24 juni 2021 19:24

Markttiming

Wat is markttiming?

Markttiming is het verplaatsen van investeringsgeld in of uit een financiële markt of het wisselen van fondsen tussen activaklassen op basis van voorspellende methoden. Het is vaak een belangrijk onderdeel van actief beheerde beleggingsstrategieën en is bijna altijd de basisstrategie voor handelaren. Voorspellende methoden voor het sturen van beslissingen over markttiming kunnen fundamentele, technische, kwantitatieve of economische gegevens omvatten.

Veel investeerders, academici en financiële professionals zijn van mening dat het onmogelijk is om de markt te timen. Andere investeerders, met name actieve handelaren, geloven er sterk in. Of een succesvolle markttiming mogelijk is, is een punt van discussie, hoewel bijna alle marktprofessionals het erover eens zijn dat dit voor een aanzienlijke tijdsduur een moeilijke taak is.

Belangrijkste leerpunten

  • Markttiming is een investerings- of handelsstrategie waarbij een marktdeelnemer de aandelenmarkt probeert te verslaan door zijn bewegingen te voorspellen en dienovereenkomstig te kopen en verkopen.
  • Markttiming is het tegenovergestelde van buy-and-hold, een passieve strategie waarbij beleggers effecten kopen en deze voor een lange periode aanhouden, ongeacht de marktvolatiliteit.
  • Hoewel het haalbaar is voor handelaren, portefeuillebeheerders en andere financiële professionals, kan markttiming moeilijk zijn voor de gemiddelde individuele belegger.

De basisprincipes van markttiming

Market timing is niet onmogelijk. Kortetermijnhandelstrategieën zijn succesvol geweest voor professionele daghandelaren, portefeuillebeheerders en fulltime beleggers die grafiekanalyse, economische voorspellingen en zelfs onderbuikgevoelens gebruiken om de optimale tijden te bepalen om effecten te kopen en verkopen. Er zijn echter maar weinig beleggers die marktveranderingen zo consistent kunnen voorspellen dat ze een aanzienlijk voordeel behalen ten opzichte van de buy-and-hold-investeerder.

Markttiming wordt soms beschouwd als het tegenovergestelde van een langetermijnstrategie voor  buy-and-hold  investeringen. Maar zelfs een buy-and-hold-benadering is onderhevig aan een zekere mate van markttiming als gevolg van veranderende behoeften of attitudes van beleggers. Het belangrijkste verschil is of de belegger al dan niet verwacht dat markttiming een vooraf gedefinieerd onderdeel van zijn strategie zal zijn.

De kosten van markttiming

Voor de gemiddelde belegger die geen tijd of zin heeft om de markt dagelijks – of in sommige gevallen elk uur – te bekijken, zijn er goede redenen om markttiming te vermijden en zich te concentreren op beleggen voor de lange termijn. Actieve beleggers zouden beweren dat langetermijnbeleggers winsten mislopen door volatiliteit te overwinnen in plaats van rendementen vast te leggen via op de markt getimede exits. Omdat het echter buitengewoon moeilijk is om de toekomstige richting van de aandelenmarkt in te schatten, hebben beleggers die in- en uitgangen proberen te timen, vaak de neiging om ondermaats te presteren dan beleggers die belegd blijven.

Voorstanders van de strategie zeggen dat de methode hen in staat stelt grotere winsten te realiseren en verliezen te minimaliseren door sectoren te verlaten voordat een nadeel ontstaat. Door altijd te zoeken naar rustiger beleggingswater, vermijden ze de volatiliteit van marktbewegingen wanneer ze volatiele aandelen aanhouden.

Voor veel beleggers zijn de werkelijke kosten echter bijna altijd groter dan het potentiële voordeel van een verschuiving in en uit de markt.

Voordelen

  • Grotere winsten

  • Beperkte verliezen

  • Voorkomen van vluchtigheid

  • Geschikt voor beleggingshorizon op korte termijn

Nadelen

  • Dagelijkse aandacht voor markten vereist

  • Frequentere transactiekosten, commissies

  • Minder belasting op korte termijn meerwaarden

  • Moeilijkheden bij het timen van in- en uitgangen

Kosten voor gemiste kansen

Uit een rapport “Quantitative Analysis of Investor Behavior” van het onderzoeksbureau Dalba r uit Boston blijkt dat als een belegger tussen 1995 en 2014 volledig in de Standard & Poor’s 500 Index zou blijven belegd, hij een rendement op jaarbasis van 9,85% zou hebben behaald. Als ze echter slechts 10 van de beste dagen op de markt hadden gemist, zou het rendement 5,1% zijn geweest. Enkele van de grootste stijgingen in de markt vinden plaats tijdens een volatiele periode waarin veel beleggers de markt ontvluchtten.

Verhoogde transactiekosten

Beleggers in beleggingsfondsen die in en uit fondsen en fondsgroepen stappen en proberen de markt te timen of oplopende fondsen najagen, presteren tot wel 3% slechter dan de indices – grotendeels als gevolg van transactiekosten en provisies die ze oplopen, vooral wanneer ze beleggen in fondsen met kostenratio’s groter dan 1%.

Genereren van belastingkosten

Laag kopen en hoog verkopen, indien dit met succes wordt gedaan, heeft fiscale gevolgen voor de winst. Als de belegging minder dan een jaar wordt aangehouden, wordt de winst belast tegen het tarief van de vermogenswinst op korte termijn of het gewone tarief van de inkomstenbelasting van de belegger, dat hoger is dan het tarief van de vermogenswinst op lange termijn.



Voor de gemiddelde individuele belegger is markttiming waarschijnlijk minder effectief en levert het lagere opbrengsten op dan bij buy-and-hold of een andere passieve strategie.

Voorbeeld uit de echte wereld

Volgens Morningstar leverden actief beheerde portefeuilles die tussen 2004 en 2014 in en uit de markt bewogen 1,5% minder op dan passief beheerde portefeuilles.

Volgens Morningstar moeten actieve beleggers 70% van de tijd gelijk hebben om een ​​voorsprong te krijgen, wat in die periode vrijwel onmogelijk is. Een baanbrekend onderzoek “Likely Gains From Market Timing”, gepubliceerd in het Financial Analyst Journal, door Nobelprijswinnaar William Sharpe  in 1975 kwam tot een vergelijkbare conclusie. De studie probeerde te achterhalen hoe vaak een markttimer nauwkeurig moet zijn om te presteren, evenals een passief indexfonds dat een benchmark volgt. Sharpe concludeerde dat een belegger die een markttimingstrategie hanteert, 74% van de tijd correct moet zijn om de benchmarkportefeuille met vergelijkbaar risico jaarlijks te verslaan.

En zelfs de pro’s hebben het niet goed. Een onderzoek uit 2017 van het Center for Retirement Research van Boston College wees uit dat target-date fondsen die markttiming probeerden, maar liefst 0,14 procentpunt achterbleven bij andere fondsen – een verschil van 3,8% over 30 jaar.