Begrotingstekort

Wat is een begrotingstekort?

Een begrotingstekort ontstaat wanneer de uitgaven groter zijn dan de inkomsten en de financiële gezondheid van een land aangeven. De overheid gebruikt over het algemeen de term begrotingstekort als het gaat om uitgaven in plaats van bedrijven of individuen. Opgelopen tekorten vormen de staatsschuld.

Begrotingstekorten verklaard

In gevallen waarin een begrotingstekort wordt vastgesteld, overtreffen de lopende uitgaven het bedrag aan inkomsten dat wordt ontvangen via standaardactiviteiten. Een natie die zijn begrotingstekort wil corrigeren, moet mogelijk bepaalde uitgaven verminderen, inkomstengenererende activiteiten verhogen of een combinatie van beide inzetten.

Het tegenovergestelde van een begrotingstekort is een begrotingsoverschot. Wanneer er een overschot optreedt, overtreft de omzet de lopende uitgaven en resulteert dit in overtollige middelen die naar wens kunnen worden toegewezen. In situaties waarin de instroom gelijk is aan de uitstroom, is de begroting in evenwicht.

In het begin van de 20e eeuw hadden maar weinig geïndustrialiseerde landen grote begrotingstekorten, maar tijdens de Eerste Wereldoorlog groeiden de tekorten doordat regeringen zwaar leenden en de financiële reserves opraakten om de oorlog en hun groei te financieren. Deze tekorten in oorlogstijd en groei hielden aan tot in de jaren zestig en zeventig, toen de economische groei in de wereld daalde.

Het gevaar van begrotingstekorten

Een van de belangrijkste gevaren van een begrotingstekort is inflatie, de voortdurende stijging van het prijsniveau. In de Verenigde Staten kan een begrotingstekort ervoor zorgen dat de Federal Reserve meer geld vrijmaakt voor de economie, wat de inflatie voedt. Aanhoudende begrotingstekorten kunnen jaar na jaar leiden tot een inflatoir monetair beleid.

Strategieën om begrotingstekorten te verminderen

Landen kunnen begrotingstekorten opvangen door economische groei te bevorderen via fiscaal beleid, zoals het verminderen van de overheidsuitgaven en het verhogen van belastingen. Een strategie om de instroom van schatkist bijvoorbeeld te verhogen, is het verminderen van regelgeving en verlaging van de vennootschapsbelasting om het vertrouwen van het bedrijfsleven te vergroten en de economische groei te bevorderen, hogere belastbare winsten en meer inkomstenbelastingen te genereren als gevolg van banengroei.

Een land kan extra valuta afdrukken om betalingen te dekken op schulden die effecten uitgeven, zoals schatkistpapier en obligaties. Hoewel dit een mechanisme biedt om betalingen uit te voeren, brengt het het risico met zich mee dat de munteenheid van het land wordt gedevalueerd, wat kan leiden tot hyperinflatie.

Voorbeeld uit de echte wereld

Begrotingstekorten kunnen optreden als een manier om te reageren op bepaalde onverwachte gebeurtenissen en beleidsmaatregelen, zoals de stijging van de defensie-uitgaven na de terreuraanslagen van 11 september. Terwijl de aanvankelijke oorlog in Afghanistan naar schatting 22,8 miljard dollar kostte, kostten de uitgaven in Irak in het fiscale jaar 2003 51 miljard dollar.

Aan het einde van de presidentiële termijn van George W. Bush in 2009 bedroeg het totale uitgegeven bedrag meer dan $ 900 miljard. Dit bedrag verhoogde het tekort tot ongeveer $ 1,4 biljoen in 2009. En de kosten die tijdens de presidentiële termijn van 2009-2017 van Barack Obama waren opgelopen,verhoogden het tekortverder. Volgens het Congressional Budget Office, “eind 2018 was het bedrag aan schulden van het publiek gelijk aan 78 procent van het bruto binnenlands product (bbp).”

Begrotingstekorten, weergegeven als een percentage van het bbp, kunnen afnemen in tijden van economische welvaart, aangezien hogere belastinginkomsten, lagere werkloosheidscijfers en toegenomen economische groei de behoefte aan door de overheid gefinancierde programma’s zoals werkloosheidsverzekeringen en Head Start verminderen.