Niet-standaard autoverzekering
Wat is een niet-standaard autoverzekering?
Een niet-standaard autoverzekering wordt aangeboden aan bestuurders waarvan wordt aangenomen dat ze het meeste risico op een auto-ongeluk dragen. Een autoverzekering is een polis die wordt gekocht door de eigenaar van een voertuig – van een verzekeringsmaatschappij – om de kosten van een auto-ongeluk te dekken.
Een niet-standaard autoverzekering is bedoeld voor voertuigeigenaren met een slechte staat van dienst of een geschiedenis van ongevallen. Een niet-standaard autoverzekering is doorgaans duurder voor de voertuigeigenaar dan een traditionele polis, aangezien de verzekeringsmaatschappij een groter risico loopt dat ze mogelijk geld moeten uitbetalen als gevolg van een ongeval.
Belangrijkste leerpunten
- Een niet-standaard autoverzekering is bedoeld voor voertuigeigenaren met een slechte staat van dienst of een geschiedenis van ongevallen.
- Niet-standaard autoverzekeringen worden doorgaans geleverd met hogere maandelijkse premies en eigen risico’s in vergelijking met een standaardpolis.
- Bestuurders met een niet-standaard verzekering kunnen personen zijn met een geschiedenis van verkeersovertredingen, rijden onder invloed of tieners zijn.
Inzicht in niet-standaard autoverzekeringen
Meestal biedt een verzekeringsmaatschappij een autopolis aan een voertuigeigenaar en stemt ermee in om de schade als gevolg van een ongeval te vergoeden. Er zijn echter vaak beperkingen met betrekking tot hoeveel de verzekeringsmaatschappij zal uitbetalen en het dekkingsniveau. In ruil daarvoor betaalt de voertuigeigenaar een maandelijkse premie of vergoeding aan de verzekeringsmaatschappij voor de dekking van het voertuig.
Degenen die in het verleden auto-ongelukken hebben gehad of een minder dan perfecte rijervaring hebben, zullen doorgaans hogere premies voor hun polis krijgen, omdat er een groter risico is voor de verzekeringsmaatschappij van een ongeval en een verzekeringsclaim wordt ingediend.
Redenen voor niet-standaard autoverzekeringen
Bestuurders kunnen om verschillende redenen in de categorie van niet-standaard verzekeringen vallen, waaronder:
- Degenen bij wie hun vergunning is geschorst of ingetrokken
- Overmatige verkeersovertredingen of snelheidsovertredingen
- Rijden onder invloed (DUI)
- Nieuwe chauffeurs inclusief tieners en oudere chauffeurs zoals senioren
Bestuurders die niet aan de standaardnormen voldoen, hebben waarschijnlijk meerdere ongevallen meegemaakt, of hebben in het verleden snelheidsovertredingen ontvangen, of hebben mogelijk geen substantiële rijervaring. Verzekeraars die een niet-standaard autoverzekering aanbieden, kunnen afzien van het controleren van de kredietgeschiedenis van de bestuurder, wat betekent dat de bestuurder een slechte of geen krediet kan hebben. Er mag geen beleid worden aangeboden aan bestuurders die te jong of te oud zijn, aangezien bestuurders in dat deel van het leeftijdsspectrum te veel risico met zich meebrengen.
Aftrekbaar voor niet-standaard autoverzekeringen
Een eigen risico is een bedrag dat de verzekerde uit eigen zak moet betalen voordat de verzekeringsmaatschappij een claim onder de polis dekt. Een eigen risico kan een klein of hoog bedrag zijn, afhankelijk van het soort polis en het risico voor de verzekeringsmaatschappij dat de verzekeringnemer vertegenwoordigt.
Doorgaans heeft een polishouder met een hoog risico een hoger eigen risico dan een polishouder met een laag risico. Ook de hoogte van het eigen risico kan van invloed zijn op het maandelijkse premiebedrag. Kiest een verzekeringnemer bijvoorbeeld voor een hoog eigen risico, dan kan zijn maandpremie lager uitvallen. De reden voor de omgekeerde relatie tussen premies en eigen risico’s is dat verzekeringsmaatschappijen een lager risico hebben om te betalen voor een claim voor polissen met een hoger eigen risico, aangezien de voertuigeigenaar aan de haak zit voor een groter deel van de kosten die verband houden met een ongeval.
Omgekeerd kan een laag eigen risico zich vertalen in een hogere premie voor een verzekeringnemer met een hoog risico. Het is echter belangrijk om te onthouden dat als een persoon betrokken is bij een auto-ongeluk en een hoog eigen risico-lage premiebeleid heeft, de kosten van het ongeval de besparingen door lage maandelijkse premies kunnen overschrijden. Met andere woorden, de hoge contante kosten van het eigen risico kunnen zo duur zijn; het maakt de besparingen door de lage maandelijkse premies teniet.
Hoe verzekeringspremies worden bepaald
Verzekeringsmaatschappijen moeten het claimrisico inschatten bij het onderschrijven van een nieuwe polis, aangezien de premies die het met zich meebrengt hoger zullen zijn dan de voordelen die het uitkeert om winstgevend te zijn. Claimrisico is de waarschijnlijkheid of waarschijnlijkheid dat de verzekeringsmaatschappij bij een ongeval een claim moet uitkeren aan de verzekeringnemer of de eigenaar van het voertuig.
Verzekeringsmaatschappijen moeten doorgaans het juiste evenwicht bepalen tussen factoren met een laag claimrisico – die lagere premies betalen – en met matig tot hoge risicofactoren – die hogere premies betalen. Als de verzekeraar zijn claimrisico niet effectief beheert, kan hij teveel risico nemen en meer uitkeringen uitkeren dan de premies die hij ontvangt.
Bij het bepalen van een premie houdt een verzekeraar doorgaans rekening met de volgende factoren:
- Leeftijd bestuurder
- Rijrecord
- Autogebruik
- Krediet geschiedenis
- Geografische locatie, zoals een hoog risico op autodiefstal
Hoewel het geen volledige lijst is van alle factoren die in overweging zijn genomen, helpt de bovenstaande informatie verzekeraars om de waarschijnlijkheid van de bestuurder op een ongeval te bepalen. Van daaruit kan een maandelijks premiebedrag worden berekend dat voor de dekking in rekening moet worden gebracht.
Niet-standaard versus standaard autoverzekering
De standaard autoverzekering is een basisverzekering voor automobilisten die in het gemiddelde risicoprofiel vallen. Standaard autoverzekeringen zijn doorgaans minder duur, wat betekent dat de premies lager zijn dan bij andere soorten autoverzekeringen, aangezien de chauffeurs meestal een beter rijgedrag hebben en weinig tot geen ongevallen.
Omgekeerd is een niet-standaard autoverzekering een polis voor voertuigeigenaren met een slecht rijrecord en wordt geleverd met hogere maandelijkse premies dan standaardpolissen. Er is echter vaak een derde categorie bestuurders, de zogenaamde voorkeursbestuurders, die op basis van hun rijgeschiedenis en voertuiggebruikskenmerken als de minst risicovolle worden beschouwd. Voorkeursbestuurders krijgen meestal nog lagere premies aangeboden dan standaard- en niet-standaard polishouders.