Persoonlijk eigendom
Wat is persoonlijk eigendom?
Persoonlijk eigendom is een categorie van eigendommen die elk ander activum dan onroerend goed kan omvatten. De onderscheidende factor tussen persoonlijk bezit en onroerend goed, of onroerend goed, is dat persoonlijk bezit roerend is; dat wil zeggen, het is niet permanent bevestigd aan een bepaalde locatie. Het wordt over het algemeen niet belast zoals vast onroerend goed.
Inzicht in persoonlijke eigendommen
Persoonlijke eigendommen worden ook wel roerende goederen, roerende goederen en roerende goederen genoemd. Omdat het als een actief wordt gezien, kan een kredietverstrekker er rekening mee houden wanneer iemand een hypotheek of een andere lening aanvraagt.
Persoonlijke eigendommen kunnen worden verzekerd voor de huidige, mogelijk afgeschreven waarde of voor wat het zou kosten om te vervangen door een soortgelijk nieuw item.
Sommige soorten eigendommen, zoals huishoudelijke apparaten, kleding en auto’s, worden in de loop van de tijd in waarde gedaald. Andere soorten, zoals kunstwerken en antiek, zullen soms in waarde stijgen. Bij het beoordelen van de kredietwaardigheid van een potentiële kredietnemer kunnen kredietverstrekkers kijken naar de totale huidige waarde van hun persoonlijke eigendommen die aan hun onroerend goed zijn toegevoegd.
Belangrijkste leerpunten
- Leningen kunnen worden gedekt door persoonlijk eigendom (kunst of auto) of onroerend goed (huis).
- Persoonlijke eigendommen spelen een rol bij het verzekeren van een woning.
- Een bekend voorbeeld is een autolening, waarbij de auto zelf als onderpand dient.
Wat is onroerend goed versus persoonlijk eigendom? Onroerende goederen, zoals land of de meeste soorten gebouwen, zijn niet verplaatsbaar. Voorbeelden van tastbare persoonlijke eigendommen zijn voertuigen, meubels, boten en verzamelobjecten. Persoonlijke eigendommen kunnen immaterieel zijn, zoals in het geval van aandelen en obligaties.
Net zoals sommige leningen – hypotheken bijvoorbeeld – worden gedekt door onroerend goed, zoals een huis, zijn sommige leningen gedekt door persoonlijke eigendommen.
Voorbeeld van persoonlijke eigendommen en verzekeringen
Persoonlijke eigendommen spelen ook een rol wanneer mensen hun huis verzekeren. De verzekeringspolis van een huiseigenaar dekt doorgaans niet alleen de fysieke woning, maar ook de persoonlijke eigendommen van de eigenaar, vaak de ‘inhoud’ van het huis genoemd.
De meeste huiseigenarenpolissen baseren de waarde van de persoonlijke eigendommen van de verzekeringnemer op een percentage van de woningwaarde, doorgaans 50% tot 70%. Als een huis bijvoorbeeld $ 200.000 zou kosten om te herbouwen als het platgebrand zou zijn, zou de polis 70% van dat bedrag, of $ 140.000, kunnen gebruiken als de dekkingslimiet voor het persoonlijke eigendom van de eigenaar.
Polishouders van huiseigenaren kunnen doorgaans kiezen tussen twee opties om hun persoonlijke eigendommen te dekken: vervangingswaarde of werkelijke contante waarde. Als de polis voorziet in vervangingswaarde, is de verzekeraar verplicht om een vernietigd artikel te vervangen door een soortgelijk nieuw artikel. Bij werkelijke contante waarde wordt van de verzekeraar verwacht dat hij alleen betaalt wat het item waard was, rekening houdend met de afschrijving.
Dus als bijvoorbeeld een koelkast werd verwoest door een huisbrand, zou een huiseigenaar met een 10 jaar oude koelkast en vervangingsdekking genoeg geld moeten krijgen om een nieuwe koelkast te kopen, terwijl een huiseigenaar met daadwerkelijke kostendekking zou ontvangen, ongeacht de verzekering. Het bedrijf heeft bepaald dat een gebruikte koelkast van 10 jaar oud de moeite waard is.
Speciale overwegingen
In het geval dat hun persoonlijke eigendommen worden vernietigd, moeten polishouders een claim indienen bij hun verzekeringsmaatschappij, waarin ze beschrijven wat ze hebben verloren. Om die reden doen huiseigenaren er goed aan om hun persoonlijke eigendommen te inventariseren, idealiter met foto’s en bonnetjes, en deze veilig buiten het terrein op te slaan, voor het geval het ooit nodig is.
Het beleid van huiseigenaren beperkt ook de dekking voor bepaalde soorten persoonlijke eigendommen, zoals sieraden en computers. Een polis kan bijvoorbeeld de dekking van sieraden beperken tot $ 1.500. Polishouders van wie het sieraad meer waard is, kunnen extra betalen om de limieten in hun polis te verhogen of een aanvullende verzekering kopen, vaak een floater genoemd, om de volledige waarde te dekken.