25 juni 2021 0:21

Sinking Fund-methode

Wat is de Sinking Fund-methode?

De amortisatiefonds methode is een techniek voor de afschrijving van een actief tijdens het genereren van genoeg geld om het te vervangen aan het eind van zijn levensduur.

Aangezien afschrijvingskosten worden gemaakt om de dalende waarde van het actief weer te geven, wordt een overeenkomstig bedrag aan contanten geïnvesteerd. Deze fondsen staan ​​op een dalend fondsrekening en genereren rente.

Belangrijkste leerpunten

  • De zinkfondsmethode is een afschrijvingstechniek die wordt gebruikt om de vervanging van een actief aan het einde van zijn gebruiksduur te financieren. 
  • Naarmate er wordt afgeschreven, wordt een passend bedrag aan contanten geïnvesteerd, meestal in door de overheid gedekte effecten.
  • Bedrijven gebruiken vanwege de complexiteit zelden de afschrijvingsmethode voor het zinkende fonds.
  • Bedrijven kunnen de afschrijvingsmethode van het zinkende fonds gebruiken voor onroerend goed, hoewel voor onroerend goed verschillende scenario’s van toepassing kunnen zijn.

Inzicht in de Sinking Fund-methode

Bedrijven gebruiken afschrijving om een ​​actief in de loop van de tijd te kosten, niet alleen in de periode dat het is gekocht. Met andere woorden, afschrijving houdt in dat de kosten van activa worden gespreid over veel verschillende boekhoudperioden, waardoor bedrijven hiervan kunnen profiteren zonder de volledige kosten van het nettoresultaat (NI) af te trekken.

Een van de grootste uitdagingen bij afschrijving is bepalen hoeveel u moet uitgeven. Voor bedrijven die geld opzij willen zetten om een ​​vervangend actief te kopen na volledige afschrijving van het oude, kan de methode van het zinkende fonds een haalbare optie zijn.

Volgens deze methode wordt het bedrag dat elk jaar aan het fondsvervangingsfonds wordt toegevoegd, berekend door de kosten om het actief te vervangen, het aantal jaren dat het actief naar verwachting zal meegaan en het verwachte rendement op de investering te bepalen. als potentiële inkomsten uit de effecten van  samengestelde rente.

In de meeste gevallen beleggen slinkende fondsen in door de overheid gedekte effecten, zoals schatkistpapier, wissels en obligaties. Investeringen die overeenkomen met de duur van de levensduur van het actief, worden meestal gebruikt, maar kortere termijninvesteringen kunnen worden herbelegd. Het afschrijvingsschema van het vast actief bepaalt de investeringsbedragen.

De methode van het zinkende fonds wordt voornamelijk gebruikt door grootschalige industrieën, zoals nutsbedrijven, die dure, langetermijnactiva nodig hebben om te kunnen functioneren.

Bovendien kunnen bedrijven ook de afschrijvingsmethode voor het zinkende fonds gebruiken voor onroerendgoedactiva. Er kunnen verschillende scenario’s van toepassing zijn op onroerendgoedactiva, maar een van de meest voorkomende is afschrijving voor huurverlengingen. In deze situatie wordt een afschrijvingsschema gebaseerd op de leasetermijn en de verwachte rente.

Speciale overwegingen

De meeste bedrijven gebruiken zelden de methode van het zinkende fonds, maar geven er de voorkeur aan om de eenvoudigere  lineaire  of  degressieve afschrijvingstechnieken toe te passen.

De methode van het zinkende fonds wordt als complex beschouwd, vooral omdat er voor elk activum een ​​apart vervangingsfonds moet worden gebruikt. Bovendien erkennen bedrijven dat de kosten voor het vervangen van een oud activum in de loop van de tijd kunnen veranderen en zijn ze zich er ook van bewust dat het moeilijk is om voldoende contanten opzij te zetten wanneer de rentetarieven onvoorspelbaar en constant fluctueren.

Belangrijk

Wanneer de rentetarieven redelijkerwijs niet kunnen worden voorspeld, is de methode van het zinkende fonds over het algemeen ongewenst.

Naast de extra complexiteit van de zinkfondsmethode, zijn er nog andere redenen waarom deze methode niet geschikt is. Sommige bedrijven geven er bijvoorbeeld de voorkeur aan om kapitaalmiddelen te investeren in andere gebieden met een veelbelovend rendement.

Hoewel het zinkfonds voorziet in de aankoop van een nieuw actief aan het einde van de levensduur van het eerste, geven sommige bedrijven er de voorkeur aan om in plaats daarvan hun werkkapitaal voor deze aankoop te gebruiken. Ook bedrijven die hun afschrijvingskosten laag willen houden, vinden deze methode ongunstig.