Inzicht in de betekenis van operationele marges
De operationele marge van een bedrijf kan investeerders belangrijke informatie geven over de waarde en winstgevendheid van een bedrijf. De resultaten van deze review zijn een belangrijk aspect van een voorraadanalyse. Alvorens een beslissing te nemen over het al dan niet kopen van een aandeel, zullen beleggers een aantal kritische factoren bekijken die aangeven hoe goed een bedrijf momenteel presteert en hoe winstgevend het in de toekomst zou kunnen zijn. Dit type analyse wordt fundamentele analyse genoemd.
Bij het evalueren van de bedrijfsmarge van een bedrijf moeten beleggers ook inzicht hebben in het bedrijfsresultaat, de bedrijfskosten en het verschil tussen vaste en variabele kosten.
Waarom zijn operationele marges belangrijk?
Bedrijfsopbrengsten (ook wel bedrijfsopbrengsten genoemd ) zijn opbrengsten minus bedrijfsuitgaven voor een bepaalde periode, zoals een kwartaal of jaar. De bedrijfsmarge is een percentage dat wordt berekend als bedrijfsinkomsten voor een bepaalde periode gedeeld door de inkomsten voor dezelfde periode.
Om een nauwkeurige vergelijking van bedrijven te maken, mogen bedrijfsmarges alleen worden gebruikt om bedrijven te vergelijken die in dezelfde branche actief zijn en vergelijkbare bedrijfsmodellen hebben.
Operationele marge is het percentage van de inkomsten dat een bedrijf genereert en dat kan worden gebruikt om de investeerders van het bedrijf (zowel aandelenbeleggers als investeerders in schuldpapier) en de belastingen van het bedrijf te betalen. Het is een belangrijke maatstaf bij het analyseren van de waarde van een aandeel. Als andere dingen gelijk zijn, hoe hoger de bedrijfsmarge, hoe beter. Het gebruik van een percentagecijfer is ook erg handig om bedrijven met elkaar te vergelijken of om de bedrijfsresultaten van een bedrijf over verschillende omzetscenario ’s te analyseren.
Belangrijkste leerpunten
- Een operationele marge is een belangrijke maatstaf voor hoeveel winst een bedrijf maakt na aftrek van variabele productiekosten, zoals grondstoffen of lonen.
- Een bedrijf heeft een gezonde operationele marge nodig om zijn vaste kosten te betalen, zoals rente op schulden of belastingen.
- Een hoge bedrijfsmarge is een goede indicator dat een bedrijf goed wordt beheerd en vormt mogelijk minder risico dan een bedrijf met een lagere bedrijfsmarge.
- Naast het beoordelen van de bedrijfsmarges, evalueren investeerders die een fundamentele analyse van een aandeel uitvoeren ook andere belangrijke statistieken, zoals kosten van verkochte goederen (COG’s), niet-contante uitgaven en inkomsten vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA). ).
Vaste en variabele kosten
Inkomsten kunnen op verschillende manieren worden verkregen, afhankelijk van het type bedrijf. Evenzo zijn bedrijfskosten afkomstig uit verschillende bronnen en kunnen ze worden gecategoriseerd als vaste kosten of variabele kosten. Aangezien bedrijfskosten een belangrijk onderdeel zijn van het berekenen van de bedrijfsmarges van een bedrijf, is het belangrijk om te begrijpen hoe deze vaste en variabele kosten worden afgeleid.
Vaste kosten
Analisten karakteriseren uitgaven vaak als ‘vast’ of ‘variabel’ van aard. Een vaste kost is een kost die relatief stabiel blijft naarmate de bedrijfsactiviteit en de omzet veranderen. Huurlasten zijn hier een voorbeeld van. Als een bedrijf een woning huurt of huurt, betaalt het meestal een vast bedrag per maand of kwartaal. Dit bedrag verandert niet, ongeacht of de zaken op dat moment goed of slecht zijn.
Variabele kosten
Daarentegen zijn variabele kosten er een die verandert naarmate de bedrijfsactiviteit verandert. Een voorbeeld zijn de kosten voor het kopen van grondstoffen voor een fabricageoperatie. Productiebedrijven moeten meer grondstoffen kopen als de zaken versnellen; daarom stijgen de kosten voor het kopen van grondstoffen naarmate de inkomsten toenemen.
Operationele hefboomwerking
Het analyseren van de mix van vaste en variabele kosten van een bedrijf, de operationele hefboomwerking van een bedrijf genoemd, is vaak belangrijk bij het analyseren van operationele marges en kasstromen. Wanneer de omzet stijgt, kunnen de bedrijfsmarges van bedrijven die veel vaste kosten met zich meebrengen het potentieel hebben om sneller te stijgen dan die met variabele kosten (het omgekeerde is ook waar).
Omdat vermogensanalyse het projecteren van toekomstige bedrijfsresultaten inhoudt, is inzicht in het relatieve belang van vaste kosten van vitaal belang. Analisten moeten begrijpen hoe de bedrijfsmarges in de toekomst zullen veranderen, gegeven bepaalde aannames over omzetgroei.
Rekening houden met de kosten van verkochte goederen (COGS)
Een speciale en belangrijke vorm van kosten zijn de kosten van verkochte goederen (COGS). Voor bedrijven die producten verkopen die ze vervaardigen, waarde toevoegen aan of simpelweg distribueren, worden de kosten van verkochte goederen verantwoord met behulp van voorraadberekeningen. De basisformule voor COGS is:
COGS = BI + P – EI
Waar:
- BI begint met inventariseren
- P is voorraadaankopen voor de periode
- EI maakt een einde aan de inventaris
COGS streeft ernaar om de kosten van verkochte voorraad in een periode te meten; het werkelijke bedrag dat wordt gemaakt om voorraad te kopen, kan aanzienlijk hoger of lager zijn. Door de begin- en eindvoorraad te verrekenen, proberen bedrijven de kosten te meten van het werkelijke volume van het verkochte product tijdens de periode.
Opbrengst min COGS staat bekend als brutowinst, wat een belangrijk element is van het bedrijfsresultaat. Brutowinst meet het bedrag van de gegenereerde winst vóór algemene overheadkosten die niet kunnen worden geïnventariseerd, zoals verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten (VAA-kosten). VAA-kosten kunnen zaken omvatten als salarissen van administratief personeel of kosten voor reclame- en promotiemateriaal.
Brutowinst gedeeld door omzet is een procentuele waarde die bekend staat als brutomarge. Het analyseren van de brutomarge is van het grootste belang bij projecten voor aandelenanalyse, omdat COGS vaak het belangrijkste kostenelement voor een bedrijf is en wordt aangetroffen in de winst-en-verliesrekening. Analisten kijken vaak naar de brutomarge bij het vergelijken van bedrijven of het beoordelen van de prestaties van een enkel bedrijf in een historische context.
Speciale overwegingen
Niet-contante uitgaven
Beleggers moeten ook het verschil begrijpen tussen contante uitgaven en niet-contante uitgaven bij het analyseren van bedrijfsresultaten. Een niet-contante uitgave is een bedrijfskost in de winst-en-verliesrekening waarvoor geen uitgave in contanten vereist is. Een voorbeeld hiervan zijn afschrijvingskosten. Volgens algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), wanneer een bedrijf een actief voor de lange termijn koopt (zoals zwaar materieel), wordt het bedrag dat wordt uitgegeven om dat actief te kopen niet op dezelfde manier als huurkosten of de kosten van grondstoffen opgenomen.
In plaats daarvan worden de kosten gespreid over de gebruiksduur van de apparatuur, en daarom wordt een klein deel van de totale kosten over een aantal jaren aan de winst-en-verliesrekening toegerekend in de vorm van afschrijvingskosten, ook al zijn er geen verdere contante uitgaven gedaan.. Merk op dat niet-contante uitgaven vaak worden toegerekend aan andere kostenposten in de winst- en verliesrekening. Een goede manier om het effect van niet-contante uitgaven te begrijpen, is door zorgvuldig naar het operationele gedeelte van het kasstroomoverzicht te kijken.
Het is grotendeels vanwege niet-contante uitgaven dat het bedrijfsresultaat verschilt van de bedrijfscashflow. Beleggers doen er verstandig aan om rekening te houden met het deel van het bedrijfsresultaat dat kan worden toegeschreven aan niet-contante uitgaven.
Winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA)
Analisten berekenen vaak de winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie ( EBITDA ) om het bedrijfsresultaat op kasbasis te meten.
Omdat het niet-contante uitgaven uitsluit, kan EBITDA beter zijn dan het bedrijfsresultaat bij het meten van het bedrag aan kasstroom dat wordt gegenereerd uit activiteiten dat beschikbaar is voor investeerders. Dividenden moeten tenslotte uit contanten worden betaald, niet uit inkomen. Net als de brutomarge en de bedrijfsmarge, gebruiken analisten EBITDA om de EBITDA-marge te berekenen, en ze gebruiken dit cijfer om bedrijfsvergelijkingen en historische bedrijfsanalyses te maken.
Het komt neer op
Om de meeste aandelen goed te kunnen beoordelen, moeten beleggers het vermogen van het bedrijf begrijpen om kasstroom uit operaties te genereren. Het is daarom essentieel om de begrippen bedrijfsopbrengsten en EBITDA te begrijpen. Zoals met de meeste aspecten van financiële analyse, kunnen numerieke vergelijkingen meer vertellen over een bedrijf dan de feitelijke financiële parameters. Door de marges te berekenen, kunnen beleggers het vermogen van een bedrijf om bedrijfsinkomsten te genereren in een concurrerende en historische context beter meten.