Generatieboekhouding

DEFINITIE van generatieboekhouding

Generationele boekhouding is een prognosemethode die rekening houdt met de invloed van het huidige fiscale beleid op toekomstige generaties. Generational accounting analyseert of overheidsuitgaven en belastingprogramma’s die de huidige leden van de samenleving ten goede komen, een oneerlijke belastingverplichting zullen opleveren voor toekomstige generaties. Het doel van deze boekhoudstijl is om een ​​generatiesaldo te bereiken, waarbij huidige en toekomstige generaties gelijkwaardige nettobelastingtarieven gedurende de gehele levensduur hebben, wat fiscale houdbaarheid mogelijk maakt.

Generationele boekhouding opsplitsen

De belastingprogramma’s en het fiscale beleid van de overheid kunnen worden aangepast om meer zorg en uitkeringen te bieden aan bepaalde leden van de bevolking van een land. Het focussen van programma’s op een specifieke groep dwingt andere generaties echter om de kosten te betalen, waardoor in wezen een belasting wordt opgelegd zonder vertegenwoordiging. Uitgaven aan pensioenprogramma’s voor ouderen vereisen bijvoorbeeld dat jongere generaties de rekening betalen.

Dit concept kan worden uitgebreid naar toekomstige generaties. Laten we zeggen dat de regering rijkelijk zou uitgeven aan programma’s om de huidige bevolking op korte termijn ten goede te komen. De schuldverplichtingen konden zo groot zijn, dat ze in een gemiddeld leven niet konden worden afgelost door de huidige bevolking. In dat geval zou de schuld worden afgewenteld op de volgende generatie burgers, die vervolgens moeten betalen voor uitkeringen die ze nooit hebben ontvangen. Generationele boekhouding heeft tot doel beleid te elimineren dat een negatieve invloed heeft op toekomstige generaties.

Generatieboekhouding serieus genomen?

Belachelijke vraag – het antwoord is nee. Er kunnen hier en daar een paar principiële wetgevers zijn, maar de naam van het spel is om aan de macht te blijven. Daarom zal een meerderheid van de wetgevers onbevooroordeelde schattingen van toekomstige schuldenrisico’s negeren en gepast stemmen om het blik op de weg te schoppen. Ze mogen hun baan behouden en laten de volgende wetgevers lelijke begrotingskwesties oplossen. Als ze nog in functie zijn wanneer de budgetten moeten worden vernieuwd, zullen ze meer van hetzelfde doen. Veel stads- en staatspensioenregelingen zijn schrikbarend ondergefinancierd dankzij ambtenaren die hun kiezers (dwz hun kiezers) bedragen beloofden bij hun pensionering die er niet zullen zijn, op een wonder na. De hardwerkende mannen en vrouwen die generatieaccounting uitvoeren, kunnen financiële modellen gebruiken die de impact van begrotingsbeleid laten zien en hun analyses doorgeven aan wetgevende kamers. Een meerderheid kan het niet schelen. Op nationaal niveau wijzen critici van de Tax Cuts and Jobs Act van 2017 op de biljoenen dollars aan extra federale schuld die toekomstige Amerikanen te wachten staan.

Sommige wetgevers van de regerende partij protesteerden eerst, maar om hun zetels te behouden moesten ze uiteindelijk met de meerderheid stemmen.