Liquiditeitskussen
Wat is een liquiditeitskussen
Een liquiditeitsbuffer verwijst naar de liquide middelen of zeer liquide activa die een persoon of bedrijf zou kunnen aanhouden om te voldoen aan onverwachte vraag naar contanten tijdens een liquiditeitscrisis.
Belangrijkste leerpunten
- Liquiditeit verwijst naar de liquide middelen die een bedrijf of persoon bij de hand heeft. Activa die geen contanten zijn en die moeilijk snel in contanten kunnen worden omgezet, zijn illiquide.
- Cash in reserve is een afdekking tegen externe schokken voor de bedrijfskosten van een persoon of bedrijf.
- De bedrijfskosten van een bedrijf of individu, hun verplichtingen (zoals schuldbetalingen) versus hun inkomen, kunnen een kleine marge hebben. Wanneer dit het geval is, betekent het hebben van een liquiditeitsbuffer dat ze geen illiquide activa hoeven te verkopen om kosten te dekken als er een tekort aan inkomen is.
Een liquiditeitsbuffer van kasreserves of geldmarktinstrumenten kan voorkomen dat een bedrijf meer illiquide effecten of andere beleggingen moet verkopen – mogelijk met verlies – om geld op te halen om te voldoen aan kortetermijnverplichtingen zoals het terugbetalen van leningen, rekeningen of lonen. Een liquiditeitsbuffer wordt ook wel een “regenachtige dagfonds” genoemd.
Hoe een liquiditeitskussen werkt
Een liquiditeitsbuffer beschermt een individu of een bedrijf tegen het moeten verkopen van illiquide activa zoals onroerend goed of apparatuur om schulden af te betalen.
Hetzelfde principe is van toepassing op banken en andere financiële instellingen die activa kopen en verkopen door geld te lenen, ook wel handel met hefboomwerking genoemd. Als een bedrijf of handelaar een te hoge schuldenlast heeft en ze geen liquiditeitsbuffer of kasreserve hebben, kunnen ze gedwongen worden om activa met verlies te verkopen als ze niet in de kasreserves kunnen duiken om schulden af te lossen.
Het tegenovergestelde van een liquiditeitsbuffer is een liquiditeitscrisis, waarbij een individu of een bedrijf merkt dat het niet over de liquide middelen beschikt om zijn verplichtingen op de vervaldag te betalen. In de financiële wereld, wanneer banken niet over het geld beschikken om de vraag van deposanten naar geld te dekken, wordt dit een liquiditeitscrisis genoemd.
Voorbeelden uit de praktijk van een liquiditeitsbuffer
Automobielbedrijven doen er bijvoorbeeld verstandig aan om een beetje een kasbuffer aan te houden, aangezien hun branche zo cyclisch is. De Ford Motor Company bijvoorbeeld, die al lang had begrepen dat financiële gezondheid de sleutel is tot zijn succes, heeft in november 2006 een hypotheek gegeven op alle activa van het bedrijf voor $ 23,6 miljard aan leningen om een revisie te financieren en het een buffer te geven om zichzelf te beschermen tegen een recessie.
Deze slimme zet was om de redding van Ford te bewijzen. In tegenstelling tot General Motors en Chrysler hoefde het tijdens de wereldwijde financiële crisis niet door de overheid te worden gered. Ford hoefde ook geen concessies te doen aan vakbondswerkers als voorwaarde voor federale hulp. Bovendien werd zijn zelfredzaamheid ook een waardevol marketinginstrument.
Ford is eenbedrijf metveel schulden en hoewel het meer zou kunnen doen om zichzelf op te vangen tegen een nieuwe recessie, heeft het $ 31 miljard aan contanten gereserveerd voor een regenachtige dag (actueel vanaf Q2 2020).
Evenzovereistde Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act van 2010 (Dodd-Frank Act) dat banken een liquiditeitsbuffer hebben in geval van een andere financiële crisis vergelijkbaar met de financiële crisis van 2008. Volgens de Federal Housing Finance Agency, “De Dodd-Frank Act vereist dat bepaalde financiële bedrijven met een totale geconsolideerde activa van meer dan $ 250 miljard, en die worden gereguleerd door een primaire federale financiële regelgevende instantie, jaarlijkse stresstests uitvoeren om te bepalen of de bedrijven voldoende kapitaal hebben om verliezen op te vangen en te ondersteunen. operaties tijdens ongunstige economische omstandigheden. “