24 juni 2021 21:00

Operationele verhouding

Wat is de operationele ratio?

De operationele ratio toont de efficiëntie van het management van een bedrijf door de totale bedrijfskosten (OPEX) van een bedrijf te vergelijken met de netto-omzet. De operationele ratio laat zien hoe efficiënt het management van een bedrijf is om de kosten laag te houden en tegelijkertijd inkomsten of verkopen te genereren. Hoe kleiner de ratio, hoe efficiënter het bedrijf is in het genereren van inkomsten versus totale uitgaven.

Belangrijkste leerpunten

  • De operationele ratio toont de efficiëntie van het management van een bedrijf door de totale bedrijfskosten van een bedrijf te vergelijken met de netto-omzet.
  • Een afnemende bedrijfsratio wordt als een positief teken gezien, aangezien het aangeeft dat de bedrijfslasten een steeds kleiner percentage van de netto-omzet worden.
  • Een beperking van de operationele ratio is dat deze geen schulden omvat.

Hoe de operationele ratio werkt

De berekening voor de operationele ratio is:

  1. Neem uit de resultatenrekening van een bedrijf de totale kosten van verkochte goederen, ook wel verkoopkosten genoemd.
  2. Vind de totale bedrijfskosten, die verder naar beneden in de winst-en-verliesrekening zouden moeten liggen.
  3. Voeg de totale bedrijfskosten en kosten van verkochte goederen of COGS toe en sluit het resultaat aan op de teller van de formule.
  4. Deel de som van bedrijfskosten en COGS door de totale netto-omzet.
  5. Houd er rekening mee dat sommige bedrijven de kosten van verkochte goederen opnemen als onderdeel van de bedrijfskosten, terwijl andere bedrijven de twee kosten afzonderlijk vermelden.

Wat zegt de operationele ratio u?

Beleggingsanalisten hebben veel manieren om de prestaties van een bedrijf te analyseren. Omdat het zich concentreert op kernactiviteiten, is een van de meest populaire manieren om prestaties te analyseren, het evalueren van de operationele ratio. Samen met het rendement op activa en het rendement op eigen vermogen, wordt het vaak gebruikt om de operationele efficiëntie van een bedrijf te meten. Het is handig om de bedrijfsratio gedurende een bepaalde periode te volgen om trends in operationele efficiëntie of inefficiëntie te identificeren.

Een stijgende bedrijfsratio wordt gezien als een negatief teken, omdat dit aangeeft dat de bedrijfskosten stijgen in verhouding tot de omzet of inkomsten. Omgekeerd, als de operationele ratio daalt, nemen de kosten af, of nemen de inkomsten toe, of een combinatie van beide. Een bedrijf moet mogelijk kostenbeheersing implementeren om de marge te verbeteren als de operationele ratio in de loop van de tijd toeneemt.

Componenten van de operationele ratio

Bedrijfskosten zijn in wezen alle kosten behalve belastingen en rentebetalingen. Bovendien zullen bedrijven doorgaans geen niet-operationele kosten opnemen in de operationele ratio.

Bedrijfskosten zijn de kosten die verband houden met het runnen van het bedrijf en die niet rechtstreeks verband houden met de productie van het product of de dienst. Bedrijfskosten omvatten overheadkosten zoals verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten. Een voorbeeld van overhead kan de kosten zijn van het hoofdkantoor van een bedrijf, want hoewel dit noodzakelijk is, is het niet direct gekoppeld aan de productie. Operationele kosten kunnen zijn:

  • Boekhoudkundige en juridische kosten
  • bancaire kosten
  • Verkoop- en marketingkosten
  • Niet-geactiveerde  uitgaven voor onderzoek en ontwikkeling
  • Kosten voor kantoorbenodigdheden
  • Huur en nutsvoorzieningen
  • Reparatie- en onderhoudskosten
  • Salaris en loonkosten

Bedrijfskosten kunnen ook de kosten van verkochte goederen omvatten, dit zijn de kosten die rechtstreeks verband houden met de productie van goederen en diensten. De meeste bedrijven scheiden de bedrijfskosten echter van de kosten van verkochte goederen. Daarom moeten de twee kosten bij elkaar worden opgeteld om de teller te vormen in de berekening van de operationele ratio. De kosten van verkochte goederen kunnen het volgende omvatten:

  • Directe materiaalkosten
  • Directe arbeid
  • Huur van de plant of productiefaciliteit
  • Voordelen en lonen voor de productiemedewerkers
  • Reparatiekosten van apparatuur

Opbrengst of netto-omzet is de bovenste regel van de winst-en-verliesrekening en is de hoeveelheid geld die een bedrijf genereert voordat de uitgaven worden afgetrokken. Sommige bedrijven noemen inkomsten als netto-omzet omdat ze goederen van klanten hebben geretourneerd, waarbij ze de klant crediteren, die van de inkomsten wordt afgetrokken.

Al deze posten worden vermeld in de resultatenrekening. Bedrijven moeten duidelijk aangeven welke kosten operationeel zijn en welke bestemd zijn voor ander gebruik.

Voorbeeld van de operationele ratio 

Hieronder vindt u de resultatenrekening voor Apple Inc. ( AAPL ) per 27 juni 2020, volgens hun Q3-rapport.

  • Apple rapporteerde een totale omzet of netto-omzet van $ 59,68 miljard voor de periode.
  • De totale kosten van verkopen (of kosten van verkochte goederen) bedroegen $ 37,00 miljard, terwijl de totale bedrijfskosten $ 9,59 miljard bedroegen.
  • We berekenen de teller van de operationele ratio door $ 37,00 miljard (COS) + $ 9,59 miljard (bedrijfskosten) toe te voegen, voor een totaal van $ 46,59 miljard voor de periode.
  • De operationele ratio wordt als volgt berekend: $ 46,59 miljard / $ 59,68 miljard, wat gelijk is aan 0,78 of 78%.

De operationele ratio voor Apple betekent dat 78% van de netto-omzet van het bedrijf bedrijfskosten zijn. De operationele ratio van Apple moet over verschillende kwartalen worden onderzocht om een ​​idee te krijgen of het bedrijf zijn bedrijfskosten effectief beheert. Ook kunnen investeerders de bedrijfskosten en kosten van verkochte goederen (of verkoopkosten) afzonderlijk volgen om te bepalen of de kosten in de loop van de tijd toenemen of afnemen.

Operationele ratio vs. operationele kostenratio

De operationele kostenratio (OER) wordt gebruikt in de vastgoedsector en is een maatstaf voor wat het kost om een ​​onroerend goed te exploiteren in vergelijking met het inkomen dat het onroerend goed genereert. Het wordt berekend door de exploitatiekosten van een onroerend goed (minus afschrijvingen) te delen door het brutobedrijfsinkomen. De OER wordt gebruikt om de lasten van vergelijkbare objecten te vergelijken.

Aan de andere kant is de operationele ratio de vergelijking van de totale uitgaven van een bedrijf in vergelijking met de gegenereerde inkomsten of netto-omzet. De operationele ratio wordt gebruikt voor bedrijfsanalyses in verschillende industrieën, terwijl de OER wordt gebruikt in de vastgoedsector.

Beperkingen van de operationele ratio

Een beperking van de operationele ratio is dat deze geen schulden omvat. Sommige bedrijven nemen veel schulden op, wat betekent dat ze zich verplichten om grote rentebetalingen te betalen, die niet zijn opgenomen in het cijfer van de bedrijfskosten van de operationele ratio. Twee bedrijven kunnen dezelfde operationele ratio hebben met enorm verschillende schuldniveaus, dus het is belangrijk om de schuldratio’s te vergelijken alvorens tot conclusies te komen.

Zoals bij elke financiële maatstaf, moet de operationele ratio over meerdere rapportageperioden worden bewaakt om te bepalen of er een trend aanwezig is. Bedrijven kunnen soms op korte termijn kosten besparen, waardoor hun inkomsten tijdelijk worden opgeblazen. Beleggers moeten de kosten in de gaten houden om te zien of ze in de loop van de tijd toenemen of afnemen, terwijl ze die resultaten ook moeten vergelijken met de prestaties van inkomsten en winst.

Het is ook belangrijk om de operationele ratio te vergelijken met andere bedrijven in dezelfde branche. Als een bedrijf een hogere operationele ratio heeft dan het gemiddelde van zijn concurrenten, kan dit duiden op inefficiëntie en vice versa. Ten slotte moet het, zoals bij alle verhoudingen, worden gebruikt als onderdeel van een volledige verhoudingsanalyse, in plaats van afzonderlijk.

 

Related Posts