Initiële marge
Wat is de initiële marge?
De initiële marge is het percentage van de aankoopprijs van een effect dat moet worden gedekt door contanten of onderpand bij gebruik van een margerekening. De huidige initiële margevereiste die is vastgesteld door Verordening T van de Federal Reserve Board is 50%. Deze verordening is echter slechts een minimumvereiste, waarbij beursvennootschappen hun initiële margevereiste hoger mogen stellen dan 50%.
Hoe werkt de initiële marge?
Om een margerekening te openen bij een beursvennootschap, moet een rekeninghouder eerst een bepaald bedrag aan contanten, effecten of ander onderpand boeken, ook wel de initiële margevereiste genoemd. Een margerekening moedigt beleggers, handelaren en andere marktdeelnemers aan om hefboomwerking te gebruiken om effecten te kopen met een totale waarde die groter is dan het beschikbare kassaldo op de rekening. Een margerekening is in wezen een kredietlijn waarin rente wordt berekend over het openstaande margesaldo.
Belangrijkste leerpunten
- De initiële marge is het percentage van een aankoopprijs dat contant moet worden betaald bij gebruik van een margerekening.
- Fed-regelgeving vereist momenteel dat de initiële marge wordt vastgesteld op minimaal 50% van de aankoopprijs van een effect. Maar uitwisselingen kunnen initiële margevereisten hoger stellen dan het Fed-minimum.
- Initiële margevereisten verschillen van onderhoudsmargevereisten, dat is het percentage van het eigen vermogen dat in de toekomst moet worden gehandhaafd.
Effecten op de margerekening worden betaald met contanten die door de beursvennootschap aan de rekeninghouder zijn uitgeleend en worden aangemerkt als onderpand. Dit proces maakt het mogelijk om potentiële winsten te vergroten, maar ook om potentiële verliezen te vergroten. In het extreme geval dat effecten die op een margerekening zijn gekocht tot nul dalen, moet de rekeninghouder de volledige initiële waarde van de effecten in contanten of ander liquide onderpand storten om het verlies te dekken.
Speciale overwegingen
Voor futures-contracten stellen beurzen initiële margevereisten van slechts 5% of 10% van het te verhandelen contract. Als een futurescontract voor ruwe olie bijvoorbeeld wordt genoteerd op $ 100.000, kan een rekeninghouder van een futures-rekening een longpositie aangaan door slechts $ 5.000 initiële marge te boeken, of 5% van de contractwaarde. Met andere woorden, deze initiële margevereiste zou de rekeninghouder een hefboomfactor van 20x opleveren.
Tijdens perioden van hoge marktvolatiliteit kunnen futuresbeurzen de initiële margevereisten verhogen tot elk niveau dat zij passend achten, in overeenstemming met de kracht van aandelenmakelaars om de initiële margeniveaus te verhogen boven die vereist door de regelgeving van de Fed.
Initiële marge versus onderhoudsmarge
De initiële margevereiste is de vereiste marge bij de aankoop van effecten, die momenteel minimaal 50% moet zijn. De onderhoudsmarge is het bedrag aan eigen vermogen dat in de toekomst op de margerekening moet worden aangehouden. De minimumvereiste voor onderhoudsmarge die is vastgesteld door Reg T is 25%. Dat betekent dat een belegger voldoende contanten of onderpand op de rekening moet houden om 25% van de effecten in eigendom te dekken.
Onderhoudsmarge helpt ervoor te zorgen dat rekeninghouders onderpand op de rekening houden als de waarde van hun effecten daalt. Sommige effecten, vooral vluchtige, zullen hogere margevereisten hebben die door makelaars worden gesteld.
Voorbeeld van initiële marge
Stel bijvoorbeeld dat een accounthouder 1.000 aandelen van Facebook, Inc. wil kopen, die wordt genoteerd op $ 200 per aandeel. De totale kosten voor deze transactie op een kassaldo-rekening zouden $ 200.000 bedragen. Als de rekeninghouder echter een marge-rekening opent en de vereiste initiële marge van 50% of $ 100.000 stort, zal de totale koopkracht stijgen tot $ 200.000. In dit geval heeft de margerekening toegang tot twee-op-één hefboomwerking.