24 juni 2021 21:23

Piek globalisering

Wat is piekglobalisering?

Piekglobalisering is een theoretisch punt waarop de trend naar meer geïntegreerde wereldeconomieën omkeert of stopt. Piekglobalisering is een soortgelijk concept als  piekolie, het punt waarop de wereldwijde olieproductie permanent afneemt. In tegenstelling tot olie is globalisering eerder een economische trend dan een handelsartikel, dus er zijn geen harde fysieke grenzen aan globalisering. In plaats daarvan kan piekglobalisering worden veroorzaakt door een verzameling factoren, zoals binnenlandse terugval naar het verlies van banen als gevolg van een afname van de export, toegenomen nationalisme of algehele woede over oneerlijke handelspraktijken zoals  dumping en valutamanipulatie.

Inzicht in piekglobalisering

Piekglobalisering is een populair onderwerp van discussie sinds de Brexit en de toenemende uitdagingen waarmee bilaterale en multinationale handelsovereenkomsten worden geconfronteerd. Hoewel globalisering een netto positief effect heeft op de bevolking, heeft de ongelijke verdeling van de winsten gemiddeld tot wrok geleid. Een T-shirt van $ 10 in een plaatselijke winkel kan bijvoorbeeld een bron van frustratie zijn voor iemand die vanwege internationale concurrentie is ontslagen uit een binnenlandse textielfabriek. De neiging van productiebedrijven om hun activiteiten te verplaatsen naar regio’s met goedkopere arbeidskrachten, is voor veel bevolkingsgroepen nadelig geweest.

Piekglobalisering en wereldwijde banen

Offshoring in een geglobaliseerde wereld zorgt voor spanningen rond immigratie. In 2016 werd Donald Trump de presidentskandidaat voor de Republikeinse Partij, gedeeltelijk door te beweren dat handelsovereenkomsten oneerlijk zijn en banen vernietigen en dat immigratie schadelijk is voor Amerika.  Het succes van Trump bij het behalen van de nominatie naast de Brexit en andere nationalistische bewegingen doen sommigen geloven dat de piekglobalisering is bereikt en dat de trend van vrijere handel snel zal omkeren.

Internationale handel is een populair onderwerp onder politici naarmate meer bedrijven actief zijn op een mondiale arbeidsmarkt. Vanuit het oogpunt van een belegger moet een bedrijf zoeken naar de meest kosteneffectieve manieren om goederen of diensten te leveren. Dit vereist steeds vaker dat de productie en diensten – en de daarmee samenhangende banen – worden verplaatst naar regio’s waar arbeid goedkoop is. Vanuit het standpunt van een politicus, als banen uit een district worden verplaatst, of het nu naar de volgende staat of naar een ander land is, zal er wrok onder de bewoners ontstaan. Wanneer de wereldwijde economische groei sterk is, zijn regionale banen vaak stabiel omdat kansen worden gecreëerd, zelfs als anderen de grenzen overschrijden. De verplaatsing van fysieke goederen kan vertragen, zo niet afnemen, omdat nieuwe technologieën en de wereldwijde toeleveringsketen “productie-op-het-punt-van-consumptie” mogelijk maken voor producten zoals energie, voedsel en producten. Het verkeer van mensen, informatie en gegevens over de hele wereld neemt echter toe en zal naar verwachting in de nabije toekomst niet vertragen.