Gunnar Myrdal
Wie was Gunnar Myrdal?
Gunnar Myrdal was een Zweedse keynesiaanse econoom en socioloog die in 1974 de Nobelprijs voor de Memorial Prize in Economics won naast de conservatieve, Oostenrijkse econoom Friedrich Hayek ondanks dat beide mannen zich aan de andere kant van het politieke spectrum bevonden. Myrdal was vooral bekend om zijn werk in de internationale ontwikkeling en handelseconomie, maar ook om zijn activisme voor raciale gelijkheid en tegen het Amerikaanse buitenlands beleid.
Belangrijkste leerpunten
- Gunnar Myrdal was een Zweedse econoom, politicus en sociaal pleitbezorger die in 1974 de Nobelprijs ontving.
- Myrdal’s economische werk omvatte bijdragen aan prijstheorie en toegepast werk in internationale ontwikkeling.
- Zijn linkse politieke en sociale opvattingen hadden een sterke invloed op Myrdal’s onderzoek en schrijven in economie en sociologie.
Gunnar Myrdal begrijpen
Gunnar Myrdal, een Zweeds sociaaldemocratisch parlementslid en een van de vaders van de Zweedse verzorgingsstaat van de jaren zestig, hielp bij het opstellen van vele sociale en economische programma’s. Als econoom leverde Myrdal vroege bijdragen aan de prijstheorie, waarbij hij de rol van onzekerheid en verwachtingen over prijzen in zich opnam. Gedurende zijn volgende carrière was Myrdals economische onderzoek gebaseerd op zijn linkse politieke en sociale opvattingen. Ondanks dat hij in 1974 de Nobelprijs ontving, riep hij later publiek op tot afschaffing van de Nobelprijs voor de economie, omdat deze soms ook werd toegekend aan economen die zijn overtuigingen niet deelden.
In Amerika werd hij beroemd om zijn invloedrijke boek uit 1944 over rassenverhoudingen, An American Dilemma: The Negro Problem in Modern Democracy. Zijn studie was van invloed op de in 1954 historische beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof, Brown v. Board of Education, die een einde maakte aan de legale rassenscheiding op scholen. Myrdal, een levenslange vijand van ongelijkheid en voorstander van herverdeling van rijkdom, toonde aan hoe het economisch beleid van president Franklin Delano Roosevelt, inclusief de minimumloonwet en beperkingen op de katoenproductie, Afro-Amerikanen pijn deed.
Later in zijn leven raakte hij geobsedeerd door armoede in de derde wereld, wat hem ertoe bracht om landhervorming in Zuid-Azië te bepleiten als voorwaarde voor het uitroeien van armoede. Myrdal schreef een studie uit meerdere delen over ongelijkheid en armoede in Zuid-Azië en een vervolgvolume van beleidsvoorschriften voor inkomensherverdeling en landhervorming. Hij was een uitgesproken tegenstander van de Amerikaanse oorlog in Vietnam en leidde een internationale commissie voor vermeende Amerikaanse oorlogsmisdaden.
Myrdal beweerde dat Keynes het idee kreeg om een stabilisatiebeleid te gebruiken om economische cycli glad te strijken uit zijn boek Monetary Economics, gepubliceerd in 1932. Dit beleid omvat tekortuitgaven om de economie een boost te geven tijdens inzinkingen en verhoogde belastingen tijdens economische expansies om oververhitting van de economie te voorkomen.. Net als zijn collega-liberaal-keynesiaan John Kenneth Galbraith, zou Myrdal later dergelijk beleid bekritiseren omdat de fiscale remmen zelden werden gebruikt tijdens economische uitbreidingen en in plaats daarvan werd voortdurend inflatoir beleid toegepast, wat de armsten in de samenleving pijn deed.
Myrdal werd geboren in 1898 in Zweden en stierf in 1987. Hij behaalde zijn diploma rechten en doctoraat in de economie aan de Universiteit van Stockholm, waar hij later hoogleraar politieke en internationale economie werd. Zijn vrouw, Alva Myrdal, was de medewinnaar van de Nobelprijs voor de vrede in 1982 vanwege haar inspanningen om de ontwapening van de wereld te bevorderen. Hun zoon, de communistische politieke schrijver en columnist Jan Myrdal, is een maoïstische sympathisant en apoloog voor de genocidale dictator Pol Pot van de Rode Khmer.