Injury-In-Fact-trigger
Wat is een Injury-In-Fact Trigger?
Injury-in-fact-trigger is een dekkingstrigger theorie die stelt dat de dekking van een verzekeringspolis wordt geactiveerd wanneer er daadwerkelijk letsel of schade optreedt. Een trigger voor letsel in feite wordt gebruikt wanneer rechtbanken het moeilijk vinden om het exacte tijdstip te bepalen waarop een verwonding of schade optreedt. Het doel van dekkingstriggers is om verzekeringsmaatschappijen te beschermen om ervoor te zorgen dat ze alleen claims betalen onder specifieke omstandigheden die in de verzekeringspolis worden vermeld.
Belangrijkste leerpunten
- In het verzekeringsgebruik is een trigger een gebeurtenis die de dekking voor de verzekerde activeert.
- Met een trigger-in-fact-verwonding zou een schadelijk voorval hebben plaatsgevonden toen de eiser gewond raakte, niet wanneer de onrechtmatige daad werd gepleegd.
- Er zijn drie andere dekkingstriggers: blootstellingstrigger, manifestatietrigger en continue trigger, die bepalen wanneer een verzekeringspolis wordt geactiveerd.
Injury-In-Fact Trigger begrijpen
Verzekeringsmaatschappijen geven bij het schrijven van verzekeringen aan wanneer ze aansprakelijk zijn om claims uit te betalen. Dekkingstriggers worden vermeld in een polis die de voorwaarden bepaalt waaraan een bedrijf moet voldoen om uitkeringen aan de verzekerde te doen. Dit helpt verzekeringsmaatschappijen zichzelf te beschermen tegen het betalen voor een langere periode dan nodig is.
Er zijn verschillende soorten triggers en afhankelijk van het type zal een verzekeringsmaatschappij betalingen uitvoeren vanaf een bepaald tijdstip.
Letsel-in-feit-triggers worden ook wel daadwerkelijke letseltriggers genoemd. Polishouders die verliezen proberen te verhalen door een claim in te dienen, moeten bewijzen hoe en wanneer het verlies zich heeft voorgedaan. In sommige gevallen kan dit eenvoudig zijn met een enkele, identificeerbare gebeurtenis die tot het verlies leidt. In andere gevallen kan het moeilijk zijn om vast te stellen wanneer er letsel of schade is opgetreden, vooral als het letsel zich gedurende een bepaalde periode heeft ontwikkeld. Rechtbanken gebruiken trigger-theorieën om door deze complexe situaties heen te werken.
In het verzekeringsgebruik is een trigger een gebeurtenis die dekking activeert. Rechtbanken kijken doorgaans naar de vier gevestigde triggertheorieën bij het nemen van een beslissing. Naast de trigger voor letsel in feite, is er ook een trigger voor blootstelling, manifestatie en continue trigger.
In het geval van een verwonding-in-feit trigger, wordt vaak gezegd dat een gebeurtenis heeft plaatsgevonden wanneer de eiser gewond is geraakt, niet wanneer de onrechtmatige daad is gepleegd.
Een bedrijf heeft bijvoorbeeld in maart 2020 gevaarlijk afval in een plaatselijke rivier geloosd. Het afval komt uiteindelijk enkele maanden later in het drinksysteem terecht en een gezin wordt ziek nadat het het heeft gedronken. De trigger voor letsel zou het moment zijn waarop het gezin ziek werd, niet toen het bedrijf de chemicaliën morste.
In algemene aansprakelijkheidspolissen wordt gezegd dat ‘lets-in-fact triggers’ van toepassing zijn wanneer het letsel of de schade daadwerkelijk plaatsvindt, zelfs als het letsel of de schade gedurende een bepaalde periode voortduurt. Op deze manier is het vergelijkbaar met een continue trigger-theorie, hoewel de continue trigger-theorie stelt dat dekking wordt geactiveerd wanneer de eiser wordt blootgesteld, daadwerkelijk gewond raakt of de schade zich manifesteert.
Typen dekkingstriggers
Zoals eerder vermeld, zijn er naast blessuretriggers drie extra dekkingstriggers. Dit zijn blootstelling, manifestatie en continue triggers, die elk als volgt worden beschreven:
Belichtingstrigger
Een blootstellingstrigger treedt op wanneer een persoon voor het eerst werd blootgesteld aan het probleem dat schade veroorzaakte. Dit wordt het vaakst toegepast bij asbestgevallen. De blootstellingstrigger zou zijn wanneer het individu voor het eerst het asbest inhaleerde, in plaats van wanneer ze uiteindelijk ziek werden.
Manifestatie-trigger
De manifestatietrigger wordt geactiveerd wanneer het letsel of de schade zich manifesteert of wordt ontdekt. Het maakt niet uit of de schade is begonnen vóór de ontdekking, het beleid wordt alleen geactiveerd vanaf het punt van ontdekking.
Continue trigger
De continue trigger is een allesomvattende trigger. Drie belangrijke gebeurtenissen resulteren in de trigger: de periode waarin de blootstelling plaatsvond, wanneer de daadwerkelijke schade plaatsvond en wanneer de schade voor het eerst werd geïdentificeerd.
Een schade-expert van een verzekeringsmaatschappij voert een onderzoek uit om te bepalen welke trigger van toepassing is in een specifiek geval, meestal bekend als rechtskeuzeanalyse. Bij de analyse worden meerdere factoren onderzocht, waaronder de locatie waar de schade is opgetreden, de locaties van de verzekeringnemer en de verzekeringsmaatschappij en de locatie waar de polis is gekocht. Dit is met name van toepassing als de locaties in verschillende staten verschillen.