Long-short aandelen

Wat is long-short-aandelen?

Long-short-aandelen is een investeringsstrategie waarbij long-posities worden ingenomen in aandelen die naar verwachting zullen stijgen en short posities in aandelen die naar verwachting zullen dalen. Een long-short-aandelenstrategie tracht de marktblootstelling te minimaliseren en tegelijkertijd te profiteren van aandelenwinsten in de longposities, samen met prijsdalingen in de shortposities. Hoewel dit niet altijd het geval hoeft te zijn, zou de strategie op nettobasis winstgevend moeten zijn.

De long-short-aandelenstrategie is populair bij hedgefondsen, waarvan vele een marktneutrale strategie hanteren, waarbij de dollarbedragen van zowel long- als shortposities gelijk zijn.

Hoe long-short-aandelen werken

Long-short equity werkt door winstkansen te benutten in zowel potentiële opwaartse als neerwaartse verwachte prijsbewegingen. Deze strategie identificeert en neemt longposities in aandelen die worden geïdentificeerd als relatief ondergewaardeerd, terwijl shortposities worden verkocht die als te duur worden beschouwd.

Hoewel veel hedgefondsen ook een long-short-aandelenstrategie hanteren met een long-bias (zoals 130/30, waarbij de long-exposure 130% is en de short-exposure 30%), hanteren relatief minder hedgefondsen een short-bias voor hun long-short-positie. strategie. Het is historisch gezien moeilijker om winstgevende korte ideeën te ontdekken dan lange ideeën.

Long-short-aandelenstrategieën kunnen op een aantal manieren van elkaar worden onderscheiden – per marktgeografie (geavanceerde economieën, opkomende markten, Europa, enz.), Sector (energie, technologie, enz.), Investeringsfilosofie (waarde of groei), enzovoorts.

Een voorbeeld van een long-short-aandelenstrategie met een breed mandaat is een wereldwijd aandelengroeifonds, terwijl een voorbeeld van een relatief smal mandaat een gezondheidsfonds voor opkomende markten is.

Long-short-aandelen vs. aandelenmarktneutraal

Een long-short-aandelenfonds verschilt van een aandelenmarktneutraal (EMN) fonds doordat het laatste tracht te profiteren van verschillen in aandelenkoersen door long en short te zijn in nauw verwante aandelen met vergelijkbare kenmerken.

Een EMN-strategie probeert de totale waarde van hun long- en shortposities ongeveer gelijk te houden, aangezien dit helpt om het algehele risico te verlagen. Om deze gelijkwaardigheid tussen long en short te behouden, moeten aandelenmarktneutrale fondsen opnieuw in  evenwicht worden gebracht  naarmate markttrends zich vestigen en versterken.

Dus aangezien andere long-short hedgefondsen hun winsten op markttrends laten lopen en zelfs als hefboom gebruiken om ze te versterken, zetten aandelenmarktneutrale fondsen actief het rendement op en vergroten ze de omvang van de tegenovergestelde positie. Wanneer de markt onvermijdelijk weer verandert, verkleinen aandelenmarktneutrale fondsen opnieuw de positie die zou moeten profiteren om meer in de portefeuille te komen die lijdt.

Een hedgefonds met een aandelenmarktneutrale strategie richt zich over het algemeen op  institutionele beleggers die op zoek zijn naar een hedgefonds dat beter presteert dan obligaties zonder het hoge risico en hoge opbrengstprofiel van agressievere fondsen te dragen.

Voorbeeld van long-short-aandelen: de pair-transactie

Een populaire variant van het long-short-model is die van de “pair trade”, waarbij een longpositie op een aandeel wordt gecompenseerd met een shortpositie op een ander aandeel in dezelfde sector.

Een investeerder in de technologieruimte kan bijvoorbeeld een longpositie in Microsoft innemen en die compenseren met een shortpositie in Intel. Als de investeerder 1.000 aandelen van Microsoft koopt voor $ 33 per stuk, en Intel handelt tegen $ 22, zou het korte deel van deze gepaarde transactie inhouden dat 1.500 Intel-aandelen worden gekocht, zodat de bedragen in dollars van de lange en korte posities gelijk zijn.

De ideale situatie voor deze long-short-strategie zou zijn dat Microsoft waardeert en dat Intel afwijst. Als Microsoft stijgt naar $ 35 en Intel daalt tot $ 21, zou de totale winst van deze strategie $ 3.500 bedragen. Zelfs als Intel vooruitgaat naar $ 23 – aangezien dezelfde factoren de aandelen doorgaans omhoog of omlaag drijven in een specifieke sector – zou de strategie nog steeds winstgevend zijn met $ 500, hoewel veel minder.

Om het feit te omzeilen dat aandelen binnen een sector over het algemeen de neiging hebben om tegelijkertijd omhoog of omlaag te bewegen, gebruiken long-short-strategieën vaak verschillende sectoren voor de lange en korte benen. Als de rentetarieven bijvoorbeeld stijgen, kan een hedgefonds short gaan op rentegevoelige sectoren zoals nutsbedrijven en long gaan in defensieve sectoren, zoals de gezondheidszorg.