25 juni 2021 0:21

Six Forces-model

Wat is het Six Forces-model?

Het zeskrachtenmodel is een strategisch bedrijfsinstrument dat bedrijven helpt het concurrentievermogen en de aantrekkelijkheid van een markt te evalueren. Het biedt een beeld of een vooruitblik door zes belangrijke bedrijfsactiviteiten en concurrentiekrachten te analyseren die elke branche vormen. Het doel van het model is om de structuur van de branche te identificeren – inclusief sterke en zwakke punten – om te helpen bij het formuleren van een bedrijfsstrategie.

Hoe het Six Forces-model werkt

De vijf krachten model werd oorspronkelijk ontwikkeld door Michael Porter van  de Harvard Business School. Het werd gebruikt als een raamwerk om de concurrentieomgeving van een bedrijf te analyseren. Als analysemiddel waren er bepaalde beperkingen in dat oorspronkelijke model. Een van die beperkingen was dat het model meer toepasbaar was op eenvoudige en statische markten dan op de complexe en dynamische markten die tegenwoordig bestaan.

Belangrijkste leerpunten

  • Het zeskrachtenmodel wordt gebruikt om de strategische positie van een bedrijf op een bepaalde markt te evalueren.
  • Het model ontstond halverwege de jaren negentig en bouwde voort op het oorspronkelijke vijfkrachtenmodel.
  • Het vijfkrachtenmodel bekijkt hoe potentiële nieuwkomers op de markt, leveranciers, klanten, vervangende producten en aanvullende producten de winstgevendheid van een bedrijf kunnen beïnvloeden.
  • De zesde kracht van het model van Porter is concurrentie: de media-industrie werd beïnvloed door hevige concurrentie als gevolg van de verspreiding van online-inhoud in de jaren negentig. 
  • Het zeskrachtenmodel kan ook worden gebruikt om de algehele aantrekkelijkheid van de markt in relatie tot winstgevendheid en concurrentie te bepalen.

Bovendien hield het vijfkrachtenmodel geen rekening met factoren en invloeden van buiten de markt of de industrie zelf. Het tempo van de veranderingen in het bedrijfsleven is toegenomen en er blijven nieuwe bedrijfsmodellen opduiken die niet dezelfde patronen volgen als bestaande, oudere bedrijven. Competitie is als onderdeel aan het model toegevoegd en de bijgewerkte versie bevat zes krachten:

  1. Wedstrijd
  2. Nieuwkomers
  3. Eindgebruikers en kopers
  4. Leveranciers
  5. Wissels
  6. Complementaire producten

Voorbeeld van het Six Forces-model

De oude media-industrie, die drukwerk, radio, televisie en films omvat, werd verstoord door de groei van internet, dat zich buiten die respectieve markten ontwikkelde. Dat externe element veranderde de dynamiek van de manier waarop mediakanalen van vele formaten zaken deden.

De toetredingsdrempels voor nieuwe mediabedrijven namen af ​​met de komst van onlineplatforms om inhoud te leveren. Het creëerde nieuwe vormen van concurrentie en de komst van nieuwkomers die niet opereerden zoals traditionele rivalen.

De leveranciersbronnen voor media veranderden ook naarmate meer onafhankelijke en individuele makers toegang kregen tot tools waarmee ze inhoud konden produceren die via onlinekanalen kon worden verspreid. De hoeveelheid beschikbare inhoud groeide exponentieel.

Tegelijkertijd kan online inhoud aan gebruikers worden geleverd zonder de traditionele publicatiekosten. Veel contentbronnen kwamen gratis beschikbaar of verminderden de kosten voor kopers en gebruikers drastisch. Dergelijke competitieve elementen, die de manier waarop inhoud werd gedistribueerd drastisch veranderde en de hele media-industrie hervormde, speelden niet gemakkelijk een rol in de analysestructuur van het oorspronkelijke model.