Bona Fide-fout

Wat is een Bona Fide-fout

Bonafide fout is een juridische term die verwijst naar een onopzettelijke fout of vergissing die onmiddellijk kan worden gecorrigeerd om blootstelling aan juridische stappen te voorkomen. Bonafide komt uit het Latijn en betekende vroeger ‘te goeder trouw’. Het wordt vaak gebruikt als juridische term als een partij de wet niet volgt bij een poging om een ​​schuld te innen. Op grond van de Truth in Lending Act kan een schuldeiser bijvoorbeeld wettelijke aansprakelijkheid vermijden door aan te tonen dat een overtreding onopzettelijk was en werd veroorzaakt door een bona fide fout, met inbegrip van administratieve, berekening, computer storing of drukfout. een fout in gerechtelijke uitspraak is echter gewoonlijk niet beschouwd als een bona fide fout.1

Sommige soorten fusies vereisen specifieke bonafide regels, zoals de omgekeerde driehoeksfusie.

Bona Fide-fout UITBREKEN

Een voorbeeld van een schuldeiser die een bonafide fout claimt, zou kunnen zijn dat hij blijft proberen een schuld te innen die al was betaald. Als de uitbetaling niet correct was geregistreerd vanwege een administratieve of systeemfout, of omdat er onjuiste informatie was ontvangen van een eerdere schuldeiser, zou de incassobureau een bonafide fout kunnen claimen om zich tegen vervolging te verdedigen.