Risico
Wat is risico?
Risico wordt in financiële termen gedefinieerd als de kans dat de werkelijke winsten van een uitkomst of investering verschillen van een verwacht resultaat of rendement. Risico omvat de mogelijkheid om een oorspronkelijke investering geheel of gedeeltelijk te verliezen.
Het risico wordt meetbaar beoordeeld door rekening te houden met historisch gedrag en resultaten. In de financiële wereld is standaarddeviatie een veel voorkomende maatstaf die verband houdt met risico. Standaarddeviatie geeft een maatstaf voor de volatiliteit van activaprijzen in vergelijking met hun historische gemiddelden in een bepaald tijdsbestek.
Over het algemeen is het mogelijk en verstandig om investeringsrisico’s te beheren door de basisprincipes van risico te begrijpen en te begrijpen hoe het wordt gemeten. Het leren van de risico’s die van toepassing kunnen zijn op verschillende scenario’s en enkele manieren om ze holistisch te beheren, zal alle soorten investeerders en bedrijfsmanagers helpen onnodige en kostbare verliezen te vermijden.
De basisprincipes van risico
Iedereen wordt elke dag aan een of ander risico blootgesteld – of het nu gaat om autorijden, over straat lopen, investeren, kapitaalplanning of iets anders. De persoonlijkheid, levensstijl en leeftijd van een belegger zijn enkele van de belangrijkste factoren waarmee rekening moet worden gehouden bij individueel beleggingsbeheer en risicodoeleinden. Elke belegger heeft een uniek risicoprofiel dat zijn bereidheid en vermogen om risico’s te weerstaan, bepaalt. Over het algemeen verwachten beleggers, naarmate de beleggingsrisico’s toenemen, een hoger rendement om het nemen van die risico’s te compenseren.
Een fundamenteel idee in de financiële wereld is de relatie tussen risico en rendement. Hoe groter het risico dat een belegger wil nemen, hoe groter het potentiële rendement. Risico’s kunnen zich op verschillende manieren voordoen en beleggers moeten worden gecompenseerd voor het nemen van extra risico. Een Amerikaanse staatsobligatie wordt bijvoorbeeld als een van de veiligste beleggingen beschouwd en biedt in vergelijking met een bedrijfsobligatie een lager rendement. Het is veel waarschijnlijker dat een bedrijf failliet gaat dan de Amerikaanse overheid. Omdat het wanbetalingsrisico van beleggen in een bedrijfsobligatie hoger is, krijgen beleggers een hoger rendement aangeboden.
Het risico wordt meetbaar beoordeeld door rekening te houden met historisch gedrag en resultaten. In de financiële wereld is standaarddeviatie een veel voorkomende maatstaf die verband houdt met risico. Standaarddeviatie geeft een maatstaf voor de volatiliteit van een waarde in vergelijking met het historische gemiddelde. Een hoge standaarddeviatie duidt op veel waardevolatiliteit en dus op een hoog risico.
Individuen, financiële adviseurs en bedrijven kunnen allemaal risicobeheerstrategieën ontwikkelen om de risico ’s die verband houden met hun investeringen en bedrijfsactiviteiten te helpen beheersen. Academisch gezien zijn er verschillende theorieën, metrieken en strategieën die zijn geïdentificeerd om risico’s te meten, analyseren en beheren. Enkele hiervan zijn: standaarddeviatie, bèta, Value at Risk (VaR) en het Capital Asset Pricing Model (CAPM). Door risico’s te meten en te kwantificeren, kunnen beleggers, handelaren en bedrijfsmanagers vaak bepaalde risico’s afdekken door verschillende strategieën te gebruiken, waaronder diversificatie en derivatenposities.
Belangrijkste leerpunten
- Risico neemt vele vormen aan, maar wordt in grote lijnen gecategoriseerd als de kans dat de werkelijke winst van een uitkomst of investering zal verschillen van de verwachte uitkomst of opbrengst.
- Risico omvat de mogelijkheid om een investering geheel of gedeeltelijk te verliezen.
- Er zijn verschillende soorten risico’s en verschillende manieren om risico’s te kwantificeren voor analytische beoordelingen.
- Risico’s kunnen worden verminderd door diversificatie- en afdekkingsstrategieën.
Risicoloze effecten
Hoewel het waar is dat geen enkele belegging volledig vrij is van alle mogelijke risico’s, hebben bepaalde effecten zo weinig praktisch risico dat ze als risicovrij of risicoloos worden beschouwd.
Risicoloze effecten vormen vaak een basislijn voor het analyseren en meten van risico’s. Dit soort beleggingen biedt een verwacht rendement met zeer weinig of geen risico. Vaak zullen alle soorten beleggers naar deze effecten kijken voor het behoud van noodsparen of voor het aanhouden van activa die onmiddellijk toegankelijk moeten zijn.
Voorbeelden van risicovrije beleggingen en effecten zijn onder meer depositocertificaten (CD’s), geldmarktrekeningen van de overheid en Amerikaanse schatkistcertificaten. Het 30-dagen Amerikaanse schatkistpapier wordt over het algemeen gezien als de risicovrije basisgarantie voor financiële modellen. Het wordt gesteund door het volledige vertrouwen en de kredietwaardigheid van de Amerikaanse overheid en heeft, gezien de relatief korte vervaldatum, een minimale renterisico.4
Risico’s en tijdshorizons
Tijdshorizon en liquiditeit van beleggingen zijn vaak een sleutelfactor die van invloed is op risicobeoordeling en risicobeheer. Als een belegger middelen nodig heeft om onmiddellijk toegankelijk te zijn, is de kans kleiner dat hij zal beleggen in beleggingen met een hoog risico of beleggingen die niet onmiddellijk kunnen worden geliquideerd en zal hij zijn geld eerder in risicovrije effecten plaatsen.
De tijdshorizon zal ook een belangrijke factor zijn voor individuele beleggingsportefeuilles. Jongere beleggers met een langere tijdshorizon voor hun pensionering zijn mogelijk bereid om te beleggen in beleggingen met een hoger risico en een hoger potentieel rendement. Oudere beleggers zouden een andere risicotolerantie hebben, aangezien ze middelen nodig hebben om gemakkelijker beschikbaar te zijn.
Morningstar-risicoclassificaties
Morningstar is een van de belangrijkste objectieve agentschappen die risicoclassificaties aan onderlinge fondsen en op de beurs verhandelde fondsen (ETF) vastlegt. Een belegger kan het risicoprofiel van een portefeuille afstemmen op zijn eigen risicobereidheid.
Soorten financiële risico’s
Elke spaar- en investeringsactie brengt verschillende risico’s en opbrengsten met zich mee. In het algemeen classificeert de financiële theorie beleggingsrisico’s die de activawaarden beïnvloeden in twee categorieën: systematisch risico en niet- systematisch risico. Over het algemeen worden beleggers blootgesteld aan zowel systematische als niet-systematische risico’s.
Systematische risico’s, ook wel marktrisico’s genoemd, zijn risico’s die een algehele economische markt of een groot percentage van de totale markt kunnen beïnvloeden. Marktrisico is het risico om investeringen te verliezen als gevolg van factoren, zoals politiek risico en macro-economisch risico, die de prestaties van de algemene markt beïnvloeden. Het marktrisico kan niet gemakkelijk worden beperkt door portefeuillediversificatie. Andere veel voorkomende soorten systematisch risico zijn onder meer renterisico, inflatierisico, valutarisico, liquiditeitsrisico, landenrisico en sociaal-politiek risico.
Niet-systematisch risico, ook wel bekend als specifiek risico of idiosyncratisch risico, is een risicocategorie die alleen een branche of een bepaald bedrijf treft. Niet-systematisch risico is het risico een investering te verliezen als gevolg van bedrijfs- of branchespecifieke gevaren. Voorbeelden zijn onder meer een wijziging in het management, een productterugroepactie, een wijziging in de regelgeving die de verkoop van het bedrijf zou kunnen terugdringen, en een nieuwe concurrent op de markt met het potentieel om marktaandeel van een bedrijf weg te nemen. Beleggers gebruiken vaak diversificatie om onsystematisch risico te beheersen door in verschillende activa te beleggen.
Naast de brede systematische en niet-systematische risico’s zijn er verschillende specifieke soorten risico’s, waaronder:
Bedrijfsrisico
Bedrijfsrisico verwijst naar de fundamentele levensvatbaarheid van een bedrijf – de vraag of een bedrijf in staat zal zijn voldoende omzet te maken en voldoende inkomsten te genereren om zijn operationele kosten te dekken en winst te maken. Terwijl financieel risico betrekking heeft op de kosten van financiering, heeft bedrijfsrisico betrekking op alle andere uitgaven die een bedrijf moet dekken om operationeel en functionerend te blijven. Deze kosten omvatten salarissen, productiekosten, huur van faciliteiten, kantoorkosten en administratieve kosten. Het niveau van het bedrijfsrisico van een bedrijf wordt beïnvloed door factoren zoals de kosten van goederen, winstmarges, concurrentie en de algemene vraag naar de producten of diensten die het verkoopt.
Krediet- of wanbetalingsrisico
Kredietrisico is het risico dat een lener de contractuele rente of hoofdsom van zijn schuldverplichtingen niet kan betalen. Dit soort risico is vooral zorgwekkend voor beleggers die obligaties in hun portefeuilles houden. Staatsobligaties, vooral die uitgegeven door de federale overheid, hebben het minste risico op wanbetaling en, als zodanig, het laagste rendement. Bedrijfsobligaties daarentegen hebben doorgaans het hoogste risico op wanbetaling, maar ook hogere rentetarieven. Obligaties met een lagere kans op wanbetaling worden als investment grade beschouwd , terwijl obligaties met een hogere kans als hoogrentende obligaties of junk-obligaties worden beschouwd. Beleggers kunnen een beroep doen op ratingbureaus op obligaties – zoals Standard and Poor’s, Fitch en Moody’s – om te bepalen welke obligaties van beleggingskwaliteit zijn en welke junk zijn.
Landenrisico
Landenrisico verwijst naar het risico dat een land zijn financiële verplichtingen niet kan nakomen. Wanneer een land in gebreke blijft aan zijn verplichtingen, kan het de prestaties van alle andere financiële instrumenten in dat land schaden – evenals andere landen zij betrekkingen onderhoudt met. Het landenrisico is van toepassing op aandelen, obligaties, onderlinge fondsen, opties en futures die binnen een bepaald land worden uitgegeven. Dit type risico wordt het vaakst gezien in opkomende markten of landen met een ernstig tekort.
Wisselkoersrisico
Wanneer u in het buitenland belegt, is het belangrijk om rekening te houden met het feit dat valutakoersen ook de prijs van het actief kunnen veranderen. Valutarisico (of wisselkoersrisico) is van toepassing op alle financiële instrumenten die in een andere valuta zijn uitgedrukt dan uw nationale valuta. Als u bijvoorbeeld in de VS woont en belegt in Canadese aandelen in Canadese dollars, kunt u zelfs als de waarde van het aandeel stijgt, geld verliezen als de Canadese dollar in waarde daalt ten opzichte van de Amerikaanse dollar.
Renterisico
Renterisico is het risico dat de waarde van een belegging verandert als gevolg van een verandering in het absolute niveau van de rentetarieven, de spread tussen twee rentetarieven, in de vorm van de rentecurve of in een andere renterelatie. Dit type risico beïnvloedt de waarde van obligaties directer dan aandelen en vormt een aanzienlijk risico voor alle obligatiehouders. Naarmate de rentetarieven stijgen, dalen de obligatiekoersen op de secundaire markt – en vice versa.
Politiek risico
Politiek risico is het risico dat het rendement van een investering kan lijden als gevolg van politieke instabiliteit of veranderingen in een land. Dit soort risico’s kan het gevolg zijn van een verandering in de regering, wetgevende organen, andere buitenlandse beleidsmakers of militaire controle. Ook bekend als geopolitiek risico, wordt het risico meer een factor naarmate de tijdshorizon van een investering langer wordt.
Tegenpartijrisico
Tegenpartijrisico is de waarschijnlijkheid of waarschijnlijkheid dat een van de bij een transactie betrokken personen zijn contractuele verplichting niet nakomt. Tegenpartijrisico kan bestaan bij krediet, beleggings- en handelstransacties, vooral bij transacties die zich voordoen op over-the-counter (OTC) -markten. Financiële beleggingsproducten zoals aandelen, opties, obligaties en derivaten brengen tegenpartijrisico met zich mee.
Liquiditeitsrisico
Het liquiditeitsrisico houdt verband met het vermogen van een belegger om zijn belegging tegen contanten af te handelen. Doorgaans hebben beleggers een premie nodig voor illiquide activa, wat hen compenseert voor het in de loop van de tijd aanhouden van effecten die niet gemakkelijk kunnen worden geliquideerd.
Risico versus beloning
De afweging tussen risico en rendement is de balans tussen het verlangen naar een zo laag mogelijk risico en een zo hoog mogelijk rendement. Over het algemeen worden lage risiconiveaus geassocieerd met lage potentiële opbrengsten en hoge risiconiveaus worden geassocieerd met hoge potentiële opbrengsten. Elke belegger moet beslissen hoeveel risico hij wil en kan nemen voor een gewenst rendement. Dit is gebaseerd op factoren zoals leeftijd, inkomen, beleggingsdoelen, liquiditeitsbehoeften, tijdshorizon en persoonlijkheid.
De volgende grafiek toont een visuele weergave van de afweging tussen risico en rendement voor beleggen, waarbij een hogere standaarddeviatie een hoger niveau of risico betekent – evenals een hoger potentieel rendement.
Houd er rekening mee dat een hoger risico niet automatisch gelijk staat aan een hoger rendement. De afweging tussen risico en rendement geeft alleen aan dat beleggingen met een hoger risico een hoger rendement kunnen opleveren – maar er zijn geen garanties. Aan de lagere risicokant van het spectrum bevindt zich het risicovrije rendement – het theoretische rendement van een investering zonder risico. Het vertegenwoordigt de rente die u zou verwachten van een absoluut risicovrije belegging gedurende een bepaalde periode. In theorie is het risicovrije rendement het minimumrendement dat u zou verwachten voor een investering, omdat u geen extra risico zou accepteren, tenzij het potentiële rendement groter is dan het risicovrije percentage.
Risico’s en diversificatie
De meest elementaire – en effectieve – strategie om risico’s te minimaliseren is diversificatie. Diversificatie is sterk gebaseerd op de concepten correlatie en risico. Een goed gediversifieerde portefeuille zal bestaan uit verschillende soorten effecten uit verschillende bedrijfstakken met een verschillende mate van risico en correlatie met elkaars opbrengsten.
Hoewel de meeste beleggingsprofessionals het erover eens zijn dat diversificatie geen garantie biedt tegen verlies, is het het belangrijkste onderdeel om een belegger te helpen financiële langetermijndoelstellingen te bereiken, terwijl het risico wordt geminimaliseerd.
Er zijn verschillende manieren om te plannen en te zorgen voor voldoende diversificatie, waaronder:
- Verspreid uw portefeuille over veel verschillende investeringsvehikels – waaronder contanten, aandelen, obligaties, onderlinge fondsen, ETF’s en andere fondsen. Zoek naar activa waarvan het rendement historisch niet in dezelfde richting en in dezelfde mate is bewogen. Op die manier, als een deel van uw portefeuille afneemt, kan de rest nog steeds groeien.
- Blijf gediversifieerd binnen elk type investering. Neem effecten op die verschillen per sector, bedrijfstak, regio en marktkapitalisatie. Het is ook een goed idee om ook stijlen te combineren, zoals groei, inkomen en waarde. Hetzelfde geldt voor obligaties: houd rekening met verschillende looptijden en kredietwaardigheid.
- Neem effecten op die in risico variëren. U bent niet beperkt tot het kiezen van alleen blue-chipaandelen. In feite is het tegendeel waar. Door verschillende investeringen met verschillende rendementen te kiezen, zorgt u ervoor dat grote winsten de verliezen in andere gebieden compenseren.
Houd er rekening mee dat portefeuillediversificatie geen eenmalige taak is. Beleggers en bedrijven voeren regelmatig “controles” uit of balanceren om ervoor te zorgen dat hun portefeuilles een risiconiveau hebben dat in overeenstemming is met hun financiële strategie en doelstellingen.
Het komt neer op
We worden elke dag met risico’s geconfronteerd – of we nu naar het werk rijden, op een golf van 18 meter surfen, investeren of een bedrijf runnen. In de financiële wereld verwijst risico naar de kans dat het werkelijke rendement van een investering verschilt van wat wordt verwacht – de mogelijkheid dat een investering niet zo goed presteert als u zou willen, of dat u uiteindelijk geld verliest.
De meest effectieve manier om het beleggingsrisico te beheren, is door middel van regelmatige risicobeoordeling en diversificatie. Hoewel diversificatie geen winst of garantie biedt tegen verliezen, biedt het wel de mogelijkheid om het rendement te verbeteren op basis van uw doelen en het beoogde risiconiveau. Het vinden van de juiste balans tussen risico en rendement helpt investeerders en bedrijfsmanagers hun financiële doelen te bereiken door middel van investeringen waar ze zich het prettigst bij voelen.