Wat is backtesting in Value at Risk (VaR)?

Wat is backtesting in Value at Risk (VaR)?

De risicowaarde is een statistische risicobeheertechniek die het risiconiveau van een beleggingsportefeuille bewaakt en kwantificeert. De risicowaarde meet het maximale verlies over een bepaalde tijdshorizon met een bepaald betrouwbaarheidsniveau. Backtesting meet de nauwkeurigheid van de risicowaardeberekeningen. Backtesting is het proces waarbij wordt bepaald hoe goed een strategie zou presteren met behulp van historische gegevens. De verliesprognose berekend op basis van de risicowaarde wordt vergeleken met de werkelijke verliezen aan het einde van de gespecificeerde tijdshorizon.

Inzicht in backtesting in Value at Risk (VaR)

Backtesting is nuttig omdat het gebruikmaakt van modellering van gegevens uit het verleden om de nauwkeurigheid en effectiviteit van een investeringsstrategie te meten. Backtesting in value at risk wordt gebruikt om de voorspelde verliezen van de berekende risicowaarde te vergelijken met de daadwerkelijke verliezen die aan het einde van de gespecificeerde tijdshorizon zijn gerealiseerd. Deze vergelijking identificeert de perioden waarin de risicowaarde wordt onderschat of waarin de verliezen op de portefeuille groter zijn dan de oorspronkelijke verwachte risicowaarde. Value-at-risk-voorspellingen kunnen opnieuw worden berekend als de backtesting-waarden niet nauwkeurig zijn, waardoor het risico op onverwachte verliezen wordt verkleind.

Potentieel maximaal verlies

Value at risk berekent met een zekere mate van zekerheid de potentiële maximale verliezen over een bepaalde tijdshorizon. De eenjarige risicowaarde van een beleggingsportefeuille is bijvoorbeeld $ 10 miljoen met een betrouwbaarheidsniveau van 95%. De risicowaarde geeft aan dat er aan het einde van het jaar een kans van 5% is op verliezen van meer dan $ 10 miljoen. Met een vertrouwen van 95% zal het slechtst verwachte portefeuilleverlies over een handelsjaar niet meer bedragen dan $ 10 miljoen.

Als de risicowaarde wordt gesimuleerd over de gegevens van de afgelopen jaren en de feitelijke portefeuilleverliezen zijn niet hoger geweest dan de verwachte waarde bij risicoverliezen, dan is de berekende risicowaarde een geschikte maatstaf. Aan de andere kant, als de werkelijke portefeuilleverliezen hoger zijn dan de berekende waarde bij risicoverliezen, is de berekening van de verwachte risicowaarde mogelijk niet nauwkeurig.

Wanneer de feitelijke portefeuilleverliezen groter zijn dan de berekende waarde bij risico geschat verlies, staat dit bekend als een inbreuk op de risicowaarde. Als het daadwerkelijke portefeuilleverlies echter slechts een paar keer hoger is dan de geschatte risicowaarde, betekent dit niet dat de geschatte risicowaarde mislukt is. De frequentie van inbreuken moet worden bepaald.

Voorbeeld van backtesting in Value at Risk

De dagelijkse risicowaarde van een beleggingsportefeuille is bijvoorbeeld $ 500.000, met een betrouwbaarheidsniveau van 95% gedurende 250 dagen. Bij een betrouwbaarheidsniveau van 95% wordt verwacht dat de werkelijke verliezen ongeveer 13 dagen van de 250 dagen $ 500.000 zullen overschrijden. Er is alleen een probleem met de schattingen van de ‘Value at Risk’ wanneer inbreuken meer dan 13 dagen op 250 dagen plaatsvinden, aangezien dit zou aangeven dat de schatting van de ‘Value at Risk’ onnauwkeurig is en opnieuw moet worden geëvalueerd.