Cum Laude
Wat is cum laude?
Cum laude is Latijn voor “met lof” of “met eer” en staat voor een academische graad van verdienste. Onderwijsinstellingen gebruiken de uitdrukking om een academische graad aan te duiden die met eer is toegekend.
Cum laude is een van de drie veelgebruikte soorten Latijnse onderscheidingen die in de Verenigde Staten worden erkend, de andere twee zijn summa cum laude en magna cum laude. De termen komen uit het Latijn, dus worden ze vaak Latijnse honours genoemd. Ze komen veel voor in de Verenigde Staten, maar in heel weinig landen over de hele wereld worden ze gebruikt.
Belangrijkste leerpunten
- Cum laude is een van de drie “Latijnse onderscheidingen” die onderwijsinstellingen toekennen aan iemands academische graad.
- De uitdrukking is Latijn voor ‘met onderscheiding’ of ‘met eer’ of ‘met lof’.
- Onderwijsinstellingen hebben verschillende criteria waaraan voor elke onderscheiding moet worden voldaan.
- Studenten mogen nooit solliciteren of campagne voeren voor Latijnse onderscheidingen.
Cum Laude begrijpen
Hoewel cum laude een onderscheiden niveau van academische prestaties betekent, is een nog hogere onderscheiding magna cum laude, wat ‘met hoge eer’ of ‘met veel lof’ betekent. Summa cum laude schenkt de hoogste eer of lof aan de ontvanger.
De richtlijnen waarmee elk niveau van academische eer wordt bereikt, verschillen bij academische instellingen. Elke universiteit of hogeschool schetst typisch zijn eigen verwachtingen voor elke eer.
De criteria voor het behalen van Latijnse onderscheidingen kunnen zijn: het gemiddelde cijfer ( GPA ), de klassering, het aantal voltooide studiepunten en andere academische prestaties.
Studenten die Latijnse onderscheidingen ontvangen, worden doorgaans erkend tijdens afstudeerceremonies en de aanduiding staat op het diploma van de student. Studenten die cum laude afstuderen, mogen ook een soort speciaal insigne dragen bij het afstuderen.
Het predicaat cum laude staat op het diploma van de student.
Speciale overwegingen
Sommige universiteiten verlenen Latijnse onderscheidingen op bepaalde GPA-niveaus. Meestal is een GPA van 3.5 of hoger vereist om de aanduiding cum laude te ontvangen, met hogere GPA’s vereist voor magna cum laude en summa cum laude. De aanwijzing is alleen gebaseerd op de definitieve GPA van een individuele student.
Andere universiteiten reserveren Latijnse onderscheidingen voor een bepaald percentage van elke afstudeerklas. Dat betekent dat alleen een toppercentage van een klas een onderscheiding kan ontvangen en kleinere percentages de onderscheiding magna cum laude en summa cum laude. Op Ivy League-universiteiten en andere zeer competitieve scholen is GPA alleen misschien niet genoeg om deze onderscheidingen te verdienen. Facultaire commissies houden ook rekening met de academische records en prestaties van studenten en kunnen onderscheidingen aanbevelen voor uitzonderlijke studenten.
Veel Gestelde Vragen
Wat is cum laude?
Cum laude verwijst naar een hoge academische prestatie. In het Latijn betekent het “met eer” of “met lof”. Cum laude is een van de drie Latijnse termen van academische excellentie die in de Verenigde Staten worden gebruikt, na summa cum laude en magna cum laude. Hoewel er geen universele benchmark is die cum laude bepaalt, komt het vaak voor boven een uiteindelijke GPA van 3,5.
Wat is het verschil tussen cum laude, magna cum laude en summa cum laude?
Terwijl cum laude een onderscheiden prestatieniveau vertegenwoordigt, is magna cum laude een niveau hoger. Magna cum laude, wat ‘met grote lof’ betekent in het Latijn, verschilt van summa cum laude, wat op zijn beurt ‘hoogste lof’ of ‘hoogste eer’ betekent en het hoogste niveau van academische onderscheiding vertegenwoordigt. Deze aanduidingen kunnen worden toegekend op basis van verschillende factoren, zoals GPA, klassering of externe academische prestaties.
Wat is een voorbeeld van cum laude?
Denk aan de University of Pennsylvania, waar studenten een GPA van 3,4 moeten hebben om cum laude af te studeren. Daarentegen kent New York University studenten cum laude toe als studenten tot de beste 30% van de afstudeerklas behoren. Uiteindelijk kunnen deze benamingen sterk variëren tussen academische instellingen en worden ze geëvalueerd op basis van verschillende statistieken.