Tariefstructuur
Wat is een vergoedingsstructuur?
Een vergoedingsstructuur is een grafiek of lijst met de tarieven voor verschillende zakelijke diensten of activiteiten. Een vergoedingsstructuur laat klanten of klanten weten wat ze kunnen verwachten bij het werken met een bepaald bedrijf. Potentiële klanten moeten altijd de vergoedingsstructuur van een bedrijf onderzoeken om er zeker van te zijn dat ze deze bevredigend vinden voordat ze besluiten zaken met hen te doen.
Belangrijkste leerpunten
- Vergoedingsstructuren beschrijven de manier waarop makelaars of financiële bedrijven geld verdienen aan zaken van klanten.
- Klanten kunnen steeds meer kiezen uit een reeks voordelen op basis van verschillende vergoedingsstructuren, afhankelijk van het gewenste serviceniveau.
- Er zijn veel manieren om vergoedingen te structureren, zoals het gebruik van een op incentives gebaseerd model, het in rekening brengen van commissies of het vragen om een vast bedrag.
Hoe vergoedingsstructuren werken
De vergoedingsstructuur voor een online veilingwebsite zou bijvoorbeeld een lijst zijn van de kosten om een item te koop aan te bieden, de commissie van de website als het item wordt verkocht, de kosten om het item prominenter weer te geven in de zoekresultaten van de site, enzovoort. Vergoedingsstructuren met een incentive- of outperformance-component kunnen een “swing for the fences” -mentaliteit stimuleren. Dit komt waarschijnlijk omdat een manager een onevenredig groot voordeel geniet.
Naarmate beleggingsdoelstellingen en -mandaten meer op maat of verfijnd worden, zullen de vergoedingen over het algemeen ook stijgen.
Soorten vergoedingsstructuren
Klassieke vergoedingsstructuur
Een ander voorbeeld: de vergoedingsstructuur van een hedgefonds zou laten zien wat de fondsbeheerder in rekening brengt om het fonds te runnen, hoeveel de fondsbeheerder zal ontvangen als het fonds aan vooraf gedefinieerde prestatiedoelstellingen voldoet of deze overtreft, en hoeveel een belegger moet betalen als hij zijn geld voortijdig opneemt..
De klassieke vergoedingsstructuur voor hedgefondsen is “2 en 20”. Dit betekent dat een fondsbeheerder 2% rekent op activa onder beheer en nog eens 20% op winst of outperformance boven een bepaalde drempel. Deze structuur zou worden gebruikt om een basisvergoeding te bieden voor het beheer van het fonds (2%), plus een aanvullende “aanmoedigingsvergoeding” die de belangen van de beheerder en de belegger op één lijn brengt. Zoals de vergoedingsstructuur van hedgefondsen laat zien, spelen incentives vaak een centrale rol bij het selecteren van een geschikte vergoedingsstructuur.
Vaste vergoedingsstructuren
Bij een vaste vergoedingsstructuur rekenen vermogensbeheerders vaak een eenvoudig, vast tarief voor beheerd vermogen. Een institutionele vermogensbeheerder kan bijvoorbeeld een pensioenfonds 1,25% in rekening brengen voor elke dollar die hij beheert. In werkelijkheid is bij het beheer van andermans kapitaal geen vergoedingsstructuur perfect. Een nadeel van de flat fee-structuur is bijvoorbeeld dat het mogelijk innovatie, creativiteit of drive kan onderdrukken, aangezien een vergoeding wordt verdiend, ongeacht de prestaties.
Gratis vergoedingsstructuren
Sommige makelaars bieden in toenemende mate provisievrije handel aan. Robinhood is bijvoorbeeld een app-gebaseerd handelsplatform waarmee mensen aandelen en ETF’s kunnen kopen voor $ 0. Sommige robo-adviseurs promoten ook vergoedingsstructuren van $ 0. De manieren waarop deze bedrijven inkomsten genereren, is door middel van andere methoden, zoals het uitlenen van aandelen aan short sellers, cashmanagementstrategieën van de fondsen van klanten, het ontvangen van betalingen voor een gerichte orderstroom of het op de markt brengen van andere producten aan gebruikers via hun platforms.