Langlopende schulden
Wat zijn langlopende verplichtingen?
Langlopende schulden zijn financiële verplichtingen van een bedrijf die meer dan een jaar in de toekomst vervallen. Het kortlopende deel van de langlopende schulden wordt afzonderlijk vermeld om een nauwkeuriger beeld te geven van de huidige liquiditeit van een bedrijf en het vermogen van het bedrijf om kortlopende verplichtingen te betalen wanneer ze vervallen. Langlopende schulden worden ook langlopende schulden of langlopende schulden genoemd.
Inzicht in langlopende verplichtingen
Langlopende verplichtingen worden in de balans vermeld na meer kortlopende verplichtingen, in een sectie die obligaties, leningen, uitgestelde belastingverplichtingen en pensioenverplichtingen kan bevatten. Langlopende verplichtingen zijn verplichtingen die niet binnen de volgende 12 maanden vervallen of binnen de operationele cyclus van de onderneming indien deze langer is dan een jaar. De bedrijfscyclus van een bedrijf is de tijd die nodig is om zijn voorraad in contanten om te zetten.
Een uitzondering op de bovenstaande twee opties betreft de herfinanciering van kortlopende schulden naar langlopende schulden. Indien het voornemen tot herfinanciering aanwezig is en er zijn aanwijzingen dat met de herfinanciering is begonnen, kan een onderneming kortlopende verplichtingen als langlopende verplichtingen rapporteren omdat na de herfinanciering de verplichtingen niet meer binnen 12 maanden opeisbaar zijn. Bovendien wordt een verplichting die opeisbaar is maar een overeenkomstige langetermijninvestering heeft die bedoeld is om te worden gebruikt als betaling voor de schuld, gerapporteerd als een langetermijnverplichting. De langetermijninvestering moet voldoende geld hebben om de schuld te dekken.
Voorbeelden van langlopende verplichtingen
Het langlopende deel van een te betalen obligatie wordt gerapporteerd als langlopende verplichting. Omdat een obligatie doorgaans een looptijd heeft van vele jaren, is het merendeel van de te betalen obligatie langlopend. De contante waarde van een leasebetaling die zich over een jaar uitstrekt, is een langlopende verplichting. Uitgestelde belastingverplichtingen strekken zich doorgaans uit tot toekomstige belastingjaren, in welk geval ze worden beschouwd als een langetermijnverplichting. Hypotheken, autobetalingen of andere leningen voor machines, uitrusting of grond hebben een lange looptijd, met uitzondering van de betalingen die in de komende 12 maanden zullen worden gedaan. Het deel dat binnen één jaar verschuldigd is, wordt op de balans geclassificeerd als een kortlopend deel van de langlopende schulden.
Hoe langlopende verplichtingen worden gebruikt
Langlopende schulden zijn een nuttig instrument voor managementanalyses bij de toepassing van middelen, zoals contanten. Langlopende schulden kunnen worden gedekt door verschillende activiteiten, zoals het primaire netto-inkomen van een bedrijf, toekomstige inkomsten uit investeringen of contanten uit nieuwe schuldovereenkomsten.
Schuldratio’s (zoals solvabiliteitsratio’s ) vergelijken verplichtingen met activa. De ratio’s kunnen worden gewijzigd om alleen de totale activa te vergelijken met de langlopende verplichtingen. Deze verhouding wordt de langlopende schuld / activa genoemd. Langlopende schulden in vergelijking met het totale eigen vermogen geven inzicht in de financieringsstructuur en financiële hefboomwerking van een bedrijf. Langlopende schulden ten opzichte van kortlopende schulden geeft ook inzicht in de schuldenstructuur van een organisatie.