Over het Sectie 125-plan (cafetariaplan)

In de Verenigde Staten hebben tal van werknemers verschillende soorten personeelsbeloningen opgezet en gebruikt die zijn toegestaan ​​door de Internal Revenue Service (IRS). Een van deze plannen, het zogenaamde Sectie 125 cafetariaplan, bestaat sinds 1978 en biedt een aantal interessante voordelen. 

Wat is een Sectie 125 cafetariaplan?

Een Sectie 125-plan maakt deel uit van de IRS-code waarmee werknemers belastbare voordelen, zoals een contant salaris, kunnen ontvangen en omzetten in niet-belastbare voordelen. Deze voordelen kunnen worden afgetrokken van het salaris van een werknemer voordat belastingen worden betaald. Cafetariaplannen zijn vooral goed voor deelnemers die regelmatige uitgaven hebben in verband met medische problemen en kinderopvang.

Werknemers die zijn ingeschreven voor een Sectie 125-plan kunnen vóór belastingen verzekeringspremies en andere fondsen opzij zetten, die vervolgens kunnen worden gebruikt voor bepaalde gekwalificeerde medische en kinderopvangkosten. Deelnemende werknemers kunnen van 28% tot 48% besparen op gecombineerde federale, staats- en lokale belastingen op een verscheidenheid aan items die ze doorgaans al kopen met contant geld na belastingen. Werkgevers kunnen 7,65% extra besparen op hun deel van de loonbelasting. 

Wie kan een Section 125-plan openen?

Sectie 125 cafetariaplannen moeten door een werkgever worden opgesteld. Zodra een plan is gemaakt, zijn de voordelen beschikbaar voor werknemers, hun echtgenoten en personen ten laste. Afhankelijk van de omstandigheden en details van het plan, kunnen Sectie 125-voordelen ook gelden voor voormalige werknemers, maar het plan kan niet primair voor hen bestaan.

Voordelen voor werkgever en werknemer

Aan de kant van de werkgever bieden Section 125-plannen veel belastingbesparende voordelen. Voor elke deelnemer aan het plan Federal Insurance Contributions Act (VAIS) -belasting, de Federal Un Employment Tax Act (FUTA) -belasting, de State Unemployment Tax Act (SUTA) -belasting en de premies voor werknemersverzekeringsverzekeringen. Gecombineerd met de andere belastingbesparingen, financiert het Section 125-plan meestal zichzelf, omdat de kosten om het plan te openen laag zijn.

Als bijkomend voordeel ontvangen werknemers een effectieve loonsverhoging zonder extra kosten voor de werkgever. Aangezien meer deelnemers aan het plan gelijk staan ​​aan meer belastingbesparingen voor de werkgever, wordt vaak gesuggereerd dat de werkgever bijdraagt ​​aan het plan van elke werknemer om een ​​grotere deelname te bevorderen van degenen die nog niet in het Sectie 125-plan zijn opgenomen.

Wat de werknemers betreft, is het primaire voordeel ook fiscaal gerelateerd. Doorgaans kan een deelnemer verwachten 20% tot 40% te besparen op de totale belastingen voor alle dollars die in het plan zijn gestoken.  Het bedrag dat de werknemer besluit in het plan te stoppen, moet elk jaar worden gekozen. Het “verkiezingsbedrag” wordt automatisch afgetrokken van het salaris van de werknemer voor elke salarisperiode.

Als een werknemer er bijvoorbeeld voor kiest om $ 600 per jaar in mindering te brengen op zijn of haar salaris en in het plan te laten opnemen en het bedrijf heeft 24 betalingsperioden, dan wordt $ 25 per betalingsperiode automatisch belastingvrij in mindering gebracht. Het geld wordt naar de externe beheerder van het plan gestuurd om te worden vastgehouden. Het kan vervolgens worden uitgekeerd voor vergoeding op verzoek voor gekwalificeerde uitgaven.

Welke kosten kan een Section 125-plan dekken?

Een breed scala aan medische kosten en kosten voor kinderopvang komt in aanmerking voor vergoeding op grond van een cafetariaplan van sectie 125. Wat medische artikelen en behandelingen betreft, zijn er tientallen in aanmerking komende uitgaven die kunnen worden vergoed.

De volgende zijn in aanmerking komende uitgaven: acupunctuur, behandeling tegen alcoholisme, ambulancediensten, anticonceptie, chiropractie, tandarts- en dokterskosten, oogonderzoeken, vruchtbaarheidsbehandeling, gehoorapparaten, langdurige zorg, verpleeghuizen, operaties, geneesmiddelen op recept, psychiatrische diensten, sterilisatie, pruiken en rolstoelen.  Maar dit is geen allesomvattende lijst.

Er is ook een grote verscheidenheid aan in aanmerking komende vrij verkrijgbare artikelen. Allergiemedicijnen, verkoudheidsmedicijnen, contactlensvloeistoffen, EHBO-koffers, pijnstillers, zwangerschapstesten, slaapmiddelen en keeltabletten behoren tot de tientallen in aanmerking komende artikelen. Veel producten voor twee doeleinden komen in aanmerking, zoals voedingssupplementen, orthopedische schoenen, prenatale vitamines en zonnebrandcrème.

Gebruik het of verlies het

Er is een regel die stelt dat u het resterende geld op de rekening voor het einde van het jaar moet gebruiken, anders wordt het geld verbeurd aan uw werkgever.  Hoewel dit waar kan zijn, kan het toch resulteren in een netto voordeel voor de werknemer.

Hier is een voorbeeld. Stel dat u $ 1.000 in uw Section 125-plan hebt geplaatst. Aan het einde van het jaar merk je dat je nog $ 100 op de rekening hebt staan. Als u zich in de marginale belastingschijf van 28% bevindt, heeft u al $ 280 aan belastingen bespaard, of ($ 1.000 x 28%). Als u de $ 100 verliest, heeft u nog steeds een nettovoordeel van $ 180. Hoewel dit eenvoudige voorbeeld het mogelijke scenario laat zien, is er in werkelijkheid een nieuwe overdrachtsbepaling die in 2013 werd geïmplementeerd.  Met deze voorziening kunnen deelnemers aan het plan meer dan $ 500 aan ongebruikte middelen van het ene jaar naar het andere overdragen.