25 juni 2021 0:05

Speciale Economische Zone (SEZ)

Wat is een speciale economische zone (SEZ)?

Een speciale economische zone (SEZ) is een gebied in een land dat onderhevig is aan andere economische voorschriften dan andere regio’s binnen hetzelfde land. De economische voorschriften van de SEZ zijn over het algemeen bevorderlijk voor – en het aantrekken van – directe buitenlandse investeringen (FDI). FDI verwijst naar elke investering die door een bedrijf of persoon in het ene land wordt gedaan in zakelijke belangen in een ander land.

Wanneer een land of individu zaken doet in een SEZ, zijn er doorgaans extra economische voordelen voor hen, waaronder belastingvoordelen en de mogelijkheid om lagere tarieven te betalen.

Belangrijkste leerpunten

  • Een speciale economische zone (SEZ) is een gebied in een land dat onderhevig is aan andere economische voorschriften dan andere regio’s binnen hetzelfde land.
  • De economische voorschriften van speciale economische zones (SEZ’s) zijn over het algemeen bevorderlijk voor en aantrekken van directe buitenlandse investeringen (FDI).
  • Speciale economische zones (SEZ’s) worden doorgaans gecreëerd om snelle economische groei mogelijk te maken door gebruik te maken van belastingprikkels om buitenlandse investeringen aan te trekken en technologische vooruitgang te stimuleren.
  • Hoewel veel landen speciale economische zones (SEZ’s) hebben opgezet, is China het meest succesvol geweest in het gebruik van SEZ’s om buitenlands kapitaal aan te trekken.

Inzicht in speciale economische zones (SEZ’s)

SEZ’s worden meestal gecreëerd om snelle economische groei in bepaalde geografische regio’s mogelijk te maken. Deze economische groei wordt bereikt door gebruik te maken van belastingprikkels als een manier om buitenlandse dollars en technologische vooruitgang aan te trekken.

SEZ’s kunnen ook de export verhogen voor het uitvoerende land en andere landen die het tussenproducten leveren. Het risico bestaat echter dat landen misbruik maken van het systeem en het gebruiken om protectionistische barrières in stand te houden (in de vorm van belastingen en heffingen). SEZ’s kunnen ook een hoge mate van bureaucratie veroorzaken vanwege hun wettelijke vereisten. Dit kan ertoe leiden dat geld uit het systeem wordt weggesluisd, waardoor het minder efficiënt wordt.

Hoewel er voordelen zijn voor bedrijven, individuen of entiteiten die actief zijn binnen een SEZ, zijn de macro-economische en sociaaleconomische voordelen voor een land dat een SEZ-strategie gebruikt, onderwerp van discussie.

De eerste SEZ’s verschenen eind jaren vijftig ingeïndustrialiseerde landen. Ze waren bedoeld om buitenlandse investeringen van multinationale ondernemingen aan te trekken. De eerste was op Shannon Airport in Clare, Ierland.  In de jaren zeventig werden ook SEZ’s opgericht in Latijns-Amerikaanse en Oost-Aziatische landen.

China

Hoewel veel landen SEZ’s hebben opgezet, is China het meest succesvol geweest in het gebruik van SEZ’s om buitenlands kapitaal aan te trekken. De eerste vier SEZ’s in China werden in 1979 gecreëerd in de zuidoostelijke kuststreek: Shenzhen, Zhuhai en Shantou in de provincie Guangdong en Xiamen in de provincie Fujian.

China voegde Hainan Island toe aan zijn lijst van SEZ’s in 1983.  Het succes van de oorspronkelijke SEZ’s bracht de regering ertoe in 1984 14 “open kuststeden” te creëren. Deze steden genieten vergelijkbare voordelen als SEZ’s, zoals de bevoegdheid om investeringsprojecten goed te keuren, stimulansen bieden aan buitenlandse investeerders en belastingvrij apparatuur en technologie importeren.  Binnen China fungeren de SEZ’s in wezen als liberale economische omgevingen die innovatie en vooruitgang bevorderen. De Chinese overheid blijft deze gebieden toestaan ​​om buitenlandse investeerders fiscale prikkels te bieden als een manier om de infrastructuur van deze regio’s verder te ontwikkelen.

In het geval van China zijn reguliere economen het erover eens dat de SEZ’s van het land hebben bijgedragen aan de liberalisering van de voorheen traditionele staat. Zonder de SEZ’s was China misschien niet in staat geweest om hetzelfde niveau van nationale hervormingen met succes door te voeren.