Financiële ratio’s om investeringsbanken te analyseren
Voor de gemiddelde belegger kan het lastig zijn om een investeringsbank goed te beoordelen. De algemene regels voor aandelenselectie zijn van toepassing – winstgevendheid is goed, stijgende dividenden zijn beter en de cashflow moet duurzaam zijn – maar er zijn ook enkele aanvullende maatstaven die bijzonder relevant zijn voor investeringsbanken. Deze omvatten maatstaven voor het eigen vermogen, de samenstelling van de verplichtingen, de schuld ten opzichte van het totale kapitaal, het rendement op aangewend kapitaal (ROCE) en het rendement op activa (ROA).
Succesvolle investeringsbanken
De investeringsbanksector maakt een groot deel uit van de algemene financiële sector van de economie, vooral als het gaat om de kapitaal- en kredietmarkten. Succesvolle investeringsbanken identificeren kansen om veelbelovende bedrijven te helpen nog sneller te groeien en liquiditeit op de aandelenmarkt te creëren.
Op basisniveau werken investeringsbanken samen met grotere organisaties of institutionele investeerders. Ze bieden advies, beleggingsdiensten, helpen bij het aantrekken of beheren van nieuw kapitaal, of treden soms op als opdrachtgever.
Dit zijn meestal substantiële financiële instellingen met solide banden met Wall Street. Investeringsbanken verdienen een groot deel van hun inkomsten via vergoedingen of provisies. Ze hebben ook hun portefeuilles en kunnen profiteren van hun bezit.
Om een investeringsbank te analyseren, moet u begrijpen hoe efficiënt deze activa kan verwerven, investeringen kan doen, risico’s kan beheren en vervolgens winst kan maken voor aandeelhouders.
De prijs-winstverhouding
Denk eraan dat de koers-winstverhouding (P / E) de prijs is die u moet betalen om toegang te krijgen tot bedrijfswinsten. De P / E-ratio wordt berekend door de winst per aandeel (EPS) te delen door de prijs per aandeel. Deze informatie moet beschikbaar zijn op elke website of publicatie met grote investeringen.
Rendement op activa
De ROA-metriek onthult het verdienvermogen van winst door een investeringsbank ten opzichte van zijn totale activa. Gebruik dit om te meten hoe effectief het management de bestaande activa van de bank gebruikt om winst te maken voor aandeelhouders. Bereken ROA door het netto-inkomen van de investeringsbank te delen door de gemiddelde totale activa. Omdat het inkomen in de teller staat, zijn hogere ROA-cijfers beter.
Rendement op eigen vermogen
Waarschijnlijk de tweede in populariteit na de P / E-ratio, helpt het rendement op eigen vermogen (ROE) uit te drukken hoe effectief een bedrijf zijn aandeelhouders beloont voor hun investering. Neem bijvoorbeeld een bedrijf dat $ 500.000 aan netto-inkomen verdient en een gemiddeld eigen vermogen van $ 10 miljoen heeft. U kunt de ROE berekenen door $ 500.000 te delen van $ 10 miljoen om 0,05 of 5% te krijgen. Dit betekent dat elke $ 1 aan eigen vermogen verandert in 5 cent winst. Net als ROA hebben hogere cijfers de voorkeur voor ROE.
Schuld aan totaal kapitaal
De verhouding tussen schuld en totaal kapitaal beschrijft hoeveel schuld wordt gebruikt om financiële structuur van het bedrijf. Analisten gebruiken deze verhouding op dezelfde manier als de verhouding schuld / eigen vermogen.
Rendement op geïnvesteerd vermogen
ROCE is een andere ratio die efficiëntie benadrukt, maar het is vooral geschikt voor een investeringsbank. Investeringsbanken genereren veel service-inkomsten, maar ze hebben vaak aanzienlijke activa en binden zich aan aanzienlijke verplichtingen. ROCE wordt berekend als winst vóór rente en belastingen gedeeld door het totale geïnvesteerde vermogen. Hogere cijfers weerspiegelen een kapitaalstrategie die winstgevend en efficiënt is.
De huidige verhouding
Beschouw de huidige ratio als een modificatie van de schuld ten opzichte van het totale kapitaal. Zelfs een investeringsbank met een hoge schuldenlast zou veilig kunnen zijn als ze een sterke, consistente cashflow heeft om haar verplichtingen te financieren. De huidige ratio is gelijk aan de vlottende activa gedeeld door de kortlopende verplichtingen. Dit meet rechtstreeks het vermogen van het bedrijf om kortlopende schulden en schulden terug te betalen met zijn liquide middelen.