Gemeenschappelijke bron
Wat is een veelgebruikte bron?
Een gemeenschappelijke hulpbron (of de “commons”) is elke schaarse hulpbron, zoals water of grasland, die gebruikers tastbare voordelen biedt, maar waar niemand in het bijzonder eigenaar of exclusieve aanspraak op heeft. Een belangrijk punt van zorg met gemeenschappelijke hulpbronnen is overmatig gebruik, vooral wanneer er slechte systemen voor sociaal beheer zijn om de belangrijkste hulpbron te beschermen.
Een veel voorkomende bron kan ook de term open-access-bron worden genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een gemeenschappelijke hulpbron is een hulpbron die de samenleving ten goede kan komen, maar die niemand in het bijzonder bezit.
- Omdat iedereen gemeenschappelijk kan genieten van het gebruik ervan, is het risico van overconsumptie en de uiteindelijke uitputting van gemeenschappelijke hulpbronnen een grote zorg.
- Deze bezorgdheid is geformaliseerd onder het concept van de “tragedie van de commons”.
Algemene bronnen uitgelegd
Gemeenschappelijke bronnen zijn die waarop niemand of geen enkele organisatie aanspraak kan maken. Dit kunnen openbare ruimtes zijn (zoals parken of natuurreservaten), bepaalde natuurlijke hulpbronnen (zoals vis in de zee), enzovoort.
Overmatig gebruik van gemeenschappelijke hulpbronnen leidt vaak tot economische problemen, zoals de tragedie van de commons, waarbij het eigenbelang van de gebruiker leidt tot vernietiging van de hulpbron op lange termijn, in het nadeel van iedereen.
De tragedie van de commons is een economisch probleem waarin elk individu een prikkel heeft om een hulpbron te consumeren ten koste van elk ander individu, zonder dat iemand van consumptie kan worden uitgesloten. Het resulteert in overconsumptie, onderinvestering en uiteindelijk uitputting van de hulpbron. Omdat de vraag naar de hulpbron het aanbod overweldigt, schaadt elk individu dat een extra eenheid consumeert, anderen die niet langer van de voordelen kunnen genieten. Over het algemeen is de betreffende bron gemakkelijk beschikbaar voor alle individuen; de tragedie van de commons doet zich voor wanneer individuen het welzijn van de samenleving verwaarlozen bij het nastreven van persoonlijk gewin.
Geschiedenis voor context
Een beetje geschiedenis kan ons enige context geven. Hoewel technisch gemaakt door Garrett Hardin, is ‘the tragedy of the commons’ ontstaan bij Adam Smith, die volgens velen de vader van de economie is. Smith’s baanbrekende werk was gericht op het samenspel van individuen en particuliere economische actoren die schaarse en rivaliserende gemeenschappelijke hulpbronnen (milieu) exploiteren voor hun eigen rationele, eigenbelangrijke doeleinden, wat leidde tot overproductie en, uiteindelijk, de mogelijkheid van een onomkeerbare uitputting van beperkte hulpbronnen..
De wortel van dit dilemma komt voort uit onvoldoende en slecht beschermde eigendomsrechten, die in de 18e eeuw slecht gedefinieerd waren en onmogelijk te handhaven (naar de huidige maatstaven). Zoals de theorie luidt: omdat consumenten geen gemeenschappelijke goederen bezitten, hebben ze weinig stimulans om ze te behouden of te vermenigvuldigen. Er is eerder een stimulans om maximaal persoonlijk nut of voordeel te halen terwijl het nog kan.
Een voor de hand liggende en aangrijpende implicatie tot nu toe zijn scheuren in kapitalistische systemen. Tot ongenoegen van Smith reikt zijn ‘ onzichtbare hand ‘ niet altijd naar eigenbelangrijke, rationele acties om sociaal optimale resultaten te bereiken, zoals geïllustreerd door de tragedie van de commons, marktfalen en de inefficiënte toewijzing van schaarse middelen is een ongelukkige realiteit..