Robert F. Engle III
Wie is Robert F. Engle III?
Robert F. Engle III is econometrist en hoogleraar economie aan de New York University. Engle won in 2003 de Nobelprijs voor economie, samen met Clive WJ Granger, voor hun analyse van tijdreeksgegevens met in de tijd variërende vluchtigheid.
In de tijd variërende volatiliteit is de fluctuatie in de tijd van de waarde van financiële instrumenten, en Engle’s ontdekkingen van de variaties in de volatiliteitsniveaus van deze instrumenten zijn cruciale instrumenten geworden voor onderzoekers en financiële analisten. Het door hem ontwikkelde model heet autoregressieve conditionele heteroskedasticiteit (ARCH).
Belangrijkste leerpunten
- Robert Engle is een econometrist en hoogleraar economie aan de New York University, die de Nobelprijs voor economie 2003 ontving.
- Engle is vooral bekend vanwege zijn ontwikkeling van autoregressieve conditionele heteroskedasticiteit (ARCH) -modellering en -testen.
- Zijn werk op het gebied van ARCH, co-integratieanalyse en andere econometrische technieken uit de tijdreeksen hielpen bij het vinden van het gebied van financiële econometrie, dat de basis vormt van veel moderne kwantitatieve financiële praktijken.
Inzicht in Robert F. Engle III
Robert F. Engle III werd in 1942 in New York geboren en behaalde zijn Ph. D. in economie van Cornell University. Hij heeft lesgegeven aan het Massachusetts Institute of Technology, de University of California in San Diego en de New York University.
Oorspronkelijk was Dr. Engle’s academische bezigheid natuurkunde (naast zijn doctoraat in de economie behaalde hij ook een masterdiploma in natuurkunde aan Cornell), maar zijn liefde voor economie leidde hem tot een carrière van onderzoek en lesgeven in het veld. Hij crediteert Ta Chung Liu, zijn voormalige adviseur bij Cornell, omdat hij hem in de econometrie heeft gegrondvest en een intellectuele interesse heeft gewekt in het analyseren van relaties tussen verschillende tijdschalen voor economische modellen.
Een leuk feit over de man: Engle begon met schaatsen als een hobby in het koude noorden van de staat New York en ontwikkelde deze passie tot hoge vaardigheidsniveaus door deel te nemen aan talloze nationale schaatscompetities voor volwassenen. Hij en zijn partners werden tweede in ijsdansen in 1996 en 1999.
Grote bijdragen
Engle is vooral bekend om zijn ontwikkeling van ARCH, waarvoor hij de Nobelprijs ontving. Hij heeft ook veel werk verricht op het gebied van econometrische modellering voor stedelijke economie. Samen met Clive Granger hielp hij bij het ontwikkelen van een econometrische tijdreeksmodellering van en tests voor co-integratie tussen reeksen. Later breidde hij deze econometrische technieken uit om te helpen bij het oprichten van het vakgebied financiële econometrie.
Stedelijke economie
Engle’s vroege werk was in stedelijke economie aan het MIT, waar hij deel uitmaakte van een team dat een uitgebreid econometrisch model van de economie in de regio Boston ontwikkelde. Hij publiceerde verschillende artikelen over het toepassen van econometrische modellen op stedelijke economie om stadsplanning en herontwikkeling te ondersteunen met objectieve statistische hulpmiddelen, wat in die tijd een nieuwe benadering was.
BOOG
Engle ontwikkelde ARCH om in de tijd variërende volatiliteit in inflatie, prijzen en lonen te modelleren om een theorie van Milton Friedman te testen, namelijk dat economische cycli kunnen worden verklaard op basis van veranderingen in de tijd in de onzekerheid van mensen over inflatie. Bij ARCH-modellering wordt de variantie van de foutterm gemodelleerd als een functie van zijn eigen waarden uit het verleden; als tests van dit model een significant verband aantonen tussen de variantie en de waarden uit het verleden, dan geeft dit aan dat de gegevens in kwestie enkele perioden van verhoogde vluchtigheid en andere perioden van relatieve rust vertonen.
Het Nobelcomité kende de prijs toe aan Dr. Engle en verklaarde dat “zijn methode (ARCH) in het bijzonder marktontwikkelingen zou kunnen verduidelijken waar turbulente periodes, met grote schommelingen, gevolgd worden door rustigere periodes, met bescheiden schommelingen.”
Co-integratie
Terwijl hij bij UCSD was met collega Clive Granger, hielp Engle bij het ontwikkelen van modelleertechnieken en tests voor co-integratie. Bij co-integratie vertonen twee of meer tijdreeksen een relatie in de tijd die enigszins lijkt op de correlatie tussen dwarsdoorsnedevariabelen. Co-integratieanalyse is een hulpmiddel dat kan worden gebruikt om onderscheid te maken tussen variabelen die een onechte correlatie hebben en variabelen die een plausibel causaal verband hebben.
Financiële econometrie
Engle en anderen zouden deze econometrische technieken uit de tijdreeksen, samen met andere, uitbreiden om te helpen bij het vinden van een nieuwe benadering van financiële prognoses, planning en risicobeheer, die bekend werd als financiële econometrie en kwantitatieve financiën. Hij was samen met Eric Ghysels medeoprichter van de Society for Financial Econometrics.
Tools zoals het model voor de prijsstelling van kapitaalgoederen, het value at risk-model en de moderne portefeuilletheorie vallen allemaal onder dit algemene gebied. Veel van de moderne kwantitatieve financiering dankt zijn oorsprong aan de instrumenten die Engle en andere financiële econometristen hebben ontwikkeld.