24 juni 2021 20:56

Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC)

Wat is de organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC)?

De term Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC) verwijst naar een groep van 13 van ’s werelds grootste olie-exporterende landen. OPEC werd in 1960 opgericht om het petroleumbeleid van haar ledente coördinerenen om de lidstaten technische en economische hulp te bieden.  OPEC is een kartel dat tot doel heeftde olievoorzieningtebeheren ineen poging de olieprijs op de wereldmarkt vast te stellen, om schommelingen te vermijden die de economie van zowel producerende als kopende landen kunnen beïnvloeden.2  Landen die tot de OPEC behoren, zijn Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela (de vijf oprichters), plus de Verenigde Arabische Emiraten, Libië, Algerije, Nigeria en vier andere landen.

Belangrijkste leerpunten

  • De Organisatie van de olie-exporterende landen is een kartel dat bestaat uit 13 van ’s werelds grootste olie-exporterende landen.
  • De OPEC streeft ernaar de aanvoer van olie te reguleren om de prijs op de wereldmarkt te bepalen.
  • De komst van fracking-technologie voor aardgas in de VS heeft het vermogen van de OPEC om de wereldmarkt te beheersen verminderd.
  • De organisatie werd in 1960 opgericht door de oprichters Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela.
  • Hoewel de OPEC ervoor zorgt dat er een gestage aanvoer van olie op de wereldmarkt is, is de OPEC onder vuur komen te liggen omdat ze aanzienlijke macht in de industrie heeft, waardoor ze de prijzen zo hoog mogelijk kan houden.

Inzicht in de organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC)

De OPEC, die zichzelf omschrijft als een permanente intergouvernementele organisatie, werd in september 1960 in Bagdad opgericht door de oprichters Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela. Het hoofdkantoor van de organisatie is gevestigd in Wenen, Oostenrijk, waar het OPEC-secretariaat, het uitvoerend orgaan, de dagelijkse werkzaamheden van de OPEC uitvoert4

De algemeen directeur van de OPEC is de secretaris-generaal. Zijne Excellentie Mohammad Sanusi Barkindo uit Nigeria werd op 1 augustus 2016 benoemd voor een ambtstermijn van drie jaar en werd op 2 juli 2019 herkozen voor een nieuwe termijn van drie jaar.6

Volgens haar statuten staat hetlidmaatschap van deOPEC open voor elk land dat een substantiële exporteur van olie is en de idealen van de organisatie deelt. Na de vijf oprichtende leden heeft de OPEC vanaf 2019 11 nieuwe lidstaten toegevoegd. Dit zijn, in volgorde van toetreding, als volgt:

  • Qatar (1961)
  • Indonesië (1962)
  • Libië (1962)
  • Verenigde Arabische Emiraten (1967)
  • Algerije (1969)
  • Nigeria (1971)
  • Ecuador (1973)
  • Gabon (1975)
  • Angola (2007)
  • Equatoriaal-Guinea (2017)
  • Congo (2018)

Ecuador trok zich op 1 januari 2020 terug uit de organisatie. Qatar beëindigde zijn lidmaatschap op 1 januari 2019 en Indonesië schortte zijn lidmaatschap op 30 november 2016 op, dus vanaf 2020 bestaat de organisatie uit 13 staten.1

Het is opmerkelijk dat enkele van ’s werelds grootste olieproducenten, waaronder Rusland, China en de Verenigde Staten, geen lid zijn van de OPEC, waardoor ze vrij zijn om hun eigen doelstellingen na te streven.



Enkele van ’s werelds grootste olieproducerende landen, zoals Rusland, China en de VS, behoren niet tot de OPEC.

OPEC’s missie

Volgens de OPEC-website is het de missie van de groep om “het petroleumbeleid van haar lidstaten te coördineren en te verenigen en de oliemarkten te stabiliseren om een ​​efficiënte, economische en regelmatige levering van petroleum aan consumenten te verzekeren, een vast inkomen voor producenten en een redelijk rendement op kapitaal voor degenen die in de petroleumindustrie investeren. “

De organisatie streeft ernaar manieren te vinden om ervoor te zorgen datde olieprijzen op de internationale marktworden gestabiliseerd zonder grote schommelingen. Door dit te doen, worden de belangen van de lidstaten behouden en wordt er tegelijkertijd voor gezorgd dat ze een regelmatige inkomstenstroom ontvangen uit een ononderbroken aanvoer van ruwe olie naar andere landen.

OPEC erkent de oprichtende naties als volwaardige leden. Elk land dat wil toetreden en waarvan de aanvraag door de organisatie wordt geaccepteerd, wordt ook als volwaardig lid beschouwd. Deze landen moeten een aanzienlijkeexport vanruwe aardolie hebben. Het lidmaatschap van de OPEC wordt pas toegekend na ontvangst van een stem van ten minste driekwart van de volwaardige leden. Geassocieerde lidmaatschappen worden ook onder speciale voorwaarden aan landen toegekend.

74,9%

Het percentage ruwe oliereserves dat in 2019 door OPEC-landen wordt aangehouden.

Speciale overwegingen

De olieprijzen en de rol van de OPEC op de internationale aardoliemarkt zijn onderhevig aan een aantal verschillende factoren. De opkomst van nieuwe technologie, met name fracking in de Verenigde Staten, heeft een groot effect gehad op de wereldwijde olieprijzen en heeft de invloed van de OPEC op de markten verminderd. Als gevolg hiervan nam de wereldwijde olieproductie toe en daalden de prijzen aanzienlijk, waardoor de OPEC in een delicate positie verkeerde.

De OPEC besloot vanaf medio 2016 hoge productieniveaus en bijgevolg lage prijzen te handhaven, in een poging om duurdere producenten uit de markt te duwen enmarktaandeel terug te winnen. Vanaf januari 2019 verminderde de OPEC de productie echter met 1,2 miljoen vaten per dag gedurende zes maanden vanwege de vrees dat een economische vertraging zou leiden tot een overvloed aan aanvoer, waardoor de overeenkomst in juli 2019 met nog eens negen maanden werd verlengd.

De vraag naar olie daalde tijdens de wereldwijde COVID-19-pandemie, die begon in 2020. Producenten hadden een overvloed aan aanbod en hadden geen plaats om het op te slaan, omdat de wereld te maken kreeg met lockdowns waardoor de vraag afnam. Dit, samen met een prijzenoorlog tussen Rusland en Saoedi-Arabië, leidde tot een daling van de olieprijzen. Als gevolg hiervan besloot de organisatie de productie tussen mei en juli 2020 met 9,7 miljoen vaten per dag te verminderen.  De olieprijzen bleven volatiel zijn, waardoor de OPEC het productieniveau aanpaste tot 7,2 miljoen vaten per dag vanaf januari 2021.

De OPEC staat voor aanzienlijke uitdagingen door innovatie en nieuwe, groene technologie. Hoge olieprijzen zorgen ervoor dat sommige olie-importerende landen op zoek gaan naar onconventionele – en schonere – energiebronnen. Deze alternatieven, zoals schalieproductie als alternatieve energiebron, en hybride en elektrische auto’s die de afhankelijkheid van aardolieproducten verminderen, blijven de organisatie onder druk zetten.

Voordelen en nadelen van OPEC

Er zijn verschillende voordelen verbonden aan het hebben van een kartel als de OPEC in de ruwe olie-industrie. Ten eerste bevordert het de samenwerking tussen de lidstaten en helpt het hen een zekere mate van politieke vijandelijkheden te bereiken. En omdat het hoofddoel van de organisatie is om de olieproductie en -prijzen te stabiliseren, is ze in staat enige invloed uit te oefenen op de productie uit andere landen.

De invloed van de OPEC op de markt is breed bekritiseerd. Omdat de lidstaten de overgrote meerderheid van de reserves aan ruwe olie in handen hebben (79,4%, volgens de OPEC-website), heeft de organisatie aanzienlijke macht op deze markten.  Als kartel hebben OPEC-leden een sterke prikkel om de olieprijzen zo hoog mogelijk te houden met behoud van hun aandeel op de wereldmarkt.

OPEC Veelgestelde vragen

Wat doet de OPEC precies?

De OPEC coördineert en consolideert het beleid met betrekking tot aardolieproductie en -productie waarbij de lidstaten betrokken zijn. Het belooft een stabiele oliemarkt die petroleumvoorraden biedt die zowel efficiënt als economisch zijn.

Wat zijn de belangrijkste doelstellingen van OPEC?

Het belangrijkste doel van de OPEC is om de olieprijzen op een winstgevend niveau te houden voor haar leden en tegelijkertijd de markt zo vrij mogelijk van beperkingen te houden. De organisatie zorgt ervoor dat haar leden een gestage inkomstenstroom ontvangen uit een ononderbroken aanvoer van olie.

Welke landen zijn in OPEC?

OPEC bestaat uit 13 lidstaten. De vijf oprichtende leden zijn Iran, Irak, Koeweit, Saoedi-Arabië en Venezuela, terwijl de andere volwaardige leden Algerije, Angola, Congo, Equatoriaal-Guinea, Gabon, Libië, Nigeria en de Verenigde Arabische Emiraten zijn.

Maakt de VS deel uit van de OPEC?

De Verenigde Staten maken geen deel uit van de OPEC. Dit betekent dat het land de controle heeft over zijn eigen productie en levering zonder enige inmenging van de organisatie.

Wie heeft de OPEC verlaten?

Landen die de OPEC hebben verlaten, zijn onder meer Ecuador, dat zich in 2020 uit de organisatie terugtrok, Qatar, dat zijn lidmaatschap in 2019 opzegde, en Indonesië, dat zijn lidmaatschap in 2016 stopte.

Het komt neer op

OPEC is een organisatie die de aardolieproductie, voorraden en prijzen op de wereldmarkt controleert. De groep is opgericht in 1960 en bestaat uit 13 verschillende olieproducerende bedrijven. Het heeft een aanzienlijke invloed op de markt en wordt vaak bekritiseerd vanwege de inflatie van de olieprijzen in het voordeel van zijn leden. Maar het is niet immuun voor uitdagingen, met name geopolitieke spanningen, overaanbod en vraaguitval, en de adoptie van nieuwe, groene technologieën.