obligaties, of ze kunnen een groter risico inhouden, zoals aandelen, opties en futures. Andere soorten investeringsvehikels zijn onder meer lijfrentes; verzamelobjecten, zoals kunst of munten; beleggingsfondsen; en op de beurs verhandelde fondsen (ETF’s).

Investeringsvehikels uitgelegd

Investeringsvehikels verwijzen naar elke methode waarmee individuen of bedrijven kunnen investeren en, idealiter, hun geld kunnen laten groeien. Er is een grote verscheidenheid aan beleggingsvehikels en veel beleggers kiezen ervoor om ten minste verschillende soorten in hun portefeuilles aan te houden. Door verschillende soorten beleggingen in een portefeuille aan te houden, worden risico’s geminimaliseerd door diversificatie, omdat een portefeuille die is opgebouwd uit verschillende soorten activa, gemiddeld een hoger langetermijnrendement zal opleveren.

Soorten investeringsvehikels

De verschillende soorten beleggingsvehikels zijn onderworpen aan regelgeving in het rechtsgebied waarin ze worden aangeboden. Elk type heeft zijn eigen risico’s en voordelen. Bepalen welke voertuigen in bepaalde portefeuilles passen, hangt af van de kennis van de belegger van de markt, vaardigheden op het gebied van financieel beleggen, risicotolerantie, financiële doelstellingen en de huidige financiële positie.

Eigendomsinvesteringen

Beleggers die zich verdiepen in eigendomsinvesteringen, bezitten bepaalde activa waarvan ze verwachten dat ze in waarde zullen groeien. Eigendomsbeleggingen omvatten aandelen, onroerend goed, kostbare objecten en bedrijven. Aandelen, ook wel eigen vermogen of aandelen genoemd, geven investeerders een aandeel in een bedrijf en de winsten en winsten ervan. Onroerend goed dat eigendom is van investeerders, kan worden verhuurd of verkocht om de eigenaar een hogere nettowinst te bieden. Kostbare voorwerpen zoals verzamelobjecten, kunst en edele metalen worden beschouwd als eigendomsinvesteringen als ze met winst worden verkocht. Kapitaal dat wordt gebruikt om bedrijven op te bouwen die producten en diensten met winstoogmerk leveren, is een ander type investering in eigendom.

Investeringen uitlenen

Bij het uitlenen van investeringen laten mensen hun geld gebruiken door een andere persoon of entiteit in de verwachting dat het zal worden terugbetaald. De kredietgever brengt doorgaans rente in rekening over de lening, zodat ze winst maken zodra de lening is terugbetaald, inclusief de rentekosten. Dit type investering heeft een laag risico en levert lage opbrengsten op. Voorbeelden van uitleenbeleggingen zijn onder meer obligaties, depositocertificaten en Treasury Inflation-Protected Securities (TIPS).

Beleggers die in obligaties beleggen, staan ​​toe dat hun geld wordt gebruikt door bedrijven of de overheid in de verwachting dat het na een bepaalde periode met een vaste rente met winst wordt terugbetaald.

Depositocertificaten (cd’s) worden aangeboden door banken. Een cd is een promesse die door banken wordt verstrekt en die het geld van de belegger op een spaarrekening vastzet voor een bepaalde periode met een hogere rente.

Treasury Inflation-Protected Securities (TIPS) zijn obligaties die worden verstrekt door de Amerikaanse schatkist en zijn gemaakt om beleggers tegen inflatie te beschermen. Beleggers die hun geld in TIPS stoppen, krijgen hun hoofdsom en rente terug wanneer hun investering na verloop van tijd afloopt. Zowel de hoofdsom als de rente worden geïndexeerd voor inflatie.

Kasequivalenten

Kasequivalenten zijn financiële investeringen die als geldmiddelen worden beschouwd. Dit zijn spaarrekeningen of geldmarktfondsen. De beleggingen zijn liquide maar hebben een laag rendement.

Gepoolde investeringsvehikels

Meerdere investeerders bundelen hun geld vaak om bepaalde voordelen te behalen die ze als individuele investeerders niet zouden hebben; dit staat bekend als een gepoolde investeringsvehikel en kan de vorm aannemen van onderlinge fondsen, pensioenfondsen, particuliere fondsen, unit investment trusts (UIT’s) en hedgefondsen. 

In een beleggingsfonds kiest een professionele fondsbeheerder het type aandelen, obligaties en andere activa waaruit de portefeuille van de klant moet bestaan. De fondsbeheerder brengt voor deze dienst een vergoeding in rekening. 

Een pensioenregeling is een door een werkgever opgezette pensioenrekening waarop een werknemer een deel van zijn inkomen stort. 

Particuliere fondsen zijn samengesteld uit gepoolde investeringsvehikels, zoals hedgefondsen en private-equityfondsen, en worden door de Securities and Exchange Commission (SEC) niet als investeringsmaatschappijen beschouwd. 

Unit investment trusts bieden een vaste portefeuille met een bepaalde investeringsperiode. De beleggingen worden verkocht als inwisselbare deelbewijzen. 

Hedge funds groeperen klant geld te maken wat zijn vaak risicovolle beleggingen met behulp van een lange en korte strategie, leverage, en exotische effecten in de doelstelling van het bereiken van hogere dan normaal rendement bekend als alpha. 

Bottom Line

De middelen die beleggers kunnen gebruiken om rendement te behalen, zijn zeer divers. De belegger moet echter de risico’s begrijpen van elk voertuig dat hij kiest. Een financieel adviseur kan de huidige financiële situatie van een investeerder, zijn doelen en zijn behoeften beoordelen om de meest geschikte portefeuille en investeringsstrategie te ontwikkelen.