Kasrekening versus margerekening: wat is het verschil?

Kasrekening versus margerekening: een overzicht

Beleggers op zoek naar de aankoop van effecten kunt dit doen met behulp van een brokerage account. De twee belangrijkste soorten beleggingsrekeningen zijn geldrekeningen en margerekeningen. Het belangrijkste verschil tussen deze twee soorten accounts zijn hun respectieve monetaire vereisten.

Kasrekening

Op een geldrekening moeten alle transacties worden gedaan met beschikbare contanten of longposities. Bij het kopen van effecten op een geldrekening, moet de belegger contant geld storten om de transactie af te wikkelen – of een bestaande positie op dezelfde handelsdag verkopen – zodat er contante opbrengsten beschikbaar zijn om de kooporder af te wikkelen.  Deze accounts zijn redelijk eenvoudig.

Als u de beursvennootschap toestemming geeft, kunnen aandelen op een geldrekening ook worden uitgeleend aan andere geïnteresseerde partijen, waaronder short sellers en hedgefondsen. Dit kan een bron van extra winst zijn voor een investeerder. Dit proces wordt aandelenleningen of effectenleningen genoemd.

Als u een geldrekening heeft met effecten waar veel vraag naar is voor short sellers en hedgefondsen, kunt u uw makelaar laten weten dat u bereid bent uw aandelen uit te lenen. Als er vraag is naar deze aandelen, zal uw makelaar u een prijsopgave geven over wat hij u zou willen betalen voor de mogelijkheid om deze aandelen uit te lenen.

Als u akkoord gaat, leent uw makelaar uw aandelen  tegen een hogere rente uit aan een  shortverkoper of hedgefonds. Uw makelaar kan u bijvoorbeeld 8% rente geven over de uitgeleende aandelen, terwijl u uitleent tegen 13%. Afhankelijk van de omvang van uw functie kan het een mooie extra bron van rendement zijn. Met deze methode kunt u ook uw bestaande longpositie in de beveiliging behouden en profiteren van de opwaartse beweging.

Er kan veel vraag zijn van  short sellers  en hedgefondsen om effecten te lenen, vooral op effecten die doorgaans moeilijk te lenen zijn. Bij het lenen van kapitaal of effecten moet de lener vergoedingen en rente betalen over het geleende bedrag.

Afhankelijk van de marktrente en de vraag naar de effecten, zal het exacte bedrag aan rente dat in rekening wordt gebracht voor het lenen van effecten variëren. De meest aantrekkelijke effecten om uit te lenen zijn de effecten die het moeilijkst te lenen zijn voor baissetransacties (dat wil zeggen meestal bedrijven met een kleine marktkapitalisatie of nauwelijks verhandelde aandelen). Ook aandelen die al zwaar short zijn gegaan of in prijs zijn gedaald, kunnen aantrekkelijk zijn om uit te lenen.

Dit type service wordt niet automatisch door alle makelaars geleverd, en zelfs degenen die deze service verlenen, kunnen ook een minimumaantal aandelen of dollarbedrag nodig hebben.

Margerekening

Met een margerekening kan een belegger lenen tegen de waarde van de activa op de rekening om nieuwe posities te kopen of short te verkopen.  Beleggers kunnen marge gebruiken om hun posities te versterken en te profiteren van zowel bullish als bearish bewegingen in de markt. Marge kan ook worden gebruikt om contant geld op te nemen tegen de waarde van de rekening in de vorm van een kortlopende lening.

Voor beleggers die hun posities willen benutten, kan een margerekening erg handig en kosteneffectief zijn. Wanneer een margesaldo (debet) wordt gecreëerd, is het openstaande saldo onderhevig aan een dagelijkse rentevoet die door het bedrijf in rekening wordt gebracht. Deze tarieven zijn gebaseerd op de huidige prime rate plus een extra bedrag dat in rekening wordt gebracht door de kredietverstrekker. Dit tarief kan behoorlijk hoog zijn.

Een belegger met een margerekening kan bijvoorbeeld een shortpositie in XYZ-aandelen innemen als hij denkt dat de prijs waarschijnlijk zal dalen. Als de prijs inderdaad daalt, kunnen ze hun shortpositie op dat moment afdekken door een longpositie in XYZ-aandelen in te nemen. Zo verdienen ze winst op het verschil tussen het bedrag dat ze bij de eerste shorttransactie hebben ontvangen en het bedrag dat ze hebben betaald om de aandelen tegen de lagere prijs te kopen (na aftrek van hun rentelasten voor de marge over die periode).

In een geldrekening moet dezelfde belegger in dit scenario andere strategieën vinden om zijn rekening af te dekken of inkomsten te genereren (aangezien hij alleen contante deposito’s moet gebruiken voor longposities). Ze kunnen bijvoorbeeld een stoporder invoeren om XYZ-aandelen te verkopen als deze onder een bepaalde prijs daalt, waardoor hun neerwaartse risico wordt beperkt.

Margerekeningen moeten te allen tijde een bepaalde marge-ratio behouden. Als de rekeningwaarde onder deze limiet komt, krijgt de klant een margestorting. Een margin call is een eis om meer contanten of effecten te storten om de rekeningwaarde weer binnen de limieten te brengen.  De klant kan nieuw geld op zijn rekening storten of een deel van zijn tegoeden verkopen om het geld op te halen.