Is er een positieve correlatie tussen risico en rendement?
Ja, er is een positieve correlatie (een relatie tussen twee variabelen waarin beide in dezelfde richting bewegen) tussen risico en rendement – met één belangrijk voorbehoud. Er is geen garantie dat het nemen van meer risico resulteert in een hoger rendement. Het nemen van meer risico kan eerder leiden tot het verlies van een groter bedrag aan kapitaal.
Een meer correcte bewering kan zijn dat er een positieve correlatie bestaat tussen de hoeveelheid risico en het potentieel voor rendement. Over het algemeen heeft een investering met een lager risico een lager winstpotentieel. Een investering met een hoger risico heeft een hoger winstpotentieel, maar ook een potentieel voor een groter verlies.
belangrijkste leerpunten
- Er bestaat een positieve correlatie tussen risico en rendement: hoe groter het risico, hoe groter de kans op winst of verlies.
- Door gebruik te maken van het afwegingsprincipe tussen risico en beloning, worden lage niveaus van onzekerheid (risico) geassocieerd met lage rendementen en hoge niveaus van onzekerheid met hoge rendementen.
- Een belegger moet zijn individuele risicotolerantie begrijpen bij het samenstellen van een portefeuille.
Risico’s en investeringen
Het risico dat aan beleggingen is verbonden, kan worden gezien als liggend in een spectrum. Aan de lage risicozijde zijn er kortlopende staatsobligaties met een laag rendement. Het midden van het spectrum kan investeringen bevatten zoals huurwoningen of hoogrentende schulden. Aan de risicovolle kant van het spectrum bevinden zich aandelenbeleggingen, futures en commodity-contracten, inclusief opties.
Beleggingen met verschillende risiconiveaus worden vaak samen in een portefeuille geplaatst om het rendement te maximaliseren en de kans op volatiliteit en verlies te minimaliseren. Moderne portefeuilletheorie (MPT) maakt gebruik van statistische technieken om een efficiënte grens te bepalen die resulteert in het laagste risico voor een bepaald rendement. Met behulp van de concepten van deze theorie worden activa gecombineerd in een portfolio op basis van statistische metingen zoals standaarddeviatie en correlatie.
De afweging tussen risico en rendement
De correlatie tussen de gevaren die men loopt bij het beleggen en de prestaties van beleggingen staat bekend als de afweging tussen risico en rendement. De afweging tussen risico en rendement stelt dat hoe hoger het risico, hoe hoger de beloning – en vice versa. Bij gebruik van dit principe worden lage niveaus van onzekerheid (risico) geassocieerd met lage potentiële opbrengsten en hoge niveaus van onzekerheid met hoge potentiële opbrengsten. Volgens de afweging tussen risico en rendement kan geïnvesteerd geld alleen hogere winsten opleveren als de belegger een grotere kans op verliezen accepteert.
Beleggers beschouwen de afweging tussen risico en rendement als een van de essentiële componenten van besluitvorming. Ze gebruiken het ook om hun portefeuilles als geheel te beoordelen.
Risicotolerantie
Een belegger moet zijn individuele risicotolerantie begrijpen bij het samenstellen van een portefeuille met activa. De risicotolerantie varieert tussen investeerders. Factoren die van invloed zijn op risicotolerantie kunnen zijn:
- de resterende tijd tot pensionering
- de omvang van de portefeuille
- toekomstig winstpotentieel
- mogelijkheid om verloren geld te vervangen
- de aanwezigheid van andere soorten activa: eigen vermogen in een huis, een pensioenplan, een verzekeringspolis
Risico’s en rendement beheren
Er zijn talloze formules, strategieën en algoritmen die zijn gewijd aan het analyseren en proberen te kwantificeren van de relatie tussen risico en rendement.
Het veiligheidscriterium van Roy, ook wel bekend als de SFRatio, is een benadering van investeringsbeslissingen die een minimaal vereist rendement voor een bepaald risiconiveau vaststelt. De formule biedt een kans om een minimaal vereist rendement op een portefeuille te behalen; de optimale beslissing van een belegger is om de portefeuille met de hoogste SFRatio te kiezen.
Een andere populaire maatstaf is de Sharpe-ratio. Bij deze berekening wordt het rendement van een activum, fonds of portefeuille vergeleken met het rendement van een risicovrije belegging, meestal het driemaands Amerikaanse schatkistpapier. Hoe groter de Sharpe-ratio, hoe beter de risicogecorrigeerde prestatie.