Ongeschikte investering (ongeschiktheid)
Wat is een ongeschikte investering (ongeschiktheid)?
Een ongeschikte investering is wanneer een investering – zoals een aandeel of obligatie – niet beantwoordt aan de doelstellingen en middelen van een investeerder. De investering strategie kan ook ongeschikt zijn. Bijvoorbeeld, de portefeuille asset mix kan het mis hebben, of de gekochte beleggingen kunnen te agressief of te laag risico voor wat de klant nodig heeft of wil zijn.
In de meeste delen van de wereld hebben financiële professionals de plicht om maatregelen te nemen die ervoor zorgen dat een investering geschikt is voor een klant. In de Verenigde Staten worden deze regels gehandhaafd door de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA). Geschiktheid is niet hetzelfde als een fiduciaire verantwoordelijkheid.
Belangrijkste leerpunten
- Een ongeschikte investering is een investering die de doelstellingen en behoeften van een investeerder niet zo goed dient als mogelijk.
- Financiële professionals hebben de algemene plicht om investeringen aan te bieden die passen bij de behoeften van een klant.
- Zelfs degenen die niet strikt aan een fiduciaire plicht zijn gebonden, worden geacht geen ongeschikte investeringen aan te bieden.
Een ongeschikte investering begrijpen (ongeschiktheid)
Ongeschikte investeringen verschillen tussen marktdeelnemers. Geen enkele investering, behalve regelrechte oplichting, is inherent geschikt of ongeschikt. Geschiktheid hangt af van de situatie van de belegger en varieert tussen beleggers op basis van hun kenmerken en doelstellingen.
Om ervoor te zorgen dat geschikte beleggingen worden aangeboden, vereisen FINRA-regels dat beleggingsondernemingen informatie zoeken over de leeftijd van een klant, andere beleggingen, financiële situatie en behoeften, belastingstatus, beleggingsdoelstellingen en beleggingservaring;beleggingshorizon, liquiditeitsbehoeften en risicotolerantie Klanten hoeven deze informatie niet te verstrekken, dus er is enige flexibiliteit als ze dat niet doen. Door over deze informatie te beschikken, kunnen bedrijven voorkomen dat klanten ongeschikte investeringen aanbieden.
Voor een 85-jarige weduwe die van een vast inkomen leeft, kunnen speculatieve beleggingen zoals opties, futures en penny-aandelen bijvoorbeeld ongeschikt zijn omdat de weduwe een lage risicotolerantie heeft. Ze gebruikt het kapitaal op haar investeringsrekeningen, samen met de opbrengsten, om te leven. Zij, en haar beleggingsadviseur, zouden waarschijnlijk niet bereid zijn haar kapitaal aan buitensporige risico’s bloot te stellen, aangezien er op haar beleggingshorizon minimale tijd overblijft om verliezen terug te verdienen als ze zich voordoen.
Aan de andere kant kan iemand van in de twintig of dertig bereid zijn meer risico te nemen. Ze werken nog en hebben hun investeringen nog niet nodig om van te leven. Meer risico zou kunnen resulteren in hogere rendementen op de lange termijn, en de langere beleggingshorizon betekent dat ze tijd hebben om eventuele kortetermijnverliezen goed te maken. Beleggingen met een zeer laag risico zijn mogelijk niet geschikt voor deze belegger.
Leeftijd is niet de enige factor om te bepalen welke investeringen ongeschikt zijn. Inkomen, verwacht toekomstig inkomen, financiële kennis, levensstijl en persoonlijke voorkeuren zijn enkele van de andere factoren waarmee ook rekening moet worden gehouden. Sommige mensen spelen bijvoorbeeld liever op veilig, terwijl anderen risiconemers zijn.
De slaaptest is een eenvoudig concept dat daarbij helpt: als een investeerder niet kan slapen vanwege zijn investeringen, is er iets mis. Verander het risiconiveau totdat het comfortabel is. Het risico wordt vervolgens gecombineerd en gecompenseerd met de andere factoren om geschikte investeringen te vinden of om de juiste investeringsstrategie te creëren.
Fiduciaire verantwoordelijkheid
Geschiktheid en ongeschiktheid zijn niet hetzelfde als fiduciaire verantwoordelijkheid. Het zijn in wezen verschillende niveaus van cliëntenzorg, waarbij fiduciaire verantwoordelijkheid het strengere protocol is. Een op vergoedingen gebaseerde beleggingsadviseur heeft een fiduciaire verantwoordelijkheid om beleggingen en beleggingsstrategieën te vinden die geschikt zijn voor hun cliënt. Een op commissie gebaseerde makelaar, die u misschien aan de telefoon krijgt bij het callcenter van uw makelaar, heeft doorgaans geen fiduciaire verantwoordelijkheid jegens een klant, maar zij zullen wel op zoek gaan naar geschikte investeringen.