25 juni 2021 5:04

Wanneer worden kosten en opbrengsten meegeteld in de boekhouding op transactiebasis?

Volgens de boekhoudkundige basis worden opbrengsten en kosten geboekt zodra transacties plaatsvinden. Dit proces druist in tegen de kasbasis van de boekhouding, waarbij transacties alleen worden gerapporteerd wanneer het geld daadwerkelijk van eigenaar verandert. Over het algemeen wordt de boekhoudmethode op transactiebasis beschouwd als de beste benadering voor bedrijven die op zoek zijn naar nauwkeurigere maatstaven van winstgevendheid op hun resultatenrekening. Om deze reden gebruiken de meeste bedrijven een boekhouding op transactiebasis als hun standaardboekhouding, ook al is het aantoonbaar ingewikkelder en subjectiever dan kasboekhouding.

Belangrijkste leerpunten

  • Bedrijven gebruiken de boekhoudmethode op transactiebasis om inkomsten en uitgaven vast te leggen op het moment dat transacties plaatsvinden, zelfs als geld op een later tijdstip van eigenaar verandert.
  • Boekhouding op transactiebasis verschilt van kasboekhouding, waarbij bedrijven pas transacties registreren nadat betalingen zijn gedaan en verrekend.
  • De boekhoudmethode op transactiebasis geniet de voorkeur van bedrijven die op zoek zijn naar nauwkeurigere metingen van hun winsten en uitgaven.

Inzicht in boekhouding op transactiebasis

De meeste bedrijven bieden programma’s voor vertraagde crediteuren en crediteuren aan, waardoor loyale klanten nu kunnen genieten van goederen en diensten en later kunnen betalen. Deze flexibiliteit helpt bij het stimuleren van doorlopende inkomstenstromen die een positieve invloed hebben op de bedrijfsresultaten op de lange termijn, zelfs als er niet onmiddellijk contant geld wordt ontvangen. Een meubelwinkel die de boekhoudmethode op transactiebasis gebruikt, kan bijvoorbeeld een bank op krediet aan een klant verkopen en de verkoop onmiddellijk in zijn boeken opnemen, lang voordat de klant uiteindelijk de rekening voor de aankoop betaalt.

Boekhouding op transactiebasis en het matchingprincipe

Een van de belangrijkste concepten van de boekhoudmethode op transactiebasis is het matching-principe, dat stelt dat alle gegenereerde inkomsten moeten worden gecombineerd met gerelateerde uitgaven, binnen dezelfde rapportageperiode waarin de winst is verdiend, in een poging om verwarring te voorkomen. Dit principe, zoals voorgeschreven door de algemeen aanvaarde boekhoudkundige principes (GAAP), is van toepassing op zowel de verkoop van goederen als het verlenen van diensten. Zonder het matching-principe zouden financiële overzichten weinig bruikbare informatie onthullen omdat lezers geen holistische beoordeling van activa en passiva zouden krijgen.

Het matching-principe heeft betrekking op personeelscommissies, personeelsbonussen en andere uitbetalingen die kunnen worden gedaan in een andere periode dan die waarin een verkoop plaatsvond. Overweeg een juweliersboetiek, waar een bediende in februari een diamanten neckless van $ 20.000 op krediet aan een klant verkoopt. Laten we aannemen dat de winkelbediende het recht heeft om 10% commissie op de verkoop te innen, die de klant uiteindelijk in april betaalt. Volgens de boekhoudregels op transactiebasis moet de boetiek de uitbetaalde commissie van $ 2000 aan de griffier registreren in de onkostendeclaraties van februari, ook al zal de griffier het geld pas twee maanden later in zijn zak steken.

Nadelen van de boekhoudmethode op transactiebasis

Hoewel de opbouwmethode een nauwkeuriger beeld geeft van het financiële profiel van een bedrijf, kan dit proces het voor bedrijven moeilijk maken om precies bij te houden hoeveel contant geld ze daadwerkelijk bij de hand hebben. Als de kasstromen niet zorgvuldig worden bewaakt, onafhankelijk van hun boekhoudpraktijken op transactiebasis, kunnen bedrijven in overbelaste financiële posities terechtkomen.