Uitwendige arbitrage

Wat is externe arbitrage?

Uitwaartse arbitrage is een vorm van arbitrage waar multinationale, in Amerika gevestigde banken zich mee bezighouden, waarbij gebruik wordt gemaakt van renteverschillen tussen de Verenigde Staten en andere landen.

Uiterlijke arbitrage vindt plaats wanneer de rentetarieven in de Verenigde Staten lager zijn dan in het buitenland, en banken in de Verenigde Staten tegen een laag tarief lenen, en dat geld vervolgens tegen een hoger tarief aan het buitenland lenen, waarbij het verschil als winst wordt opgepakt.

Hoe externe arbitrage werkt

Uiterlijke arbitrage is een sleutelbegrip in de moderne financiële wereld. De moderne financiële theorie is gebaseerd op het idee dat pure arbitrage, een systeem waarbij een investeerder of bedrijf kan profiteren van prijsverschillen om zonder falen geld te verdienen, niet echt gebeurt.

Academische financiën suggereren dat een echte arbitragemogelijkheid vrijwel onmiddellijk zou verdwijnen als investeerders die markt betreden en concurreren om deze gemakkelijke winsten. Maar de echte wereld is rommeliger dan de modellen van economen, en sommige arbitragemogelijkheden doen zich voor op de huidige markten als gevolg van onvolmaakte concurrentie.

Zo is het voor elke bank niet eenvoudig om zo ver op te schalen dat ze kan profiteren van grensoverschrijdende renteverschillen als gevolg van regulering en imperfecte markten voor financiële diensten. Dit gebrek aan concurrentie maakt het mogelijk dat de mogelijkheden voor externe arbitrage blijven bestaan.

Uitwaartse arbitrage en de Eurodollarmarkt

Uitwendige arbitrage was een uitdrukking die in het midden van de twintigste eeuw werd bedacht, vanwege de grote vraag naar buitenlandse spaarrekeningen die luidden in Amerikaanse dollars. Deze spaardeposito’s werden eurodollars genoemd omdat alle buitenlandse rekeningen in dollars op dat moment in Europa waren ondergebracht.

Tegenwoordig kan eurodollar echter in veel landen over de hele wereld buiten Europa worden gekocht. De eurodollarmarkt nam een ​​vlucht na 1974, toen de Verenigde Staten kapitaalcontroles ophieven die kredietverstrekking over de grenzen belemmerden. Sinds die tijd is de eurodollarmarkt een belangrijke bron van financiering en winst voor Amerikaanse banken geworden.

Voorbeeld van externe arbitrage

Laten we zeggen dat een grote Amerikaanse bank geld wil verdienen door middel van externe arbitrage. Laten we ook aannemen dat het gangbare tarief voor eenjarige depositocertificaten in de Verenigde Staten 2% is, terwijl in dollar luidende depositocertificaten 3% betalen in Frankrijk.

De grote Amerikaanse bank zou kunnen besluiten geld te verdienen door depositocertificaten in de Verenigde Staten te accepteren en de opbrengst vervolgens te gebruiken om tegen een hoger tarief leningen in Frankrijk uit te geven. Inwaartse arbitrage is mogelijk wanneer de situatie wordt omgekeerd en de rentetarieven in de Verenigde Staten hoger zijn dan in het buitenland.